Alle inzendingen over pseudo

de spinnenwebben zitten vol berkenzaadjes pseudo insecten…

Toekomst bloem, vol ontzag, in bellenblaas, de pseudo-lach, Poreus en kaal, dit houten paneel, een gedroomde doos, mijn luchtkasteel.…

zie daar een vis met grote vijverangst zijn ogen nemen droog het nat gewaar benauwd en glazig vangt hij grauwe staar uit blik van pseudo-reiger allerwrangst…

Gij zijt een bruut en absoluut genieter Van 't heerlijk Leven, waar het zich maar aanbood, Maar zoudt gij even willen worden schaamrood Omdat gij zijt bruut, absoluut verniet'ger Van al het echte dat naar u zich saamgooit Tot één groot mens-zijn, niet om te verdriet'gen Uw zwak, klein zelf, maar om u te verniet'gen U, mens, die…

Veeg ik, gevangen in heimwee dit pseudo sneeuwdek weg. Ook mei wordt snel verleden.…

Arm land in verval woud op vreemde bodem een surrogaat wildernis op getemde baren Wanhopig trachten stammen bos te zijn een steriele rechtlijnigheid verraadt de schijngestalte gereed voor het wegkappen Door de wonden toucheert heilzaam licht de romp wegkwijnend in eeuwige schemer Pas na het vallen de warmte over hun liggend lichaam…

over de liefde is alles geschreven met ganzenveer en tederheid het pseudo-eeuwig samenleven tot dik in de blessuretijd hoe kan ik als dichter nog over de liefde schrijven tewijl ik hunker naar geluk val ik telkens in herhaling en juist dat maakt zoveel stuk over de liefde is alles geschreven zoals zelfs hier geschreven staat toch…

Een 'tatoe' bestaat niet een kaketoe wel en tatoeages waar niemand ze ziet In holen en gaten een pseudomassage in 't vleeslabyrint van cultus en rage...…

alsof ik het verschil niet voelen zou je pseudo-vriendelijkheid en voorgewende interesse en die stilte tussen ons gapend als de samariakloof je hitsige blik op haar een niet te stillen honger gestolen momenten van onderschepte tederheid in de lach van je ogen hardnekkig als de winter blijf je terugkomen we drinken het bloed uit mijn…

ze hangen er weer gezichten op affiches hier in de regio zijn het de levensgrote koppen van ene Rietkerk en een zekere Resink de voormannen als 'pseudo idealisten' van christen democratische huize zij zijn het die mij steevast opzadelen met een chronisch gevoel van 'op je hoede blijven'...…

in de vrieskou van alle dag gloeit het gevoel van warmte soms nog als het echt tastbaar is begrip is een enkeling gegeven liever kruipt men veilig in zijn schulp koesteren we bezittingen achter het schrikdraad van kwetsbaarheid tegen beter weten in brallen we wartaal en verlengen de zinnen tot pseudo-verhalen...…

in het bestuurdershok en verkleedde mij af en toe ook nog graag als conducteur om op een fluitje te blazen dat is voorbij ik vond mezelf terug langs de spoorbaan bijkomend uit een diepe duizeligheid verward maar dat komt vooral door het draaien in die cirkel en onzekerheid: geduwd of gesprongen reiziger zonder trein of slachtoffer van pseudo-mobiliteit…

Staat van ontvluchting gezamelijk broederlijk zie hier de drie musketiers Liefdevol vertrouwend kwaliteits staal bestrijdt geschreven oppervlakkigheid Ogen doorgronden ziel, pijn vlamt op naast een poel van ongebluste lust en bitterheid Blijf nog even en streel mijn ego nu eens met zaal leegte en pseudo intellectuele persoonlijkheids…

Heb wel zin ze plat te rijden in hun pseudo-sportieve kloffie. Even een versnelling hoger. Ruitenwissers in stand vijf. Kut, ik ben er al voorbij. Ja, zo’n hobby is ook wel wat voor mij.…

Het beest zalig in al zijn gedaanten heeft de ketens in al zijn razernij verbroken waarschijnlijk waren deze niet godsgelijk ingewijd Balancerend boven zwavel pseudo werelden ontneemt hij ons de blik op de waarheid rondom hel en verdoemenis Zijn knechten getuigen van pure harteloosheid Het zoete vlees rot tot in de kern hangt…

Exceptionele manuele transfiguratie pseudo-mentale herijkingsmechanica affreus nefarieuze neuzelarij en kleine zwarte balletjes maar geen pingpongtafel, edoch klossende ossen hunner harige staarten dobberen statig gestaag door de straat van Gazpacho hartig gegarneerde quiche van artisjokken dromerig zo romig werd het dessert elk een kelk dromedariskarnemelk…

in mijn leven heeft altijd iets dynamisch gezeten het naadje van de kousen wilde ik graag weten speciaal vreemde woorden zoals mystiek alchemie magie en fiction fantasy in alle vakgebieden geweldige titels er bleven helaas nog zoveel zaken steken in de prille schoenen van tal van pseudo wetenschappen zij raakten aan bijna…

is niet meer dan bundeltje kleren onder het bloed continu kermend aan de hand van pseudo-foto’s registreert zijn bewustzijn een snel driftige vader die deur intrapt na gymuitvoering uitermate boos de beelden gidsen terug naar heden ver weg van het verleden toen jeugd garant stond voor illusies en idealen verschrompeld nu toén aanbeden…

Zie hoe ik verlang naar alwat groeit en bloeit en mij boomomzoomd in myriaden lianen hult in het panopticum van het uitspansel als gigantische kameleon in kaleidoscopisch woekerende kleurenpracht o ware het de kosmische Iris zelve, regenboog die nederdaalt in lauw spiegelende droppels ochtenddauw en Orpheus' stem…

opgelost zijn, het leven als een gevecht op weg naar een ontsnappen uit -de realiteit van het nu het eeuwige nu -dat wezenlijk tastbaar is, -de schreeuwende in de woestijn- dorstig naar de pure sappen van de levensboom waar er in vroegere tijden maar enkele waren is het nu een collectieve verschuiving die men in eigen geest kan ervaren, de pseudo…

Des duivels dienaar, dat had je gedacht Deed zij voor mij, wat God verboden had Sprak met de doden, gaf mij te eten en ik at Was vriendelijk voor mij, in mijn laatste nacht…