Netgedichten

netgedicht (nr. 68.424):

WIJ MENSEN

wij mensen zijn een en al gedicht
soms iets te kort
soms iets te lang
soms met iets te weinig doorzicht
omdat we als lezer niet alles weten
wat er aan ten grondslag ligt

soms denk je iets eraan schort
of ik begrijp het niet ben ik bang
ach de mens blijft een gedicht
soms gegoten in een rare vorm
soms biedt het genoeg of te weinig inzicht
maar altijd met z’n eigen norm

maar meestal blijft het bescheiden
beslaat hooguit een bladzijde
maar soms valt niet te vermijden
dat men aan de uitleg van sommige
gedichten te veel woorden moet wijden
om je aan de hand naar z’n begrip te leiden

ach dat moeilijke of eenvoudige gedicht
verbergt soms zoveel tussen de regels
al of niet bewust onttrokken aan het alledaagse zicht
maar het bevat toch in diepste wezen
een stille oproep aan u allen gericht:
laat me toch door u lezen