inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 18.534):

3 jarige tsunami-herdenking

in het zicht van paradijselijke stranden
niet geplaagd door wind tot golven
deinde onmetelijk de oceaan.
onder zijn machtig lichaam
dient de aardkorst hem tot speels matras.

een grimmig spel van dringen en duwen
van schollenschuiven en van botsen,
tot een schol zijn evenwicht verloor,
knallend scheurde, zich verhief
en bovenop zijn spelrivalen schoof.

de stomp in zijn maagstreek
deed de oceaan ineenkrimpen,
voor even trok hij zich terug
van de omringende stranden,
rechtte dan zijn sterke rug
om zich weer de spreiden in zijn bed.

zijn logge lichaam bleek te dun:
onbeheersbaar opgezweept
sloeg het over de randen,
raasde -terwijl verschrikt de sirenen loeiden-
ver over het hem verboden land
alsof hij grote landhonger had.

willoos rolde hij zichzelf voorbij
tot aan het eind van zijn wezen.
gevuld nu met puin, schroot en lijken
stroomde hij terug in zijn oeroud ledikant.

~~~~~~~~~

wie nog in leven was en verbijsterd keek
vanaf het erbarmelijk beroofde land,
verbaasde de rustige aanblik van de rover,
moordenaar zonder wil of schuld
die nooit berouw kan laten blijken.

Schrijver: hannah rozetta, 26 december 2007


Geplaatst in de categorie: rampen

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 675

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)