Pit zonder vrucht

De aarde, blauw aangezicht
in het kosmisch kille licht,
je wrijft je warm, op vlucht
tussen planeten, waarvan we
de namen zijn vergeten, ik dicht
een arm om je middel heen.
Je komt liefde te kort, een woord
waarom gelachen wordt, het
blauw wordt ijs, daarna grauw,
niet in meer staat innerlijk te bloeien,
in de kou wordt alles ontkent
een pit zonder vrucht, een
kale boom op een oude prent.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 23 december 2008

pebmartenskpnmail.nl

vrucht zonder pit

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 9 stemmen 233