Alle inzendingen over rijmen

O Spel, dat hoofd en hart der knapen vult, Die dagelijks 't gedaas der krant verslinden, In hartstocht, die geen smaak voor 't hogere duldt, Dat mensen beesten maakt, en zienden blinden - Hoort, hoe het plebs uit rauwe kelen brult, Terwijl het aan 't afzichtlijk schouwspel smult, Als daar een horde woestaards en ontzinden In 't schunnig…

‘Und alle diese Siege verdanken wir nur Einem. Das ist unser alte Gott.’ Wilhelm, I.R. Wie met zeekre stijl vertrouwd is, Heeft gemerkt dat keer op keer Wordt gezegd dat God zo oud is: ‘Onze oude God, de Heer.’ Altijd weer die Oude, Oude, Die ons zo'n goed hart toedraagt, Wat dat toch beduiden zoude? Heb 'k me dikwijls…

Als je echt van gedichten hoogstandjes geniet Lees dan vooral mijn rijmen niet.…

Ik las bij vormen van rijm Over het vrouwelijk rijm. De artistieke kneep Is een extra lettergreep Ten opzichte van het mannelijke rijm. Vrouwelijk rijm tweecomponentenlijm.…

De nieuwe Europese president Die zich in ’t parlement verdedigde En iemand daarbij zwaar beledigde Deed nogal luchtig na dit incident. Commentaar van Signor Berlusconi: “Die Duitser snapte niets van mijn ironie!”…

Zonder rijm zou dit geen poezie zijn. ------------------------------------- Uit 'Ogentroost'(1992) van Herman Leenders (Brugge, 1960)…

Ik zou zo graag Met het woordenboek erbij Gedichten willen schrijven Die ikzelf niet eens snap Maar de vraag "Wat bedoelde hij?" Zal nooit lang beklijven Want de 'kenners' zijn zo knap...…

dichten is verward een opening zoeken de wijsheid in pacht altijd al gedacht dragend, zeer geducht de lezer bevrucht en, als het zo uitkomt, op tijd rijmen…

leven laat zich niet berijmen vangen in ritme woorden gedachten versluierd intenties onderhuids eervol uitvoering mankeert daden moeten spreken zonder verantwoording…

's nachts verwekt en 's anderendaags geboren wordt verteld aan ieder die 't wil horen zie wat hier thans voor u ligt 't lijkt op rijm en 't is gedicht…

Alles ziet wat witjes om de neus, als verrast door de plotse kou. Even stilgezet in de vroege uurtjes en verstijfd in dit ogenblik. Het leven door glas omsloten, wasemt kleurloos. Bevangen door de vorst, rinkelen sprieten bij een zuchtje wind, en kleurt de winter bleek van schrik.…

want pijn valt niet te rijmen. Misschien met wat zonneschijn, want een beetje warmte is altijd fijn. Of misschien maneschijn, als ik in het donker van de nacht, de slaap niet vat. Dan is mijn venster, niet zo'n donker en zwart gat. Wellicht een glaasje wijn, dat kan ook heel lekker zijn. Geeft ook wat vreugd en warmte.…

Het rijm De pijn Het slijm Geheim Venijn Daarbij De tijd De spijt De strijd De roem De zoen Het doen Nog geen miljoen Zou dit kunnen vervangen Nooit gevangen Zitten Staren in het niets Komt er toch weer iets De wind in je rug op de fiets De zon in je gezicht Je plicht Om Mani Padme Hum Oren dicht en klappen Met een hand…

God schiep als een voorbeeldig dier de nijvre mier. Zijn tweede schepping was nog beter: de miereneter.…

ik was nog niet vrij van de katoenen luier en mijn moeder zaliger, ons ma, wist te vertellen dat mijn eerste rijm werd uitgespuugd als ta ta en dat is niet verzonnen, en gepaard gegaan met een achterwaartse ontluchting als: blah blah dat blah blah blah, ja, is in zekere kringen zeer voornaam niemand hoeft zich te schamen als men…

het weer is vandaag in een dichterlijke bui er ligt rijm op de daken de zon zal aan die dichterlijke aspiraties wel snel een einde maken…

