Alle inzendingen over onervaren

Jong onervaren Twee wezens vrij voor elkaar Vakantieliefde.…

Onervaren blijven oude mensen, die angstig zijn voor hoge golven. Ze leven in vrije zeeën van tijd, behalve in het meer van nu. Daar hebben onervaren mensen nog nooit ervaren moeite mee.…

mijn ogen lachen handen zijn open ik ben klaar om naar jou te vliegen te landen op het heerlijke groen van ontvangen na een nooit gestild verlangen niemand heeft de regie het decor is kleurrijk onervaren zonder emoties te sparen nog spelen we het kinderlijk volwassen zijn dat intens plezier voelen wij in het leven hier zo…

Droog, leeg, onervaren. Mijn kussensloop is vies, Mijn hoofd zit vol wartaal. Vaag, onbegrepen, kapot. Wanneer vind ik het licht?…

Toen ik mijn sporen trok in de tijd, jong, onervaren maar lustig, heb ik... en werd ik vaak verleid, ik beleefde alles heftig, vluchtig. De liefde kwam in overdaad, ik trok mijn sporen in de tijd, maar het heeft mij nooit geschaad.…

Pijnlijk ingevreten graven Ongemotiveerd verlaat in Het thema zijnde onervaren In een blok van genegenheid Verstrengeld als eigen pijn Uiteen felle bewoordingen Stromen zij verder toekomst Steunend op wat eens mij was…

Bent u in het verkeer nog onervaren Dan is één borrel straks al uw limiet, Maar voor u geldt die strenge regel niet Als u een autorijder bent op jaren. Dus bent u bijgeval honderdenzes Dan ligt uw grens zelfs bij een hele fles.…

ik ben als een speelbal op de golven lig op mijn rug hij is weer terug het zwaard van toorn en wrake glinstert in de lucht we duelleren op het scherp van de snede met mijn hulpgebeden hij ongrijpbaar als altijd maar dit keer onervaren in de titanenstrijd hoewel een basaal carcinoom zou zo een levensgevaarlijk melanoom kunnen…

Een jonge en onervaren ooievaar uit Berg-en-Terblijt, door zijn collega's verrast met een champagneontbijt, vertrekt met z'n allereerste baby-pakket, maar hij wordt onderweg aan de kant gezet, en raakt na 'n blaastest meteen z'n vliegbrevet kwijt ! ...…

gedachten groeien oud, in jong lichaam, nog te onervaren om dit te dragen het prille leven op de proef gesteld omdat je niet mag zijn waar je nu bent verlaten straten onder sterren leiden niet meer naar huis dromen vleugellam geslagen vertwijfeld vragen naar een reden, maar kun jij stoppen wat je niet begonnen bent?…

wat nu nog doolhof is voert naar ik vurig hoop tenslotte naar jouw bron want alles wat nog buitenkant of overwonnen slechts bevochten meeslepend of mislukt als tweede huid nog bij je hoort ja, dat zou je dan achterlaten om weer te keren naar je dromen de passies van weleer toen je nog jong was en zo onervaren weer naar die bron waaruit…

Volledig leven Onervaren wijs Genoten en geleden Vrije wil en geleerd Gekozen en daden ervaart Jezelf leren kennen En geaccepteerd Niet meer geplaagd Door gedachten van verlangens Wijsheid tot eigen waarde gevuld Met warempel geduld en ongeduld Gehoorzaamheid een ondeugd En ongehoorzaamheid een deugd Deze 'Wijsheid' is een levensvreugd…

Aan niemand kan mijn hart dit zoete teer verklappen wat ik in de milde nacht over haar en haar bloesem heb uitgedacht omdat zij vroeger geen vrouw was maar een androgyne man met het verkeerde geslacht en hoe ik haar liefde omdat ik niets bemerkte aan haar intieme behoeften jaren ouder dan ik die onervaren niet wist dat zij ooit…

De nacht is splinternieuw en met ons onervaren. De nacht is opstand binnenskamers draagt de geur van zoethout de koelte van kerkuilen de blauwdruk van een schreeuw. De nacht is geen gebrek.…

handenvol heb jij gegeven aan ieder die dat vroeg je bron leek onuitputtelijk omdat jij steeds dieper groef totdat de bodem ketste jij wat restte gaf je laatste lach pas na het breken groeide stukjes eigen leven een eerste lente onervaren nog in geur maar wel jouw vorm en kleur…

Vakantie in zeeland jong en onervaren Experimenterend intiem strelend door de haren Over het strand een ritje met de auto Lopend hand in hand niet lettend op gevaren Twee worden één niet voor kortstondig Verbonden wel voor jaren zeeland op het strand De liefde bloeit op door alle jaren De passie weer gewekt niet meer te bedaren…

