Netgedichten

netgedicht (nr. 70.008):

Het fraaie ochtendlicht

De ochtend voelt als een prachtig vergezicht
nu oplichtende eerste zonnestralen gloeien
thans alles in elkaar gaat vervloeien als licht
het Binnenmaaswater en riet mij intens boeien.

Waar vogels hun verentooi opnieuw verzorgen
het opstaan van het gloren herboren vieren,
zich niet druk maken over de dag van morgen
met hun aanwezigheid het landschap mede versieren.

Waar het licht ook in plassen viel en ik even kniel
ik even bij een kever denk, mij neder buig en schouw,
hoe bijzonder is ook zo’n kleinood als dit beestje nou.

Waar ook veel vogels aan takken hangen en hingen,
talrijke kale takken zacht zwiepen op een bries en zingen,
omkransen wat vermag met flikkeringen op deze nieuwe dag.