Alle inzendingen over palmen en mensen die al dan niet overleven

de geknakte woestijnpalm laat in schroeiende hitte haar getergde oren hangen een andere bezweek onder haar eigen last in dit oord verdwijnt het leven onder zand in de verte trekken weerbarstige palmen ten strijde tegen de goden van de wind in de wolken wordt historie geschreven van bloedige confrontaties op de grond…

Als het kon wil ik je zien. Als het kon wil ik met je samen zijn. Als het kon wil ik je vasthouden. Als het kon wil ik je zoenen. Als het kon wil ik met je wakker worden. Als het kon wil ik met je verder gaan. Als het kon........…

De laatste dag is aangebroken daarmee is het eind en zijn tijd om te vertrekken gekomen als vertrekkende ontvangt hij ‘t cadeau en een mooi woord dat laatste had hij graag veel vaker en eerder gehoord hij vraagt zich af in dromen als bespiegelde beschouw is ‘t afscheid tot andere tijden of een vaarwel voorgoed veel handen zijn geschud…

een schrijfster vertelt misbruik is wat de klok slaat men vindt er iets van men vindt er altijd iets van de voors en tegens spreken uiten zich middels social media in Amerika staan vrouwen op bekende koppen rollen gaan door het slijk hier gaat ook de beerput open in de schrijverswereld, toneelwereld sportwereld, en de modellenwereld…

Anders worden De palmen zo jong. Zo machtig mooi. --------------------------------------- uit: 'Over de grens', 1986.…

Zachtzoete nectar parelt in de zon Flirtende vlinders vieren de lente Gefladder rond een vlinderstruik Eendagsvlinders in mijn buik Bezige bijen bestuiven het zwerk De koningin verlaat haar nest Feromonen vullen de lucht Verleiden darren in volle vlucht Tot een fatale liefdesdans: Hen rest geen tweede kans. Een vlinder kust een passiebloem…

De beul heft zijn hakmes oordelend over zijn medemens om zogenaamd een les te leren. De beul laat het mes van de guillotine vallen om een nek te vellen. De beul heeft een groot gat in zijn geweten... gebrek aan enig besef van ethiek. Hij kan zogenaamd 'niet beter weten', de beul verraadt het woord van de waarheid: levenstijd van een hart…

Bij mij zijn, geeft me vleugels, waarmee ik vliegen kan, dwars over oceanen heen. Die krachtig genoeg zijn, om jou te dragen, en stormen en orkanen te doorstaan, om uiteindelijk veilig te landen. Op een eiland, vol rust en vrede, waar de hemel diepblauw kleurt, en de oceaan kabbelend dit lied neuriet. Bij mij zijn, om voor een heel…

Het prepensioen komt onder druk te staan Want zij die zich jong van hun baan ontdeden Zijn meestal al vroegtijdig uitgetreden Dan heeft de ouder dom zijn werk gedaan Wie tot hij er bij neer valt dus blijft werken Houdt alle kosten mooi binnen de perken…

de wereld is zijn verstand verloren of was het er één wiens frustratie zo was opgekropt dat hij de vrijheden van zijn thuisland niet aankon zodat hij kon overgaan tot het beramen van om hen die het leven liefhadden nodeloos mee zijn dood in te sleuren gewoon, omdat het kon…

Mensen vallen en overlevenden mogen opstaan. Wij allen zullen moeten leren leven met de dood. Mensen die dat leven aanvaarden zoals het is, zijn niet hulpeloos klein, maar moedig groot.…

Op donderdag keek ik weer eens naar Pauw en Connie Palmen was zijn coryfeetje Haar nieuws? Zij schrijft het boekenweekessaytje! Hij bloosde diep, zoals bij elke vrouw Zoals de wind beroert de tere halmen Zo neeg Jeroen devoot naar Connie Palmen…

Te zwaar, allang was dat haar opgevallen. Vandaar, dat was nochtans bijkans bij toeval, haar inval: als ik afval oogst ik bijval. Da’s waar, maar zal ‘t haar achteraf bevallen ? Straks zal een hartaanval haar overvallen. Ach, afvallen kan vaak hard tegenvallen.…

Mooie dieren geraakt door dood verliezen al spartelend, strijdend de ongelijke strijd. Ogen vol angst een bek open, zo wijd niet voor wat lucht, wat leven maar om dat laatste restje lucht, adem te verliezen..... Niemand die het ziet aan het eind van jouw tijd. En het regent ook nog.…

geuren zo fijn en zo zacht als een kussen kleuren vol pracht en verschil vele momenten met stilte en genot ze zitten helemaal vol uren en uren uit zo'n kleine bol…

grote zeeen om te varen wereld steden om te bekijken bergen om te beklimmen palmen die zingen met de opschijnende ochtendzon die intussen al over de heuvels heeft kunnen reiken de vogels vliegen al weer speels door de lucht de eekhoorns racen nu vrij door de…

