7 resultaten.
Ontraadseld
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
806 licht
verweven
met donkere spinsels
gedachten ontsponnen
tot levensdroom
ogen
ontwakend
in licht van waarheid
leugens ontbonden
tot een syndroom
woorden
verklarend
een uitleg van waan
gedachten vormen
nieuw levenspatroon
ontdaan van het spinsel
ontraadselde geest
maar nog nooit zover heen geweest…
terracotta
netgedicht
3.9 met 14 stemmen
566 ik ben niet wit
noch zwart
ik ben aarde
en bruin
tinten van noten
gekraakt op mijn buik
ik ben bomen,
het hout, het zand
aan mijn voeten
verwaaid tot wind
en stormende vogels
diep en donker
de afgesneden huid
verder dan dagen
ontraadseld
ik ben ik
traag gevonden
de vrouw in het schors
van beschilderde zonden
waarom…
Opgespoten land
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
289 Dit zal de einde van mijn wereld
zijn, sluimerend en ontraadseld
in heimelijke trouw naar wat
vertrouwen gaf in een verloren
strijd ontleent aan de herinnering,
de dood ploegt de voren strak naar
ander leven, het einde van de dagen
draagt de sporen van een nieuw begin.…
Mijn vergeten land?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
185 ramen
op de kade staren blind over
een woestenij, het vrije zicht
voelt zich verraden, afgegleden
naar een andere tijd, achteloos
gaat de wind er aan voorbij,
de lucht welft zich over vaal
en levenloos terrein, verlaten
spiegeling van het blauw, nu
somber eentonig grauw, dit zal
het einde van mijn verten zijn,
sluimerend en ontraadseld…
Mijn opgespoten land?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
185 Dit zal de einde van mijn wereld
zijn, sluimerend en ontraadseld
in heimelijke trouw naar wat
vertrouwen gaf in een verloren
strijd, ontleent aan een herinnering
kijkdoos door een kinderraam wat
rest als vroegste grens, de tijd
ploegt de voren vlak in de muizentrap
van leven, elke dag draagt vroeger
sporen in een nieuw begin.…
Staalwijn
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
314 Er zijn maar weinigen die het mystieke geheim
van de zelfliefde hebben ontraadseld, inderdaad,
hij was een van hen, met volle stem. Waakhond
en postduif van een kop-romp-staart in pas geverfde
staat. Niet aanraken, want hij is tijdens zijn
dromende droogtijd met cobrabeten te chargeren.
Renovatie, continu.…
AAN ZEE
poëzie
4.0 met 3 stemmen
511 Leeg strek ik de armen - dampen dekken,
Blozend en dicht als rozenhekken,
De poorten van de horizon;
Daarachter welt wellicht de bron,
Waaruit de wonderen ontspringen,
Die aan mijn kloppend hartedringen
De klare vrede geven
Van hun ontraadseld leven.…