Alle inzendingen over pandemie

Teruggebracht als populatie Tot celdeling in de relatie van dier tot dier Gestuit in het plezier om mens te zijn zijn we niet meer dan uitbraak Wereldwijd In het koude universum zijn we verdacht Worden we opnieuw in kaart gebracht Alles wat ons toebehoort wordt twijfelachtig is verstoord Misschien hebben wij ontdekt hoe de aarde…

Binnen is het, buiten adem Van de luchtweg die spelonkend De vleermuis in recordtijd aflegt, Nauwelijks nog uit te houden. Nog eenmaal ondersteboven En gierend ontsnapt en ruist het En geheel onkundig rekent het De hele wereld tot zijn grot. Met een onversperbare vlucht Werpt het zijn schaduw, sleurt de nacht, Duikt op in het geringst…

Ik zeg dank aan Moeder Aarde die mij en alle leven baarde, die ons behoedt, koestert en voedt; want dat is wat een moeder doet. Gaya geeft gul alles waarvan ik smul: vega, vogels, vlees en vis, al wat lekker en goed voor me is. Wolven eten herten eten gras, wormen worden gegeten door de das, buizerds eten muizen eten graan, vossen eten…

We zijn half februari gepasseerd maar het lijkt alsof de lente is begonnen Ik loop door de kamers de zon in de ruiten lokt mij naar buiten uit mijn afgesloten beschermde gebied Een horde mensen voor het plein staan in een lange rij te wachten Om een ijsje te kopen horentjes en wafels met slagroom binnen kopen en buiten…

Het nachtgetij ligt als mozaïek te straten in de nacht, ‘k dacht dat ik niet mank was geboren maar toch lispel ik zoals het kreukelhout door de wind wordt geteisterd ‘k ben niet bang om mijn ogen te sluiten en het krakend beuken te horen braken van het vuur waardoor het wordt verteerd neen, het einde van de wereld kent geen vorm die…

pandemie Ik heb veel moeten overleven In mijn gegeven en verleden leven En verzon steeds maar wat structuur In wat mijn creatieve dagritmes werden Ik pas ze toe in de nog lang blijvende Corona pandemie Ik kan mijn structuur hevig laten beven Door van de hak op de tak mijn 7 W’s te beleven Maar ze houden me in het gareel De W’s van, zie…

Corona valt onmogelijk te keren, de epi- wordt geheid een pandemie, het wordt de dood van minstens een op drie. Aldus de lui die onheil profeteren. Geen kapjes meer? Dat lijkt me geen bezwaar: de muilkorf is nog volop leverbaar.…

Ik heb weer eens zo naar gedroomd vannacht Ik droomde van een klein, gezellig land Maar daar was iets ellendigs aan de hand Een virus trof dat land met brute kracht Premier ten tijde van die pandemie: Een man met selectieve amnesie…

, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

de klok een uur vooruit gezet het uur verdwenen in 't niets zo zou het eigenlijk ook met de pandemie moeten gaan laten verdwijnen in het niets doch als alles zó simpel was verdwenen alle zorgen en angsten in 't niets maar ik weet wel aan mijn dromen hebt u ook al niets…

Niet onbewogen, stil zitten, staan, het lukt niet zo lang in dezelfde houding, maar het lukt me eindelijk, zonder bemoeienis gaat alles buiten me om door, het licht, de wolken geuren, planten en dieren ik weet ongeveer wat er zal Afwachten volstaat, wachten op wat terugkomt, als herinneringen die zich herhalen, de geluiden elke…

Zo hebben overstromingen en de pandemie veel met elkaar gemeen.…

We staan dicht bij elkaar zonder elkaar aan te raken dat doen we ondergronds in het luchtige wormenbed ver van de kwetterende eksters op onze armen, de pijlen van de piepende parkieten met het nieuws van de dag en de schreeuwende meeuwen We doen het in het donker likken aan elkaars sappen en verstrengelen ons Mieren dulden we niet…

Hé, je bent er weer Toevallig. Net als ik dus Nou ja, net als gisteren Zijn dat afwikkelschoenen? O, dat is een moedervlek hier, bedoel je, je wijst toch naar hier? nee niet dichterbij komen! .....Je schroeit me nu al! .....je steekt mijn fantasie aan .....er breken brandjes uit .....de rook benevelt me .....en ik wil daverend laaien…

de hoekigheid is verdwenen geen geschop meer tegen schenen rust en rondheid in gebaren is op dit moment de grote must een pas ontdekte pandemie heeft de wereld in zijn greep twee bekende namen zonder ziektebeeld hebben de tradities ronduit weg geveegd geruststellend lijken de woorden stress en adrenaline die het immuunsysteem…