Ik las van een verdrinkingswetenschapper, Die weet precies hoe je verdrinken moet, Want als je zoiets doet, doe het dan goed. Ik ken ook een, die is nog stukken knapper: “Een mens kan net zoals een baksteen zinken, Maar ik weet ook hoe je níét moet verdrinken.”…

Boeken over mensen over hoe zij op hun zoektocht gingen rivieren waren onrustig en breed zeeën waren diep en wild woestijnen waren echt droog zelfs geen fata morgana verscheen daar voor hun ogen hun strijd om te overleven over deze mensen en hun reis verhaalden mijn boeken maar zij zaten op hun Ikea bankstel.…

Aai mijn Iphone eens; breng hem maar op gang, als het kan een leven lang! App! De ai is de traagste, maar mijn `I' is de snelste; de hele dag een aandacht van jewelste! App! Een moderne vorm van watjes in je oren; geen natuurgeluid dat nog kan storen. Allemaal aardappelbovisten, verslaafd door ondernemerslisten: `I'-adventisten…

waar verdraagzaamheid als losse kruimels uit handen dreigt te glippen sluit men de palm van samenhorigheid als een korrelgevoel dat één moet zijn omklem dan zacht een geborgenheid die enkel parels ten dele valt en voel je vrij in de schoonheid van mensen waar ieder weer anders zichzelf mag zijn…

Hoog boven de waan van de dag, vliegen vogels naar de horizon, waar geen mensen onrustig jagen. Diep onder de waan van de dag, stromen ondergrondse rivieren, waarin dromen zwemmen naar de zee. Voorbij de waan van de dag, dromen zieners over de toekomst. Kinderen fantaseren met hen mee.…

hun schaduw gaven aan de enkelingen die dit moordeskader konden overleven die weer op weg gaan om hun leven op te pakken en met steeds minder zakken als bagage naar een wereld te zoeken die de vrede gevonden heeft en hen de hand zal reiken om hun samenleving te verrijken…

Even niet denken aan dat wat was nu zware stilte nog heftig buikspreekt, het gemis zwijgend preekt en bestaan zelfstandig wel doorgaan nog pijnlijk is. Elke dag liggen er van die lammeren klaar om 's nachts te tellen , bij volle en reizende maan, bij het zien van al die verre sterren. Vandaag dus even niet of juist denken aan dagen van…

De sporen in de palm van mijn hand tekenen de tijd van zijn geweest De lijnen en de groeven van doortrokken emoties vervagen in het beeld van zijn geweest De getijden van mijn leven gegraveerd in de palm van mijn hand tonen verleden en heden van zijn geweest…

Noord en zuid Verbonden Oost en west Verbonden Wit en zwart En alles tussenin Verbonden Hand in hand Oog om oog Tand om tand Verbonden Zelfs als ik nooit omkeer Of wederkeer Altijd verbonden Tot in de eeuwige duisternis Tot in het eeuwige licht…

Gemeente Haren weert het zwaar verkeer, Geen vrachtwagenchauffeur zal er meer sturen. De villa ’s hadden té veel te verduren, In Harens dreven komen ze niet meer. Kortom, een kloek en krachtig raadsbesluit: Nu zoeken Harens buren het maar uit.…

wat scheelt er met bepaalde mensen en waar halen ze het lef of het plezier. bij het dumpen van een weerloos huisdier, een kind ...zou dit zeker zo niet wensen. het lijkt misschien een zorg voor morgen, maar voor mij is het eigenlijk heel simpel. haal geen diertje binnen met vlag en wimpel, indien je er niet liefdevol...kunt voor zorgen!…

In de palm van uw hand staat een levenslijn geschreven kort lang of on-der-bro-ken en de palmlezer leest koel en winterkoud een leven uit de palm van uw hand jong of oud mijn vraag misschien gênant ‘leeft u ook een dubbelleven?’…

Ik ben niet op zoek naar penisvergrotingen ook geen containers met valium, kantoorpalmen hoef ik ook niet maar wat ik wél graag zou zien, is dat die imbeciel met zijn kop vol valium, na een penisvergroting in de palmen ging zitten.…

Geluk, ach geluk, met of zonder maat, de schijn is zuur, en als ik het begrijp, is het in een duur moment voorbij, een vuur wat alle tijd verslind, een eruptie mijn werkelijkheid, de diepe palm van de vergankelijkheid.…