Alle inzendingen over ontvoeren

beelden ontvoeren en tuinkabouters stelen we blijven bezig…

laat ons iets drinken zei je ik zou zo graag ik zal je zacht ontvoeren zei ik wat wou je graag ik hoorde in je keel de koele afdronk teer ontvonken als een lach en op je ooglid viel een geur van roosmarijn ik word wat moe zei je ik zou zo graag ik zal je zacht ontvoeren zei ik ik wieg je graag…

Willem Holleeder vertelt dat het losgeld van de ontvoering van Alfred Heineken door Frans Meijer verbrand is op het strand. En krijg je dan flink spijt van het ontvoeren, Dan sleep je al dat losgeld naar het strand, Frans Meijer steekt dat daar dan in de brand. Zoiets kan mij tot op het bot ontroeren.…

op vertoning van de film over de ontvoering van Heineken en Dooderer, omdat dit hem 'imagoschade' oplevert.…

'Dag meisje op het strand, Wat een mooie bal heb je daar! Kom, geef me je hand, Dan krijg je van mij een ijsje' Samen lopen ze door het zand. 'Amy waar ben je mijn meisje?' Mamma gaat staan Zakt weer terug in het zand, Ze had Amy nooit verteld niet met vreemde mannen mee te gaan. Dag kindje op het strand!…

Omdat haar ouders vrezen voor ontvoering wordt er bij haar een chip geïmplanteerd, zodat ze steeds wordt gelocaliseerd. Maar voor hun dochter geeft dat veel beroering. Want privacy is er straks niet meer bij. En vriendjes maak je daarmee toch niet blij.…

onhoorbaar sluip ik langs de luiken ik wil je hoogst persoonlijk ruiken je sluier weefde ik doorzichtig je bent gevoelig maar niet schichtig ik ontvoer je midden in de nacht buiten beroes ik eerst de wacht je stem is meer omfloerst dan ooit maar je tongval vergeet ik nooit.…

Ik word wakker Ben op een vreemde plek Ze hebben me ontvoerd Die mensen die zijn knettergek Met het touw om mijn lichaam Probeer ik langzaam te schreeuwen Maar er komt geen enkel geluid Nee, ik kan er niet meer uit Ik weet niet wat te doen Ik kan hier niet weg Kon ik maar terug naar huis Ik wring me door de…

Rest bij mij de vraag, is er nog sprake van ontvoering als de ‘dief’ na een kloek besluit en lange vakantie die de dwerg zeker verdiende de politie er wijzer aan doet echte rovers op te sporen?…

verbijsterd hoort hij het bericht aan emoties nemen hem mee ontvoeren hem ongewild vastgegespt in 'n achtbaan geen mogelijkheid te ontsnappen ondergaat hij iets wat hij niet voor mogelijk hield duizelingwekkend de snelheid waarin hij rondtolt totdat..…

nerveuze ontmoeting, begroeting beginnen, beminnen verkennen, verwennen omarmen, verwarmen ontroeren, ontvoeren strelen, bespelen, vurig, ongedurig kussen, blussen lustig, onrustige hartstocht; Wij samen.…

grootvaders klok in de vestibule stond stil toen Sijtje van de Hoeve werd geraakt op haar klompen had ze aangevoeld en gewaakt tot de verzwegen vlet haar oog ontvoer met de beladen vracht verscholen tussen teer en lompen het doodsuur is nooit verzet…

huilen naar de volle maan als wolven in het bos het gemoed raakt in de war door haar zachte glans tel tot tien als je wat zegt maan maakt vreemd loslippig stap niet in een heksenkring zij zal je ontvoeren sprookjes worden waar in een volle maannacht .…

Maartlucht, die er tegelijk zo scherp als glas en zo ontvoerend zijn kan. O, de bezieling, zijnde in de bezwaren anders nooit betrokken streken en schuilgelegen uitzicht te brengen vondsten fonkelend en schaars: de moeilijkheden zijn de kans der kunstenaars. ------------------------------------------- uit: Verzameld werk (1951-1952)…

dolgraag speur ik in de hoeken van de wind niet dat ik een of ander antwoord vinden wil eigenwillig tast ik tussen citrus en hibiscus ja de geur van wilde kruiden snuif ik op op mijn lippen bijt een zoute smaak gevuld zijn de olijven maar zachtmoedig zal ik je ontvoeren nu dat ik je onder milde twijgen vind.…

in de bladeren van de bomen in een zucht van de wind in de vorm van de wolken in de ogen van een kind in de kleuren van bloemen in de pracht van 'n regenboog in het blauw van het heelal in duizend sterren hemelshoog in de nachten die mij ontvoeren in de morgen met haar dauw in de spiegels van mijn dromen overal zoek ik jou…

een priester in purperen habijt reciteert bij het ontbijt tweedehands strofen waarin hij me gepassioneerd in God laat geloven ik luister aandachtig naar zijn hele verhaal totdat ik Godallemachtig in zijn verzen verdwaal ik laat me ontvoeren naar een plek ver van hier waar Psalmen ontroeren op kringlooppapier…

laat me je strelen met zonnestralen je omarmen met mijn lach laat me de mooiste gedichten vertalen zoals je nog nooit eerder zag ik neem je mee op de golven van woorden betover je langzaam in de nacht ontvoer je naar exotische oorden waar ik jouw lippen kus zo zacht…

