Alle inzendingen over pit

Ben verbijsterd, Hersens kunnen het Niet meer aan, Ik kijk door het raam Naar buiten nu, Gewoon mijn eigen Raam, het raam In mijn huis, Mijn eigen huis, Kijk naar de appelboom Die al generaties lang Voor ons huis staat, Mijn moeder had haar Immers als meisje Ooit geplant, opgekweekt Uit niet meer dan Een handvol pitten…

De dood die onverwacht kwam Hij speelde mededogen Ik keek rustig in zijn ogen Hij dacht te winnen toen hij nam Met hem verdween de stille rouw Twijfel troef zet roem in gang Van pril begin tot durend lang Kaarten zonder harten vrouw Leven, omdat ik niet verloor Ik geef het nu zelfs door…

Vrezen om het leven is als kersen zonder pit Nooit genezen Verbaasd En opgegeten. Zo.…

Wanneer De weg een eeuwigheid lijkt Het pad een eeuwigheid lijkt Kom tot het zijn Zodat De weg een moment is Het pad een ander.…

Je komt liefde te kort, een woord waarom gelachen wordt, het blauw wordt ijs, daarna grauw, niet in meer staat innerlijk te bloeien, in de kou wordt alles ontkent een pit zonder vrucht, een kale boom op een oude prent.…

Daarin komen we liefde te kort, een woord waarom gelachen wordt, het blauw wordt ijs, daarna grauw, niet in staat innerlijk te bloeien, in de kou wordt alles ontkend, vruchten zonder pit, de aarde in twee delen getekend op oud perkament, is dat de band waarmee het leven ons aan een wereld vol geheimen bindt?…

Uit haar zachte mond klonken sirenen, gezang zonder woorden, zo stapte ze uit haar ziel, gebaarde met de ogen en haar lippen - vast besloten, alsof ze mij haar zegen gaf zo sprak ze, wacht met wikken niet te lang, het wegen ligt in een zachte vrucht te rijpen van een honingzoete pit.…

In het vruchtvlees van herinneringen huist de blanke pit van onze tekst, ook verbaal in zachte en tevens harde kern waarin ik mij herken, als ziener naar het lot, ontvankelijk van een gewortelde daad, als het in goede aarde valt zoek de sporen in een verklaring naar die oorsprong als pril begin van oorzaak en gevolg, vertolkt in causale…

Kindje kijkt verbaasd en brult: ' t Is een pit van mijn citroen!'…

“Na al die jaren bij de voordeur zitten, steeds zonder ook maar éventjes te maffen gereed om bij het minst gerucht te blaffen, vind ik ’t welletjes, ‘k ga lekker pitten. Lang was ik waak-hond”, zei ’t vermoeide beest, “Nu word ik pit-bull, het is mooi geweest”.…

appelbloesem rose wit wordt na een warme zomer Jonathan met pit.…

Op jouw wijs Leid je, Als Niets doen De Norm lijkt, En je toont pit.…

als door de wind gedragen fluisteren bladeren rust vele kleuren staan op en dansen in lieve lust zoete vruchten hangen aan je lippen zo rood de pit is slechts hard de rest is zacht vlees een schillenboer komt langs de geopende deur en pakt het emmertje op met daarin de harde pit…

De druif was aan het joggen, hij rende zich helemaal fit, De anderen riepen: "Dat is een druif met pit!!"...…

brandend als een kaars wacht ik op de liefde van een kerel met pit om samen ineen te smelten…

Gelukt het mij niet om te pitten, dan ga ik lekker even zitten. Als ik een keer niet slapen kan, dan lig ik daar niet wakker van.…

op mijn billen zitten twee puisten met van die harde pitten ijskoud vragen ze mij of ik zo vriendelijk zou willen zijn om niet boven op ze te gaan zitten…

de vlam uitdagend de pit loodrecht de trots oprecht de rode was smelt onbewogen de kandelaar blinkt in zijn eigen licht…

De pit van een avocado, die symboliseert m'n wezen.. De boterzachte romigheid er rond mijn vrouwelijkheid. Voor jou om te ontdekken, te savoureren. Knijp in m'n vel, voel of ik receptief ben, lepel al mijn heerlijkheid eruit. De pit, die mag je niet hebben, die blijft bij mij.…

waar eens het donker lichaamswarmte schaduwde hangt nu de duisternis koud in de hoeken van de kamer onstoffelijke silhouetten besluipen intrinsieke wegen zuchtjes tocht kieren onzichtbaar infiltrerend door de schuiframen kaarsen verlichten nog zwak de opgebrande avonduren de dag glijdt als een geest in de schaduw van de nacht waar…

Langzaam zullen de nazomeringen zich ontplooien wanneer de regenbuien opgestoft in de dorre gronden de hardheid verzachten en de tere pit ontdoen van haar verdorven gekwetste muren...…

Mijn naam is Vleugel ik ben uw piloot Wanneer u mij een rauwe kreet hoort slaken Moet u zich daar maar niet bezorgd om maken Dat komt, de purser zit bij mij op schoot En zij heeft voor de deur een fikse bos Dus handen aan de knuppel, remmen los!…

De pitten zijn voor het volk. Geef mij de merels maar.…

In de helse hitte Blijft homo sapiens maar pitte Het wordt heter en heter Maar het besef wordt niet beter Dat er méér achter blijkt te zitte.…

'k Stond oog in oog met een haikùloog : hij wenkte mij voor een biertje met pit…

Oorlogsleed is moeilijk te verzachten Kersenkernen knarsen machteloos en andere pitten argeloos In uitgeholde nachten verslapen wij ons woelig onmachtig sprakeloos…

Een beetje fit, een beetje pit Ons simpel medicijn is dit: Frisse lucht, bewegen Per fiets waar energie in zit Door ons mooie land:een zegen!…

Een groot hart, heel veel pit, het zonnetje in huis, een kostbaar bezit. Vincent van Gogh vergrootte haar roem, de koningin der planten: de schone zonnebloem.…

met tanden bloedend lacht ze de zomer uit en blaast ondeugend haar mond vol pit omdat kersen pas kleur bekennen wanneer de zon haar zenit kust…

onderaan tegen een muur drogen tomaten en boven aan een staak druipt inktvis in de zon de oude Griek spuwt pitten uit granaten en knalrood schreeuwen geraniums erom.…