Alle inzendingen over ongerijmd

Dat komt gewoon omdat zijn vader eens. gewoon omdat zijn vader in zijn jeugd. doordat zijn vader in zijn jeugd gewoon. gewoon al in zijn jeugd zijn vader toen. omdat zijn vader ooit eens tegen hem ooit gewoon eens in zijn jeugd hem tegen. dat komt gewoon doordat zijn vader ooit. gewoon hem in zijn jeugd toen ooit al eens. ooit eens tegen…

de bocht waaruit ik vloog behoeft geen betoog ik heb aanvaard letterlijk, oog om oog ik ben het waard, uitstekend uiteindelijk ongerijmd zo komt iedereen aan zijn eind, treurend om de dag die nooit meer komt…

de angst was voelbaar liefde onafwendbaar iets met hormonen wazige feromonen jij stond in de keuken ik kuste je op de mond met mijn hand op je kont ik kuste je hand kruidig wilde ik je rijmend nemen…

Kwakte kleurrijk woorden op papier als schilderijen van Karel Appel flatsj klotsj klatjs flotsj beginnend met een hele lange zin gevolgd door een kort woord is een luipaard wel een lui paard is er wel logica- geen idee- dus niet Alles verscheurd en verbrand begin ik maar opnieuw ben ik nu ongerijmd wel nee slechts verfijnd dat rijmt…

uit het ongerijmde?…

Een gedicht ging op vakantie Ver weg, naar het ongerijmde Naar vrije vorm, niet dat getimde Hij zei: Zoals ik het thans zie Ga ik, als ik even maar de kans zie Al m’n zinnen daar verzetten Ontregel liefst ook mijn coupletten Als ik de zon, de zee, het strand zie Hij feestte zonder metrum, zonder maat Maar, zoals dat dikwijls gaat Hij kreeg…

verlies is nog vers niets rijmt meer met het gevoel en niets dicht het gat…

Een sinterklaasdichter te Vlijmen Liep laatst met de Kerstman te slijmen En wat men ook vindt Van Kerstman of Sint Ik kan dat niet met elkaar rijmen…

De kat ligt in de uitstalkast heel zondags mooi te wezen een strofe, ingelast, om uitgebreid te lezen en in mijn hoofd begint een zachte pijn te zeuren was ik nog maar een kind dan kon ik plaatjes kleuren maar deze lieverkoek wordt hier niet meer gebakken die tijd, al jaren zoek, krijg ik niet meer te pakken ach, was ik maar een kat…

voormaals vertederde ik jou met zachte handen waar jij nu warentig mijn hart verbrijzelt met stenen mijn tred is wankelmoedig alsof ik dreig te verzanden jij ging plots ongerijmd hene…

raderen fijn om het venijn te stoppen in een bitter distillaat waar jij jouw roes uitslaapt en je droomt voorbij de eigen onmacht voorbij de diepe ademnood Jouw gedachten drink jij als droesem Ze smaken naar eigen bloed, naar eigen zeggen en je zinkt voorbij de gekwelde geest voorbij de verdrinkingsdood voorbij de koorts van een ongerijmd…

zo naakt als ik de afgelopen jaren mijn huid haren en geest maar nog het meest mijn leven ik had het bloot gegeven wanneer mij was gevraagd nu is het gestolen mijn schulp is geschonden en ik lik de wonden zonder dat ik weet…

Gedichten brengen mensen rijm, binnen een ongerijmd bestaan.…

als een wonderschoon kind hier niet meer fatsoenlijk mag opgroeien kussengevecht/pret maken/stoeien beschoten pure slechtheid toch op deze aarde ouders met onbegrip intens verdriet onschuldig lief kind wordt elders gelukkig WAAR wij allen weten het nog niet…

het schijnt dat er in de 'dichtersbuurt' in Hengelo (O) geen enkele dichter blijkt te wonen of dat rijmt valt nog te bezien Lejo…

Glimlach, vaag schijn Ik in uw ogen Aangehoord, niet geluisterd Aangezien, niet gelezen Ongerijmd verlaat Ik deze plek Ongehoord Onleesbaar…

eeuwen oud, bomen omzomen het graf de dood heeft mij mijn leven ontnomen voor straf geen woorden vuil daar lig ik dan ongerijmd…

ongegrond, zegt mijn hart hier past slechts gegronde smart ongepast, de wollige woorden in ongerijmde akkoorden plaatsen mij apart…

wat je niet leest is hetgeen nooit is geschreven witregels in het hoofd van de dichter het verzwegen gedicht onvolmaakt ongerijmd geschreven tenminste voorlopig…

Alwat niet geïntegreerd is alwat niet is intrigeert Wat tussen afgebroken regels door gelezen Ongerijmd zijn weg gaat vult de leemte in de bres…

ik verwaai gedachten schrijf brieven vol ongerijmdheden voor later speels dans ik op tonen van geluk die ooit voor mij geschreven waren om zo tot zinnen te komen die mij voor altijd zullen doen verbazen…

Misschien klinkt dit wat ongerijmd, Wellicht een beetje ongericht, Maar voor mij is één ding zeker, Je bent door mij zojuist gedicht!…

metafoor uit het ongerijmde woorden op een leeg blad een niet brandend licht majesteit der angst onverwachte zekerheid laatste slaapliedje plaats ruimen voor nieuw leven einde van het sterven…

‘Misschien klinkt dit wat ongerijmd, ja zelfs een beetje ongericht, maar voor mij is één ding zeker: je bent zojuist door mij gedicht!’…

Ongerijmde melancholie door vage nachtgeluiden. De roep van een nachtegaal het zacht ruisen van de wind. Geritsel tussen de struiken als een rustig zacht gefluister. Stilte, tot de nacht zijn taak overdraagt aan de nieuwe dag.…

Ja, nee, niet meteen, maar het komt, het moment dat we niet kunnen kiezen, waarop, ongerijmd, alles verstomt, waarop wij niet meer ons, niet meer wij, op een keer zonder weer, zonder waar wij elkaar en ik jou en jij mij, niet meer nu, niet meer hier, niet meer daar.…

Daar waar woord en ziel versmelten en het metrum strak en ongerijmd de zinnen samenvoegt, bestaat in ongeschreven taal inhoudelijke waarheid wat hij zeggen wil.…

Voorlezend uit eigen werk Belicht de nieuwe dichter zijn gezicht Met het vaal ongerijmde licht Dat schijnt tussen de verwerkte tekst Die stralend voor hem ligt zie foto: www.xs4all.nl/~vango/showcase/reciter.html…

mijmerende zeilboten van ongerijmde gedachten zoekend naar taalvissen zacht waaiend ademgeruis wit golvend gefluister sprekend tegen de zilte wind het wordt nooit zonneklaar in dit bewolkte hoofd maar alweer neemt de zee me in…

't Is weer zover grillig schudden buien ongerijmd chagrijn rukken regenvlagen aan de goot de wind kastijdt het huis en in mijn tuin sneeuwt frêle en fijn de eerste bloesem roze en wit wat tederheid…