Alle inzendingen over ren je rot

Ik ren me rot en hou mezelf amper op de been. De wind in al zijn kracht sterkt aan Ik krijg een angstig gevoel dat alles eraan kan gaan. Ik blijf bij mijn positieven en denk aan mijn grootste liefde. Dan ren ik nog harder dan ik kan en zie dat dit de enige mogelijkheid is om te overleven.…

Als een klas bij Martin in een vak ging staan Bij het goede antwoord (2: 'de hoge c') Dan juichte heel de wereld hoorbaar mee En gingen al die lichtjes zo mooi aan Zijn aankomst in de hemel ging ook vlot Want Petrus riep: 'Kom, Martin, ren je rot!'…

- in reactie op Wim's snelsonnet - Pak je rust en kom niet met verhalen over waaiers, nauwe stegen en de sprint van groenewegen morgen wachten toppen van besneeuwde kathedralen, dus ren je rot en laat die trappers malen, je moet immers Parijs nog zien te halen!…

Wij ouderen kennen allemaal nog het programma " ren je rot" ooit gepresenteerd door Martin Brosius en een goed bekeken programma, wie had ooit kunnen bedenken dat wij ouderen van NU nog eens terug zouden denken aan die tijd ook nog eens de titel van het programma door de straten zouden horen loeien? Niemand toch?…

ik loop steeds harder op het fitness- apparaat, maar blijf tegelijkertijd stil staan terwijl mijn hoofd over- uren maakt, probeert de puzzel van jou te leggen, ik ben verraden en ren me mager ren me rot totdat ik niet meer kan en achteruit val, en ik op de grond bewusteloos raak, ik niet weet of mijn hart nog klopt, of het klopt voor…

Dwalen Ze gaan tekeer Triest naar weleer Emoties zoveel meer Blij Erbij Dichterbij Dichter je moet wel bij Het dichten blijven -Ja, Ik ben weer bij- In de stilte van de vroege ochtend Maken ze me erop attent Waar is je dichttalent Gaan ze snel weer leven Om zeven het is maar om het even Een tijdstip te geven Van hot naar her Ren…

maak 't liefste, beter een laatste valt me hoog maak m'n droogte ziedend kiem mijn zaden vlak ontdoe je schoonte, naar onschuld blauwe weiden - je vloeit uit mijn handen, grip graait je niet uit mijn handen, ren rot ren los gelaten nacht en sterren tegemoet…

Rots in De branding Wil ik zijn Wie ik ben Inzet tomeloos Met energie gesmeten Tot op de bodem Gaan van wat ik In me heb geven Eerst aan naasten En aan and'ren En pas daarna aan mezelf En dan te ontdekken Dat om zo ver te kunnen gaan Ik slechts zacht mee kan buigen Met het graan…

Ren maar weg van je eigen, ren dan, zo hard je kan ooit kom je jezelf eens tegen waarom ren je zo hard weg dan?…

je maakt geluid boven het gekraai uit nu en nooit heb ik alles wel gezien geloofd mijn hoofd boven het water en onder mijn lichaam dat zwemt afgeremd door de stroming van de wind…

De wolventanden van de tijd Hebben genadeloos het kind Uit mij weggevreten, Het levend karkas Dat overblijft levert Voortdurend strijd met De weerspannige werkelijkheid, Waarvan niet veel meer overblijft Dan een groot vierkant in het zwart Dat mijn wereld verbeeldt, En een grote zwarte zon Waaruit licht gezonden wordt Vanuit…

ik ren ik ren vluchtend voor het gevaar ik ren ik ren ik kom niet vooruit ik ren ik ren ik moet sneller sneller ik ren ik ren hoe lang nog? ik ren ik ren vluchtend voor het gevaar ik ren ik ren ik weet niet waarom ik ren ik ren een deur gaat open ik ren ik ren…

Het blijft lastig om voluit neer te zetten het blijft een debacle het blijft een ellende om mee te maken het blijft een naar woord het blijft een nog meer waardeloze ziekte Oktober, maand van: kanker, maar eigenlijk dierbaren, is het 't hele jaar: wel elke maand: de maand van die vreselijke slopende neermaaiende nietsontziende, alles opvretende…

