Alle inzendingen over onmacht en veerkracht gaan hand in hand

Veerkracht Stilte heeft voor mij geen vragen antwoord ligt te rusten in het brein alleen wanneer immens verdriet of pijn nog vraagt naar het waarom wordt stilte uitgedaagd ligt het schreeuwen voor de hand dan verlang ik naar intense rust met gesloten ogen vraagt het gemoed geen mededogen waarin ik verzand veerkracht is soms schijn…

Een traan biggelt naar beneden, via mijn luchtpijp naar mijn longen, en van mijn longen naar mijn hart. Dan ben ik verdrietig maar tevreden, het lied vol lof luidkeels gezongen, klaar voor een hele nieuwe start. Maar de strijd is nu verloren, hard gespeeld altijd geweten, dat gelijkspel nooit een optie was. En toch zal jij bekoren, dat…

Elke dag dan kruipt de tijd, Van s'ochtends tot s'avonds snel voorbij, Maar als de maan dan aan de hemel staat, Dan ligt de tijd stilletjes aan mijn zij. Want als ik dan weer terugdenk, Aan de mooiste tijden van mijn leven, Dan lijkt het echt net gisteren, Onze liefde had geschiedenis geschreven. Zonneschijn verblindde ooit, Onze twinkelende…

Ik heb verloren niet vergeten Heb gerouwd en veel gedacht Dat het op een dag toch goed zou komen Zelfs hier midden in de nacht Laat ik tranen zoek ik adem Hikkend hijgend hoestend snel Ben ik in diepe rouw om mij Hart gebroken hard verscheurd Diep van binnen voelt het Alsof het elke dag gebeurt Die paar woorden maar één blik Gewoon twee ogen…

Ik wil niet klagen Maar dankbaar genieten van de dagen Dat we samen hand in hand Wandelen over het strand We durven niet te hopen, Hebben te veel gezien Maar toch......mischien? Zoekend naar schelpen in het zand, Voel ik boven ons Gods hand Als dan ieder van ons zich blij en gelukkig voelt, Dan denk ik, ja zo heeft God het bedoeld.…

Hand in hand Met een ondergaande zon Lopen we op het strand Geen mensen om ons heen Behalve het zachte zand en de zee Zijn we niet helemaal alleen. Ik loop in de zee Jij blijft staan Je gaat niet mee Ik duik naar beneden en lach Dat ging wel over Toen ik je niet meer zag Ik zat vast met mijn voet en kwam niet meer boven.…

, steeds dichterbij hand in hand bij mij.…

liefde is liefde een passie voor elkaar alles wat hij is voor jou dat beteken jij voor hem liefde is liefde van mens tot mens in elke combinatie met al zijn vormen liefde is liefde voor andermans zijn van zichtbaar uitnodigend tot mysterieus uitdagend liefde is liefde een uitnodiging is het voor wie ook gevoeld om hand in hand…

'Voor Feyenoord is het nog niet te laat,' Zegt tussenpaus Ad Interim Vocaat, 'Ik zet mijn woorden altijd om in daden Maar als ik Jaap tot juni moet vervangen Wil ik graag van te voren alles vangen Dat laat zich met mijn staat van dienst wel raden En laat De Kuip De Kuip, niets meer aan doen Ik ga, met roodwit hart, niet voor de poen…

We weten, het einde nadert pijn We pakken je hand klam We zijn niet zover je te laten gaan Maar mogen je niet stoppen. We weten, dat je gaat op je laatste reis Waarheen weet niemand dus pak ik weer je steeds klammer wordende hand.…

Ogen passeren mij met een groet ogen hangen stil in de straten en winkelpaden, ogen vliegen rondjes om de aarde ogen lopen wacht om belangrijke lijven parate ogen die beschermen, bereid anderen te beperken Ik verdedig mij en weer ze af met de hand op mijn hart oog om oog, pas op ik kijk terug ook als ik niet kijk…

Een boer beperkt zich meestentijds tot zwijgen Maar staat hem wat Den Haag bepaalt niet aan Dan denkt hij: ‘Zal ik eens de boer op gaan En kijken of ik ze ook om kan krijgen’ Hij gaat dan in colonne met de trekker De snelweg op met al dat spitsverkeer Gezellig met collega’s in de weer Zo’n dagje uit is eigenlijk best lekker En aangekomen…

Het gaat goed, we rijden hard weg van waar de bommen vallen Fatima's hand zwaait opzij opzij We zijn met velen sterker dan de regels daar breken we doorheen naar een rijk land, geen klooster we komen wel langzaam leven maar brengen onze eigen regels mee We willen werken, de tijd nemen om te leren en te trouwen om een toekomst te hebben…

