Alle inzendingen over ouderlijke zorg

Het kind zwerft op straat zijn plaats voor informatie waar hij zijn eigen gang maar gaat tot aan zijn ouders eigen integratie omdat de buurt de taal niet spreekt om ouders aan te spreken. Een kind alleen in een wereld vol gevaren waarin hij tolkend voor zijn ouders zorgen moet.…

Je bent ouder en zorgt dat je kinderen in liefde opgroeien, ze vliegen uit en ook zij, zijn in de begenadigde positie om ouder te worden, zorgen ervoor dat hun kinderen in liefde opgroeien. We worden ouder, we zijn ouder zullen steeds ouder worden. Tot de dood ons scheidt, maar dat duurt hopelijk een hele lange tijd.…

Van overheidswege wordt geroepen, let op de ouderen, met deze warmte echter, moet er ‘n hittegolf aan te pas komen, vooraleer we beseffen, dat de ouderen onze zorg zijn?…

zorg een leven lang verwerking ode aan de ouders van een kind met een beperking.…

God geef me ouders, die duidelijke fouten begaan, zodat ik niets hoef te verzinnen laat ze behoorlijke ruzie´s met me maken, zodat ik ze van alles en nog wat kan verwijten leven met ouders, waarop niets aan te merken is vind ik het ergste wat me kan overkomen, want hoe moet ik anders mijzelf overal van schoonpraten en hoe moet ik mijn falen…

een reisgezelschap zoals wij: een stille en een prater maar anders dan bij ons; het is een zoontje en zijn vader maar zoon is oud en pa is kind dat zie je aan hun ogen en alles wat van praten rest zijn de zoon zijn monologen Pa weet niet dat zijn zoon hem duwt, lijkt weg van deze aarde maar de zoon kijkt trots, uitdagend haast en laat…

Als ik de kassa schuifelend benader Dan kijk ik zielig en lijk wat verward Zo steel ik menig kassajuffrouws hart En val perfect binnen hun zorgtaakkader Ik hou me licht dement en dring wat voor Mijn jaszak vol...en dan er snel vandoor…

De partijen voor ouderen. Wie zijn oud? De partijen voor God. Welke en wiens God? De Partijen voor het Geld. Het Gouden Kalf? De Partij van de Arbeid? Welke arbeiders? De Partij voor de Zorg. Zorg voor datgene wat weerloos is. Zorg voor de marktlozen. Zorg voor de thuislozen. Zorg voor hen die geen stem hebben.…

Wat zijn ouders Als ze het geluk, de liefde En de toekomst Je misgunnen Wat is een vader Die je niet leert fietsen Die er niet bij is Als je je eerste woordjes spreekt Wat is een oma Die je niet in de armen sluit Die je liever ziet gaan Dan dat je komt Wat is een moeder Die alleen maar over Haar problemen en zorgen Kan praten…

Moraal van dit gedicht: hoe je het ook went of keert de zorgen zijn in evenwicht.…

Waarom doe je jouw ouders dit aan Je stopt er mee, anders kan je voor ons niet meer bestaan. Wij schamen ons voor ons eigen kind Die door vrouwenliefde wordt verblind. De verstandhouding was helemaal weg Mijn ouders luisterden niet meer naar enige uitleg. Ondanks de toenemende ouderlijke druk Heb ik gekozen voor persoonlijk geluk.…

zoals twee zusjes de één wat ouder dan de ander elkaar vertrouwen en nog zonder zorgen kunnen genieten behoudens al te veel besef... zo zal het nooit meer zijn helaas langzaam dreef de tijd een wig tussen onafscheidelijk en houdbaarheid…

Weer springt een dreigend drama in het oog: De zorg voor ouderen wordt onbetaalbaar Zo is het wassen financieel niet haalbaar De wachtlijsten zijn kinderopvanghoog We maken met die kwestie korte metten Als de bejaarden op de kleintjes letten…

nog ben je ongeboren maar thuis wacht al de wieg en het ouderlijk perspectief de kleine kamer waar jouw adem in de grote wereld leven brengt jij alle ruimten leert te delen in de zorg en koestering van velen tot je vrijheid grenzen vindt het kind op weg is naar volwassenheid en het ouderlijk perspectief ook dan nog warmte biedt…

weer die ouder Ook jij zal door het leven gaan Maar keer dan nooit je rug Blijf fier en vol vertrouwen staan Maar denk soms even aan mij terug Heel lang gelee werd jij geboren Dat heeft ons erg verblijd Niet alles ging zonder zorgen Maar je bent en blijft mijn kleine meid…

