Onbeheersbaar
Mijn woede naast de lust
al wat waan en vals en voos is
geschreven aan te klagen,
de schor van hete adem
niet te stillen zucht
het onterechte uit te dagen.
Ik zou wellicht mijn hoge toon
uit nijpend zelfbehoud
wat lager moeten stemmen.
Maar wie ben ik zonder gram?
Niemand nog.
Hier valt niet af te remmen.
Het lijdt geen twijfel dat ik aan
mijn slaande trom en
al te schel trompetteren
tenslotte stil zal ondergaan
Tot dan nog zal het zijn dat ik
gebruik maak van de letteren.
Geplaatst in de categorie: individu