Waar ter wereld zijn mijn kindren Waar, oh waar, ik vind ze niet meegenomen door hun vader Wanhopig ben ik van verdriet Deze woorden sprak ik vroeger vijfentwintig jaar gelee 'k was mijn kinderen verloren Hun vader nam ze zomaar mee... Zal niet in details nu treden Want na jaren kwam het goed 't waren ineens volwassen mensen Toen ik…

In eigen land zijn alle cellen vol, Dus zoekt Bush voor het terroristisch gajes Naar elke ter beschikking staande bajes Op wat voor plek ook op de wereldbol. En daarom is hij als een kind zo blij: In Oostenrijk kwam net een kelder vrij.…

een boom, Annick, vier duizenden, Annick, zoveel als nodig zijn, een bos voor wat groeien moet nu jij dat niet meer kunt of ik je gekend zou hebben elke dag ontmoet ik je in een lach, in het geloof dat het allemaal mogelijk is de wereld voor de jeugd aan de jeugd ook jij, de wereld, zeker wel want je spreekt klaar, Annick taal die iedereen…

(voor R) Mijn blote voeten zakken weg in het gloeiend hete zand en emotioneel zit ik strak in de knoop. Soms val ik en zit mijn mond vol met zandkorrels, maar meestal ruk ik met betraande ogen sproeiend op naar de dwarrelende horizon van de vurige hoop, terwijl ik zwaarverdoofd in shock ben zonder borrels. Goedbedoelende kwakzalvers paaien…

Er worden kinderen gehersenspoeld Zij worden omgevormd tot nieuwe Russen Waar zijn hun ouders, oma's, broers en zussen Waarop is dit soort wanbeleid gestoeld? De juf belooft de kleintjes gouden bergen Ze toont de potloden en het papier Maar daarmee maakt ze weinig goede sier Dan leest ze voor; een sprookje over dwergen Wanneer het…

stromingen van de zeeën mengen zich met de winden van alle dromen alles vloeit samen een bootje zonder koers om te ontvoeren naar het niets in het niets kan weinig nog gebeuren de deur van mijn gedachten kan er naar alle kanten opengaan bovendien heb ik er steeds gezelschap van zon of van maan de winden zingen, ook de zeeën zingen want…

zuiver mij van haat van angst en van verlangen verwijder onzekerheid valse bescheidenheid en agressie ontvoer mij in eeuwige vriendschap corrigeer mijn waanbeeld van bestaan doceer mij omtrent harmonie in verloren liefde promoveer mij tot spil in eigen leven geef mij mijn plek…

Ik zit naar jou te loeren mijn vlinders komen je halen om je geruisloos te ontvoeren en met opzet te verdwalen Mijn hart staat wijd open aan jou geef ik mij bloot ik wil niet eens meer hopen want het verlangen is te groot Ik wil mij aan jou geven fantasie draait op volle toeren en dan zie ik...heel even dat jij naar mij zit te loeren…

ooit was ik de prins op het witte paard die sprookjes uit kon laten komen ook al was het maar in onze dromen jij weet wel dat ik je die illusie nooit heb ontnomen en dus ga ik je vannacht weer zoeken daar in dat kasteel of die verlaten stins en ik zal je vinden en kussen tot het ochtendlicht je ontvoeren naar daarginds daar…

terwijl een bries de morgen wekt het gouden blauw de zee bedekt een albatros in engelenvlucht stralend wit door wolkenlucht voeten speels warm zand beroeren langs de vloedlijn je wil ontvoeren wadend door sprankelend licht gevuld met zonnegloed koesterend de warmte die de huid zo tintelen doet geniet ik nog maar even van dromen…

Ik heb mij laten ontvoeren door jouw woorden van trouw jarenlang wist jij mij te ontroeren ik was de allermooiste vrouw Ik leefde in een paradijs voor twee en wij waren de bewoners aldaar als in een droom ging ik met jou mee zo leefden wij intens met elkaar Jij bent de man van mijn dromen maar nu droom ik niet meer over jou want jij hebt…

Jij kon mij blindelings ontvoeren, mijn mond liet zich gewillig snoeren; verraderlijk verward. Langs zachtjes ingestreelde sporen ging ik jou steeds meer toebehoren; ik voel me nu je vrouw. Je armen houden mij gevangen, ik kan alleen nog maar verlangen om vrij te zijn met jou.…