Eén schaduw teveel In gebroken verlangen Eén droom teveel In een leven lang Vier woorden Goed bewaard In beslag genomen Jou gevraagd Verradend beminnen Zwervend in gevoel In woorden gebladerd Onzegbaar verkoeld Donker verdriet Steeds weer herhaald Een hart van morgen Begraven vandaag Hand zonder hand Eén schaduw te weinig…

Jouw hand zoekt mijn hand, streelt zacht mijn grove huid, Verkent het eelt op de kussentjes, omvat dan mijn warme hand. Mijn hand vind jouw zoekende hand streelt teder jouw zachte huid, Voelt jouw kleine kussentjes, omvat dan jouw warme hand.…

over ruwe huid glijdt de hand, ontdaan van gevoel, naar nieuwe vragen een woord dat stuit op koppig verstand in een vieze poel van dode dagen zoeken naar licht in donker verlangen maar alles blijft koud en leven hoeft niet alweer een gedicht door ogen gevangen verre van eenvoud van knagend verdriet tijd om te laten wat weg…

Mijn hand is er voor jou Je leerde er aan lopen De deuren van mijn hart Staan altijd voor je open En als tranen komen Door zorgen groot of klein Dan zal mijn uitgestoken hand Er altijd voor je zijn…

Ze vouwen om te bidden. Ze strelen bij beminnen. Ze wijzen de weg. Ze helpen bij pech. Ze wuiven om te groeten. Ze schudden bij ontmoeten. Ze schrijven hoe het gaat. Ze wrijven bij smaad. Ze tasten in het duister. Ze klappen bij luister. Ze verdienen ons brood. Ze rusten in de dood.…

Hij praat en ik luister Maar hoor niet Wat hij zegt Dan pak ik zijn hand En streel de dichte snee De vele kleine wondjes Sommige ontstoken Of met een pleister beplakt Om het bloeden te stoppen Weer een gesprek met een einde Waarom gaan we niet wandelen…

De hand werd uitgestoken Vergezeld van veel Warm aanbevolen Geluisterd de schreeuw Velen die geven Door leiders gestuurd Die met eer voorop gaan Links en rechts begluurd Strak voor zich kijkende Geen oog voor wat was Signalen negerende Heilige schriften voor de klas Dan is het moment gekomen De schok is geweld Geen kop zal er rollen…

Zulke zachte handen kan een man helemaal niet hebben, zo breed, groot, sterk, gekloofd, dat kan niet. Maar toch, nu nog, ik weet: Die zo lang vergane pracht, tuinen die hebben bestaan, het waren zijn handen, zijdezacht, die al dat werk hebben gedaan.…

De hersens geboden zijn handen om de jongen in elkaar te rammen. Het slachtoffer bezweek en niemand weet waarom de hersens de handen opdracht gaven. De dader wast zijn handen in onschuld!…

wezenloos beeld bedelaar bevroren handen versteend trage man zijn ogen smekend om een aalmoes grijpend zoek ik zijn beefhanden…

Jouw handen liggen op mijn schoot vroeger vond ik ze ontzettend groot twee oude handen wat zijn ze mooi met hun rimpels en een plooi bergen werk hebben ze verstouwd zakken kolen naar de mensen gesjouwd jouw handen zijn nu klein en nietig en soms ben je wel eens verdrietig omdat je niet meer kan doen wat je zelf wil en eigenlijk staat niemand…

tussen de nacht en mijn gelaat slaat het onbegrepene tegen de akkers zo wijd en aarzelend als een kind dat dingen anders ziet in een boog naar elkanders handen kiemend in het kantwerk van leven proevend de zoete vrucht in de nog schrale aarde een glimlach glanst op verre tuin hij is in zicht,weet niet voor mij een uitgewogen tijdstip…

Ik gaf aan elke golfslag iets van mijn woorden mee en als het tot gedicht gevormd was, dreef het in de grote zee daar waar het zonk en opnieuw tot leven kwam bij een zeeman die er ooit verdronk En als de zee het weer teruggeeft en jij woorden ziet liggen op het strand koester ze dan met liefde want ze kwamen van mijn hand.…

Wanneer ik bedenk wat mijn handen al hebben verzet, wat ze voor arbeid hebben gehad wanneer ik terug ga in de tijd, dat er baby’s op de wereld werden gezet, door die handen werden verzorgd.…

Met de hand over mijn hart, strijk ik wederom, met mijn hersens die tegensputteren zeg ik nou ja kom dan maar met gekruiste vingers zeg ik weer ja, omdat nee zeggen zo moeilijk is. Dus strijk ik met de hand over mijn hart en doe wat ik eigenlijk niet moet doen, maar ‘k ga weer overstag.…

geboren uit nooit geen hand die mij aanraakte geborgen uit de maagd van handen om mij de taal van liefde te leren woord voor woord…

Onze handen niet bij elkaar. De mijne HIER - de jouwe DAAR.…