Omdat wij “plat” praten, zouden wij “riemen” zeggen. Een riem zit om de taille, een beetje moeilijk uit te leggen. Vooral als je slank bent, maakt zo’n riem van jou een plaatje. Zo’n brede zwarte elastieken, met een klem en zonder gaatje. Op een zwierige zomerrok, met daaronder witte schoenen. En van boven een fleurig bloesje, zag je…

Hij floeg de tanden uit mijn bek (vandaar dit laftig fpraakgebrek), maar toen hij éven ftond te flapen, greep ik naar mijn geheime wapen: mijn linkfe hoek, ietf koloffaalf, en hij ging plat in ronde twaalf.…

Rijm jij of rijm ik? Jij houdt niet van geslijm en ik niet van kritiek. (Dus doen we het maar .....)…

het rijm in dit gedicht is voornamelijk ontleend aan een man die speelde op zijn eigen maat er werd hem zeer veel eerbetoon verleend hij kende de psychologie van de straat to be or not to be karakters zoals wij konden ontmoeten onder het Engelse volk, eeuwen geleden hij volgde daarin zijn onvolprezen route geen mensenziel werd ten tonele…

ze is in woorden niet te vangen laat staan in rijm ik laat r maar zo zijn…

wij keren terug in stilte naar het niets ontwaken is het lot dat ons bind de reis is prachtig mooi ik fiets verder weg tot je de waarheid vindt zolang alles draait om alles heen blijven de koren spreken in `t veld alles verdwijnt zelfs in `t veen houdt daar geen rekening met de tijd die blijft wel doorgaan tot ieders spijt in de ruimte…

een, twee hupsakee, wie doet er mee met het maken van een rijm nodig is: wat lijm aardig wat woorden een pet die je dan opzet en je voelt of je een blij of droef vers bedoelt een pen, potlood of p.c.…

't Is waar, 't is waar, de zin van 't leven rijmt nergens op, want is geen rijm, maar wie een fout begaat in 't rijm is waardig niet meer voort te leven. februari 1925…

Die Hanneke heeft prachtig laten blijken: Een versje schrijven is wat ieder kan, je houdt je strikt aan haar vier-stappen-plan en zie er staat al één kwatrijn te prijken. En vind je dat wat aan de schrale kant - je zou nog wel wat meer kunnen behappen - dan ga je rustig door met nog vier stappen; welaan spring maar eens lekker uit de band.…

Rijm lustig uit de losse hand en voel me als een delirant van alle dwang bevrijd. Maar heb ik dan zo’n versje klaar vergaat me steeds de pret: Het lijkt dan altijd, ja heus waar -al wijkt het af zo hier en daar- wel haast weer een sonnet.…

Een hersendokter toonde onlangs aan dat als je maar heel vaak gedichten schrijft -op onversneden rijm wel te verstaan- de geest, zelfs hoogbejaard, goed werken blijft. De versvorm schijnt er weinig toe te doen. Het werkt al bij het simpele kwatrijn, Ottava, Retourné of een Sermoen, dan wel een Ode, Balladette of Sixtijn.…

Helaas, ik kan alleen in vormvast rijmen functioneren en zal derhalve nooit met vrije verzen gloriëren.…

Er waren twee motten Één van hen dacht, die zotte complotten, ‘k wil niet worden bedot ‘t vloog hem zelfs naar de strot Hoe hun vriendschap toen vlotte? Want zij had van hem een verbod op ‘t andere nieuws Maar hij was niet van de botte En zij wou niet dat ‘t ging rotte Ze badderden, fladderden en zij dacht aan gaten in truien en sokken…

Een dichter die niet rijmen kan, Dat noem je toch geen dichter, man! Dat is gewoon een zwijmelaar, Die breit wat woorden aan elkaar. Als ‘k al die zinnen zo es zie, Vind ‘k dat beslist geen poëzie.…