Een zure beul doolt in mij Hij broeit op een geheim plan, verscholen in de grotten van mijn lijf. Twijfels. Het onderzoekt mijn strengen, spiralen, de vorm van een erfenis. De beul betast het gebinte, geraamte van mijn tempel. Kalken schilfers vallen door mij. Hij beitelt spreuken in mijn schedel. Pijnscheut. Ik hoop, smeek: O beul,…

Vannacht in mijn droom heb ik je dan ontmoet Je kuste me zacht bij wijze van groet Je raakte me aan streek zacht door mijn haar Je hand langs mijn wang de passie was daar Je lippen zo zacht kusten mij intens Je stralende ogen zochten naar een grens Ik geef me over verlangen doet pijn Vertel me, allerliefste wil jij mijn minnaar…

ik ren en ren en ren iedereen voorbij en alles en iedereen die stilstaat wordt gepasseerd door mij ik ren en ren en ren en als ik bij de finish ben realiseer ik me dat ik win maar ook dat ik weer sta aan het begin * *voor de duidelijkheid voor sommigen, dit is natuurlijk een metafoor voor het leven, ‘the circle of life’.…

me rot…

Je bent mijn rots, ik ben de branding jij bent het anker ik de grond jij bent het diner ik het toetje jij bent het huis en ik de deur. Wanneer er niemand meer voor me is, zul jij er altijd zijn want jij bent mijn tweede ik!…

Terug naar de roots is terug naar de jeugd is terug naar daar waar je angels liggen Je wortels zogezegd. Maar wanneer de boom wordt gekapt De huizen omlaag gehaald, zonder pardon en de mensen er niet meer zijn, waar zal dan mijn heimat zijn?…

memoires tegen haar benen aan ligt het eiland zij mist de roeiboot waarin ze nog het meisje was en een man haaien weg mocht schreeuwen het geschenk van de blauwe zee de schelpenketting die zijn eerste kus verborg en onder het rijsttafelen met de buren moeder die streng toekeek en vroeg hoe jouw dag was net toen pappie aan kwam lopen…

Er rotten peren onder de perelaar hoe twee paarden staan te ogen…

ik val als een blok voor de afgelegen Rockall rots in de Atlantische Oceaan solitaire granieten top van een gedoofde vulkaan rots van stavast rots in de branding als opgezweepte golven in de storm haar overspoelen de hebzucht zwemt krioelend onder haar het laat haar koud ze blijft wat ze altijd was: Rockall rots niemandsland…

------------------------------------------------------- Rens vroeg mij via zijn moeder, of ik hem helpen wilde met een gedichtje over de Kinderboekenweek, Rens woont in Geleen en speciaal voor hem schreef ik dit! Hij heeft het voorgedragen in de klas en goed ook! Chapeau Rens!…

Hij wist dat hij niet lang meer had te leven Toch bleef hij tot voor kort nog aan het werk Hij werd steeds zwakker maar wat was hij sterk Zo’n kracht is slechts een enkeling gegeven Vol passie zong hij in intieme zalen Zelf was hij toch het trotst op zijn ‘hertalen’…

De vakbond moet mij helpen, `t zweet drupt van mijn gezicht, het is toch mensonterend, maak deze rot zaak dicht.…

Raak de geest schop de taal trap de liefde verkracht verbaal kijk opzij zie geen ogen donder geluk ongelogen pleur de zin scheur en stoot trap de liefde in de goot het hart verward verloren verhard geloven in blind beminnen rot op ga wat anders verzinnen…

jami zei ik wil een nieuwe partij kiezen tegen wouter bos want ik eet niet lekker met een partij rotte kiezen…

met die schrijverij dichten is gewoon niet open staan dichten is afsluiten verkeerd in jezelf ondanks alle mooie woorden…

hoe langer wij samen te dichter wij staan hoe veel ook de dagen te meer er vergaan hoe lief is jouw lachen verdiend is je trots het zal altijd beklijven mijn liefde, mijn rots…

Een rots in 't hart der zee, Die, hoe de branding slaat, Onwrikbaar tegenstaat; Zó zij uw hart in 't kwaad! 2. Eéns effent zich de zee, Eéns wijkt gevaar en nood; En 't loon der deugd is gróot, In leven of in dood!…