Daphne
Zie hoe ik verlang
naar alwat groeit en bloeit
en mij boomomzoomd
in myriaden lianen hult
in het panopticum
van het uitspansel
als gigantische kameleon
in kaleidoscopisch woekerende kleurenpracht
o ware het de kosmische
Iris zelve, regenboog
die nederdaalt in lauw
spiegelende droppels
ochtenddauw
en Orpheus' stem
mijn hart doet wenen
door Apollo's lust belaagd
... Wat al te hoge "gevoeligheid"
(zie het gelijknamige gedicht)
al niet met een mens kan doen...
inderdaad, overdrijven wordt pas kunst als je op z'n minst moeite doet om het te verheffen tot kunst...
vandaar deze hyperbole pseudo parafrase ...
Geplaatst in de categorie: lightverse