Alle inzendingen over onbeheersbaar

Mijn woede naast de lust al wat waan en vals en voos is geschreven aan te klagen, de schor van hete adem niet te stillen zucht het onterechte uit te dagen. Ik zou wellicht mijn hoge toon uit nijpend zelfbehoud wat lager moeten stemmen. Maar wie ben ik zonder gram? Niemand nog. Hier valt niet af te remmen. Het lijdt geen twijfel dat ik…

golven bepalen mijn zijn beukend geweld bulderend gedruis fluisterend rustgevend gedreven door een oerkracht en onzichtbare handen schier onbeheersbaar vormen zij mijn leven de zin ervan nog onbeschreven…

Deinend op de golven Van redeloos verstand, Opgestuwd door brekers Van onbeheersbare emotie Dwingt mijn brein mij Om rustiger te gaan wonen In mijzelf - om te voorkomen Dat ik roemloos ten onder ga Aan de vele offers die Gebracht zijn in de tijd…

Ik koop per week een kilobox bonbons, ik gun mezelf zo’n hemelse traktatie, maar door die onbeheersbare inflatie zit in diezelfde doos nu negen ons. Bij voorbaat gruw ik al van het idee dat ik van Sint geen W krijg maar een w.…

laat nu maar nu het brullen eindelijk is verstomd en hij zich neerlegt in de kooi niet meer droomt van jagen zijn bloed weer trager stroomt laat hem maar breng geen herinnering mee lijdzaamheid heeft zijn pijn gesust negeer de drang naar vrijheid wek niet wat onbeheersbaar is wat moet hij met dat opgelaaid gevoel zijn vuur is al lang…

Net toen alles onder controle leek sloeg het noodlot weer toe altijd dichterbij dan verder weg onvoorspelbaar als een voorspelling onbeheersbaar als een natuurramp Meegaan in de vloedstroom van onrust en negativiteit is primair de reactie evenals vechten tegen het lot dat altijd een sterkere vijand is Ben je een controlfreak in het diepst…

gedwongen te zien en tasten vergeefs naar de ongrijpbare pijlers Het woord verdoezelt in verborgen taal synoniem aan het einde nu zichtbaar in een schrikbeeld De tranen echt van zilver in een intens verlangen naar overleven De vaag geëtaleerde gruwelen verscherpt door de verbintenis nu opgedrongen naar het centrum van ons leven Een onbeheersbaar…

Ik zou weer eens wat moeten dichten over het stil verlaten perron de duizend oranje gezichten een weggeblazen kinderballon over de onbeheersbare kunst van stil leven en een loslaten het genieten van verstrekte gunst nog te dichten kieren en gaten over een opnieuw vergeten God lichtjaren en roestige nachten zacht zoete honing en boterpot…

productieproces dat honger moet stillen variatie door mechanisatie de logistiek raakt in paniek door de snelle vlucht naar de stad waar alles zich samenpakt zonder privacy en cultuur de cirkel is weer compleet en wij hebben dat ooit geweten in ons micro samenleven maar dat is allang vergeten nu is de trend mondiaal de conglomeraten zijn onbeheersbaar…

filterde het bedrog door een zeef zonder mazen zodat de staken als dwazen door mijn voeten priemden ik zwaaide met een ruige lach, behaard en ingetekend met inkt dat ver in mijn spieren was binnendrongen ontheemde ik mezelf van liefde en zelfrespect nu de nacht als zand mijn huid bekrast het bloed uit de wonde rijkelijk vloeit, pijn onbeheersbaar…

Het hart compleet op hol geslagen bonst en roffelt als een trom, onbeheersbaar slaat het over ontremde chaos heerst alom. Tornado’s gieren door het lichaam razen stormend af en aan, bliksemschichten, donderslagen, het brein verhit als een vulkaan.…

is er geen besef van langzaam korter dromende dagen getinte mensen die met lichte ogen steeds weer meer van hetzelfde vragen nog niet wetend dat dit intiem gebeuren een dagje strand mogelijk als enige herinnering de vakantiesferen als laatste uitbundig zullen gaan kleuren ook in dit seizoen sneuvelen records in een vrijwel onbeheersbare…

Gedachten als charmante bloemenwinkel, een combinatie van rode, paarse en gele tulpen rustig en bewegelijk op de trap van eindeloos ontroerend gepieker met haast onbeheersbare drang en wil.…

zijn logge lichaam bleek te dun: onbeheersbaar opgezweept sloeg het over de randen, raasde -terwijl verschrikt de sirenen loeiden- ver over het hem verboden land alsof hij grote landhonger had. willoos rolde hij zichzelf voorbij tot aan het eind van zijn wezen.…

Voorbij de tijdgeest Voorbij het feit Ik bezweer het lot Ik ben de heerser van de onbeheersbaarheid Want hé! Ik heb de (Sir! Yes sir!) Macht (Sir! Yes sir!) Ik heb de (Sir! Yes sir!) Macht (Sir! Yes sir!) Ik heb de macht!…