Zorge, zorge, bouw mijn huis, Timmer, timmer, timmer, Eerst uw kruis, dan uw huis... Ach, een huis voor immer. Zorge, zorge, weef het kleed dat de dagen spinnen. Eerst het leed, en dan het kleed. Ach een kleed van linnen. Zie, de nacht is zwoel en zwart. Sluit mijn ogen, zorge, Eerst uw ogen, dan uw hart...…

client het graag wil of heeft de zorgverzekeraar het voor het zeggen Is er nog tijd om oprecht te zijn met de mens Is er nog tijd voor zorg in de zorg, meneer de verzekeraar?…

Verdwenen zijn de tyfus en de tering, de grootste zorg is nu privatisering.…

De ouderen van morgen. Wie zal nog voor hen zorgen? Hoe zou men het nog kunnen doen met zo'n inkrimpend pensioen. Zal er nog een samenleving met voldoende solidariteit zijn? Die bereid is voor hen te betalen ter vermindering van de pijn. Zullen er nog voldoende ziekenhuizen open zijn?…

Waar ik kon, heb ik jullie gegeven, liefde aandacht, heel mijn leven, nu ik ouder ben, zie ik, het was mijn streven, dat jullie zelfstandig zijn en bedreven. Van mijn kinderen, het is mijn pracht, wordt geen dankbaarheid verwacht, maar de rente, van liefde en zorgen, hoop ik, wordt niet bezeerd, maar in hartelijkheid uitgekeerd.…

Je was arm en had geen geld Je ouders moeten voor je zorgen Dat was voor hun het enige wat telt Ze zijn al hun hele leven met me bezig Het leven staat in het teken van mij Zoveel verdriet zoveel pijn Had het maar anders kunnen zijn Ik ben heel anders in het leven terechtgekomen En dat komt nooit meer goed…

zullen me een zorg zijn".…

die jou Gekregen hebben, Ouders ondergedompeld In spanning en zorg Maar ook onmetelijk Geluk dat levenslang Ontvangen is…

ik ben bij mijn oudste zoon hij is op vakantie komt morgen terug gister was hij jarig als kadootje ben ik zijn huis aan het soppen zijn ramen aan het lappen ik lijk wel gek maar ik moet wel zuinig zijn en dit is toch ook een mooi kado maar nu heb ik de computer aangezet voor een peuk en 'n glas water voor de kater tegen de vlooienjeuk…

bekijk het dan af en toe van een afstand voor het aanvoelen van anderen's onvermogen en door vele vette natte tranen heen je realiserend: "´t verdraaid goed te doen" nooit je afvragend of je het wel kan maar gewoon doen en zien wat je kunt Ze noemen ons een vergeten groep ouders van zorg-Intensieve kinderen maar slechts meelevend, meehelpend…

Zonder Zorgen...…

wanneer ik sterf hoop ik niet te zwaar te zijn heel oud maar niet gebroken en dat de trap waarlangs men mij zal dragen toegankelijk is en niemand mij laat vallen en als dat zo zou zijn dat men dan de gevolgen kan overzien en dat de kosten van mijn begrafenis meevallen en er iemand is die om mij weent iemand die zal zeggen hoe…

Met haar koude stem verdwalen woorden in gedachten die blijven waar ze is geweest toen ik haar zocht en met bange vingers verder schreef…

De staf van het verpleeghuis ziet eens graag een nieuw gezicht Dus blijven soms een maand of twee de pillendozen dicht Kan daarna de bewonersgroep nog niet genoeg ververst Dan is er wel zo'n kakelverse bavarois met Kerst Dan kunnen snel wat kamers uitgeruimd en ingericht: De staf van het verpleeghuis ziet eens graag een nieuw gezicht…

Gewikkeld in beweende doeken draag ik de dagen naar de dood en vlij ze stervend in zijn schoot terwijl m’n ogen zorglijk zoeken naar die ene zwakke schicht dat ik vast zou willen grijpen om zijn groei te laten rijpen tot hij vlamt van levenslicht Ik omklem met al mijn macht…