Alle inzendingen over palm

Anders worden De palmen zo jong. Zo machtig mooi. --------------------------------------- uit: 'Over de grens', 1986.…

Op een driemaster met drie masten Liberté, Egalité en Fraternité stak de Revolutie de Atlantische Oceaan over (...) reisde met volle zeilen richting Curaçao Met Tula als kapitein en Karpata als stuurman Maar het schip leed schipbreuk zonk naar de bodem van de zee en daar bleef het liggen, tot het op 1 juli 1863 naar boven…

De sporen in de palm van mijn hand tekenen de tijd van zijn geweest De lijnen en de groeven van doortrokken emoties vervagen in het beeld van zijn geweest De getijden van mijn leven gegraveerd in de palm van mijn hand tonen verleden en heden van zijn geweest…

In de palm van uw hand staat een levenslijn geschreven kort lang of on-der-bro-ken en de palmlezer leest koel en winterkoud een leven uit de palm van uw hand jong of oud mijn vraag misschien gênant ‘leeft u ook een dubbelleven?’…

Ik ben niet op zoek naar penisvergrotingen ook geen containers met valium, kantoorpalmen hoef ik ook niet maar wat ik wél graag zou zien, is dat die imbeciel met zijn kop vol valium, na een penisvergroting in de palmen ging zitten.…

Geluk, ach geluk, met of zonder maat, de schijn is zuur, en als ik het begrijp, is het in een duur moment voorbij, een vuur wat alle tijd verslind, een eruptie mijn werkelijkheid, de diepe palm van de vergankelijkheid.…

In de reinigende stroom in palm van seizoenen heb ik de mens in mij afgestroopt, leek het bijzonder om niets te hebben of te willen en alleen met de liefde onder een onbedorven hemel te staan, een zon die zich een ongerepte weg baant naar de essentie van het bestaan, het zwijgen betaald met een allerstilste klank als blote schaduw…

Op donderdag keek ik weer eens naar Pauw en Connie Palmen was zijn coryfeetje Haar nieuws? Zij schrijft het boekenweekessaytje! Hij bloosde diep, zoals bij elke vrouw Zoals de wind beroert de tere halmen Zo neeg Jeroen devoot naar Connie Palmen…

Op een wakkere morgen waar klaarte op de toppen ligt herhalen wij de nacht met mond over oor wordt er gefluisterd met een lichtende adem over tedere ongrijpbaarheid en een zachte stilte. Zo rekken we nog even ons en de morgen tot een zichtbaar genoegen en koesteren meermaals de prille ochtendzon.…

Wuivende palmen dansen in een open zee van felle kleuren…

De palm van Zijn hand bergt het begin en einde van onze namen.…

Wespen larven wentelen zich in de palm van een espenblad, de synthese laaft zich uit de palmen van het hart, tonen van een groene synergie van stilte.…

hoor je de rietfluit palmen wuiven in de wind je ogen glanzen ibissen etaleren elegantie op het gras…

Wespenlarve wentelt zich in de palm van een espenblad, de energie laaft zich uit de palmen van het hart, tonen van een groene synergie van stilte, van niets te leven dan van de lucht en van de zwijgende schoonheid in de molen van de aarde om tot humus te vergaan bevestigd de waarde waaruit de purperen zon hem baarde, het…

Enkel Connie Palmen en Hans van Mierlo; Hans van Mierlo en Connie Palmen. Tot het einde toe...dan: vreugdevol verdrietig vredig verbonden? Een speciaal echt-paar.…

Wespen larven wentelen zich in de palm van een eikenblad, de synthese laaft zich uit de palmen van het hart, tonen in een opkomende synergie van stilte. Van niets te leven dan van de lucht en van de zwijgzame wintertooi uit de aarde om weer in de gerijpte mist te vergaan, waaruit de purperen zon hem baarde.…

jij streelt speels, raakt mij amper aan in de palm van mijn hand de intentie is diep en voelbaar de warmte die ons beiden overmant…

jij streelt speels, raakt mij amper aan in de palm van mijn hand de intentie is diep en voelbaar de warmte die ons beiden overmant…

Wespen larven wentelen zich in de palm van een espenblad, de synthese laaft zich uit de palmen van het kleinste hart stromen van groene synergie door de nerven van stilte Van niets te leven dan van de zucht naar die waarachtige schoonheid om in het tijdswiel van de geaarde ziel tot humus voor de toekomst te vergaan waaruit een…

zachte wind streelt gedachten die uitzien over zee waar palmen mee bewegen fluistert de zon je bent niet alleen…

een vraag op je antwoord een antwoord op je vraag oneindige lus het hart in de palm van zonneschijn spreekt niet over vrijheid het zwijgt ik ben een pad zonder einde…

Drie palmen in de wind. 21 oktober 1937…

Als palmen op Spitsbergen zo afwezig is haar blik ze wil de ijzige koelte verbergen achter gescheurde ogen vol schrik Elke voetstap wordt moeizaam geplant op de korst van de wond in onbuigzaam land In het boek van veraf kiert een helende ster hier giert alles straf elke zucht van zover een bevroren zicht op het trage smelten vergroot…

torenschaduw bedekt hun naakt gebroken takken, ongespalkt de vrieskou heeft hun hart geraakt met rijp de kruinen witgekalkt Een zwijgende stoet van trieste bomen staat roerloos onder het klokgeluid het goddelijk spel, niet in te tomen brengt zelfs geen rimpel op hun huid Maar als op zondag psalmen galmen dan wuiven platanen als wulpse palmen…

De palmen staan recht en stil. donkerblauw liggen de schaduwen neergeveld. onder het staal van het firmament heerst het roerloze zilverblauw. de hemel is hel - en de wereld is zo stil en verlicht, dat de maan, verlost van haar licht, een onzichtbaar zilveren spoor in de zilveren ruimte verloor.…

Eindeloos wandelen langs parelwitte stranden aan een rimpelloze zee en de zon gaat nooit onder maar komt overal met je mee hier lijkt alles een wonder ieder gezicht sereen en tevree. oneindige palmenpromenade tot aan die witte haven waar engelen je toewuiven zingend op een verlichte kade je leiden naar het Paradijs waar de Zomer eeuwig…

De palmen zwaaien met hun tooi. Om toch nog iets om handen te hebben wiegt het volk extra met de heupen. De vrouwen geven knikjes met hun borst. Het leven in Quasi-land is onalledaags. Er zijn dagen dat er geen leven is: roerloos ligt de middag in de zon. De bezoekers komen niet met bussen tegelijk. The Chief poseert in zijn hangmat.…

de geknakte woestijnpalm laat in schroeiende hitte haar getergde oren hangen een andere bezweek onder haar eigen last in dit oord verdwijnt het leven onder zand in de verte trekken weerbarstige palmen ten strijde tegen de goden van de wind in de wolken wordt historie geschreven van bloedige confrontaties op de grond…

Maar als de palm plots opengaat, En aders even gapen, Dan sluit een kramp Hem in mijn hand Totdat hij gilt. Want bloeden doen we samen. ----------------------------- uit: ‘Kaneelvingers', 2005…

Zij durft niet kijken als ze kijkt Zij sluit ramen en deuren met haar ontloken ogen Maar met haar vingertoppen schrijft ze in de palmen van mijn handen: bemin mij, doe mij open…