COVID-19 Pandemie 11 maart 2020 Stil buiten Volle huizen Informatie via media buizen Strijd in ziekenhuizen Hectiek in de politiek Hoeveel zijn er vandaag ziek Wie staan er met te veel in een portiek Geen sportschool maar thuis gymnastiek Een onzichtbaar virusje laat ons verlammen Corona is de naam, en proberen het in…

onbeperkt naar en met elkaar laat oma en opa dat knuffelen wat doorgegeven liefde oogst in het geschenk van het leven zo smekend hardop biddend klinkt onze roep om redding luider dan regerend de angst die verdwazend verwarrend is door het gemis aan de logica die gelijk een duivels engeltje door hoofd en hart schreeuwt verlos ons van deze pandemie…

terwijl vroeger dan hiervoor fris van groen en bloemen de nieuwe lente zich kondigt spint zich een nieuw virus wereldwijd een eigen web dat overal alles en iedereen verlamt in het doen en laten dat ons altijd vanzelf spreekt geen kruid is nog gewassen dat weerstand bieden kan aan wat onzichtbaar nestelt in de haarvaten van ons zijn dat…

In de verte hoor ik zingen, het is gedaan, de pandemie is over! Gooi de luiken open, het virus is verdronken! Door de aarde opgezogen. Laat nu je donkerste gedachten verlichten door duizend regenbogen.…

In WO II gingen er 25.000 per dag Alle leeftijden, 6 jaar lang Nu overladen we de wereld met schulden, leed en dwang om aan levens van vetzakken en doorleefde wrakken nog wat dagen vast te plakken Een krachtmeting van staten in dwingelandij van doen en laten…

Wat een gedoe. De maskerade houdt maar aan. Mondkapjes in de straatgoot, in de struiken langs de wandelpaden, bungelend aan het fietsstuur, losjes om de pols, weggezakt tot in de nek. Wat een gedoe. Soms kruisen, bij nader toezien, goede kennissen elkaar. Vanuit de onderarm ontstaat een beweging richting handdruk. Een bruuske counter…

De eerste golf corona is geweest, En het is niet gelukt mij af te slachten. Nu zit ik op de tweede golf te wachten, Die vrezen wetenschappers nog het meest. En overleeft Wim Overweg ook die, Dan gaat ie zitten wachten op golf drie.…

C KLEIN Alle zangkoren Zwijgen nu In C groot Maar gaan uiteindelijk In klein Weer beginnen Te zingen!!…

Opwinding bedekt de stad beperkt het verstand van de opgewonden meute met het oog gericht op de vriendelijk verlichte etalages dat gebied om te kijken Kijk daar; op rood fluweel ligt een schitterend juweel voor de helft van de prijs wordt het jouw deel de zorgen verdwijnen als men het sieraad in gedachten onder de vrolijk versierde boom…

van daken wil ik de belofte horen laten dat de deuren weer langzaam opengaan die het dodelijk gevaar van de pandemie ons de wereld tot een postzegel maakte het is tijd een lied van hoop te zingen te midden van de historische dreiging als bewijs dat licht de tunnel eindigt die ons al zo lang van elkaar berooft omarmd door de liefde van de…

hedenochtend over onze vredelievende hoofden neergedaald zesregelig kwikzilverig razend snelsonnet van de hand van onze zondagswoordenaar, maestro Jan Bontje ZOMERTIJD Het lijkt al mei en toch is het pas maart Al kruipen IJsheiligen uit hun holen Voor krokussen de dood of gladiolen En naweeën, als küren van de staart Al heerst er pandemie…

nog groent de herfst in krachtig blad en rode bessen omgeven met prikkels en stekel wordt leven maandenlang bewaard wij winterslapen niet maar vieren onze feesten vol verwachting en hoop met sneeuw en ijskoude regens blijft ons binnen veel ellende bespaard toch houdt de pandemie mensen kort omdat bij iedereen er aan de…

Ik zie een pandemie de straten legen, angst en onmacht beheersen het land, het R-getal stijgt, krant na krant; ik kan er niet meer tegen. Er staan nauwelijks nog files op de wegen, die wandelen nu langs de waterkant; ik spreek slechts collega’s die, vierkant omrand, over het beeld van ‘zoom’ bewegen.…

Eenzaamheid omsluit hem, als in een kast zonder deuren. Met geen spleetje licht. Afgesloten, duister, dicht. Hij trekt zich nog verder terug in een andere wereld. De wereld van zijn gedachtegang. Daar opent hij deuren naar een prachtige zonsondergang. Hij hoort de merel fluiten, ruikt nog de warmte van de dag, vermengd met bloemengeuren…

‘t Is alles foetsie tot aan het ontwaken Voorlopig is het Winterwonderland Zijn pandemie en wanbeleid bevroren Vanuit zijn werkplek in de Catshuistoren Ziet een premier met ogen roodomrand Een regiment van sneeuwpoppen verrijzen Oranje neuzen die één kant op wijzen!…