aan de voet
het bereiken van je lot, het
stadium beheersen vergt moed
wijl de dood al prikkelend
je maant om partij te kiezen
nooit was ik van keuzes, filterde
het bedrog door een zeef zonder mazen
zodat de staken als dwazen door
mijn voeten priemden
ik zwaaide met een ruige lach, behaard
en ingetekend met inkt dat ver in mijn
spieren was binnendrongen ontheemde
ik mezelf van liefde en zelfrespect
nu de nacht als zand mijn huid bekrast
het bloed uit de wonde rijkelijk vloeit, pijn
onbeheersbaar mijn adem ment is er
niets meer wat me aan het leven bindt
Geplaatst in de categorie: emoties