Alles is geschiedenis Ons bestaan en leven Bekende paden en Onbekende wegen Gaan hand in hand Liefdes gaan uiteen En komen samen Bouwen bruggen In een ander hart Liefdes sterven nimmer Zijn een hoofdstuk in de tijd Toen nog jong en onervaren Nu veel ouder en wat rijper Is er heimwee naar wat was Verlangen naar wat komt Maakt het…

een glas de stroperige wijn hangt donkerkleurig aan wat rijpe boerenbrie een stokbrood knapperig op de plank de openhaard warmt bij in lange speelse vlammen glimlach jij blonde losse haren een rood en vurig lijf het blauw van onervarenheid je wiegt daar zacht mijn dromen ook dit jaar weer gegroeid laat de wisseling maar komen…

ieder met eigen draden kwamen in het kruis samen met vlechten en hechten beschermden wij onze plek zij aan zij de wereld voorbij leken vrij in doen en laten maar wat wij maakten bond ons te veel aan elkaar wij waren geen jagers maar voelden ons prooi met het web als bewaker het rag is verwaaid de spinsels herinnering aan ons pril onervaren…

Muziek soms breng je ons terug waar de hand onervaren streelde alles voelde behalve een jas muziek….…

het zilverglanzende web fluistert met een teer ruisen in de wind, tooit zich met parelende druppels als heldere diamantjes en lokt en verleidt elk onervaren vliegje, de kruisspin glanst en flonkert, als een robijn, in briljant gezet, haar fijne zilverdraden verkleven de zwarte lijfjes, vleugels, pootjes, met afgrijzen moet ik toezien hoe…

dat je me opmerkt zeg dat je vingers me bevatten kunnen je door mijn aanwezigheid de taal bemint die wij eens spraken zonder woorden afgeladen in veinzen en in een heldere expressie o laat ze vrij, de vlinders van je ademhaling want intens smacht ik naar alles wat jij bent dat ik het spoor bijster raakte in mijzelf domweg hulpeloos ben,onervaren…

de takken uitgelopen ze bogen voor de wind die heersend waakte over jonge loten je wortelde zo diep na winterslang te wachten loopt in eerste lente dan verrassend uit jouw prille groen heeft niets van doen met al die oude krachten zij volgt het licht in vrijheid door ontplooien sluit zich voor ochtendvorst en laat het blad hoe onervaren…

Steeds als zij lacht lacht mijn zijn Steeds als zij spreekt hoor ik liefde Steeds als zij kijkt zie ik het groen van mijn ziel in haar ogen weerspiegelen Steeds als zij kust proef ik hemelvruchten Steeds als ik haar lichaam zie huil ik groen onervaren Steeds als ik bij haar ben haar in mijn armen sluit haar bemin tart ik het groene kind…

Onervaren! als een kind. Toen! Sprak ik vanuit mijn spel. Spannend! Om te zijn. Door de jaren heen gevormd, opmerkzaam wijs gemaakt. Het spel is heengegaan, wel bleven deze werkelijkheid. Onwezenlijk geleefde jaren, heel het leven opgedaan. Wat blijft zal ik het weten, in het hiernamaals na dit leven.…

wild opgestoten rotslagen zijn teder toegedekt met mossige tapijten rijzig afgetopt door slanke dennen immer ongerept tot in de hemel ingebed in een stenige schoot wringt een woedende slang zich schuimbekkend in bochten zonder aflaat een penetrant voertuig remt juist op tijd een ever zwijnt welhaast onopgemerkt onder de onervaren…

de wei bloeit rood van de papavers het geel is uitgeplozen door de wind, hij blies een duizendjarenkind in vogelvlucht laat zon de lange halmen warmen geen schaduw koelt tot hitte trilt en jij je liefde lacht liggend in mijn armen we hebben van de maan geproefd de sterren laten bleken met onze handen hebben we elkaar de onervaren…

mij de wei bloeit rood van de papavers het geel is uitgeplozen door de wind, hij blies een duizendjarenkind in vogelvlucht laat zon de lange halmen warmen geen schaduw koelt tot hitte trilt en jij je liefde lacht liggend in mijn armen we hebben van de maan geproefd de sterren laten bleken met onze handen hebben we elkaar de onervaren…

De vakantie duurt 6 weken Hier hebben wij samen naar uit gekeken. Het blijft met ons 16 toch raar Om ons zelf te zien als een gelukkig paar. Het gevoel alsof wij elkaar al jaren kennen Elkaar elke dag de liefde bekennen. Jouw mond op de mijne voelt zo vertrouwd En onze liefde maakt ons soms benauwd. Soms denk ik raakt liefde ooit op…

Ik was jong en onervaren zag alleen het mooie, nooit de gevaren. Leefde mijn leven, maar de tijd ging te snel. Strubbelingen kregen de bovenhand. Ik werd door angst aangerand. De ogen waren hun glans kwijt, ze werden geteisterd door tranen. De glimlach was gaan liggen, zonder troost. Verzonken in hard ijs.…