Alle inzendingen over riool

Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, rollen we met zijn allen het riool in. Waarschijnlijk is de zekerheid grenzend, edoch, het riool heeft ook kanten…

Afvalwater stroomt. Onzichtbaar rioolsysteem waakt over gezondheid…

Stinkende riool het deksel wordt opgelicht piepende ratten…

opgesloten in je eigen riool zoek je al blubberend door je eigen stront walgend van de stank naar de niet meer te lichten loodzware deksel van je eigen beerput…

Ik haat het om boodschappen te halen een diepgeworteld probleem, want niet alleen zal daardoor mijn saldo dalen, tevens weet ik dat: wat je ook haalt het uiteindelijk in het riool afdaalt.…

te Bensheim dacht een flinke rat ik neem een kijkje in de stad hij was op dat moment vergeten dat hij zich pas had vol gevreten plots zat hij shocking klem, och gut in één der gaten van een put hij krijste, moeder ik ga dood toen de rioolpers plaatjes schoot…

De kastelozen juichen in de straten Wie honger had, heeft nu een dooie mus Er breekt een orgie uit in elke bus (een enkele Transporter daargelaten) "We krijgen nu de ruimte met raketten En volgend jaar riool en zelfs toiletten!"…

Duizend regendruppels heb ik geteld In een mum van tijd stond de straat heel blank Huizen roken vreselijk naar de stank De wind sloeg krachtig neer met veel geweld De brandweer vergat toch wel zandzakjes? Hierdoor stonden we met natte pakjes!…

Wie knaagt er aan mijn vroegere idool Oude liefde roest toch niet, dat staat er, Wat woelt er in het drab van troebel water Wat houdt zich schuil in 't slijk van het riool Het leeft van pulp en nutteloze zaden Het borrelt in het gif van roddelbladen…

Mijn doodschip ligt klaar in het riool. Vergeet je lichtgevend badpak niet als je mee wilt komen. ------------------------------------------------------- uit: 'Langzaam en zacht', 1993.…

Voel je nog het kippenvel denk je aan het riool, de ratten en het leven van toen.…

bewijst, weet u nog dat riool uit: 'TOEN WAS GELUK NOG HEEL GEWOON'…

liefde vormt zich langzaam tot een open riool waarbij de ergernissen en eigenaardigheden vrij spel hebben en over het opgebloeide landschap stromen het landschap dient zich aan te passen, te beschermen en te begrijpen anders sterft al het levende in de liefde en rest een leeg oppervlak: donker, winters, een ervaring rijker…

M'n benen stappen argeloos door voeten benen droogjes mee water streelt m'n hoofd 't gutst in het riool. Zo'n zee van rust.…

Hitte zindert door de stad 10 miljoen mensen geven chaos zonder stress monnikenwerk in kleermakerszit dans der armoede niet ontsprongen de geur van eten overheerst de stank van het riool koken op straat een lome hap aan formica tafels bruisende stad jij gaat nooit slapen…

hem de haute cuisine hij vegeteert op vrees en bovendien zal wroeging nooit zijn zielenrust belagen bij zonlicht lijkt het beest de tegenpool van wat zijn schaduw herbergt, in gedachten bezint hij zich op nieuwe heksenjachten zijn ogen spieden almaar, zwart als kool hij is een telg van duistere geslachten omgeven door de stank van het riool…

Hij ging weer naar zijn vaderland en dook in het riool. Home sweet Home…

Die bytes die traag als stront het huis inkropen… De kabelaar kreeg een briljant idee, “De kabel moet naar binnen door de plee”, Het deksel van de beerput gaat dan open: Begrijpelijk dat al die bytes gaan racen, Het is daar van de stank niet om te wezen.…

je ruikt hemels zei de man met zijn tong in vreemde bochten terwijl zijn ogen en zijn speeksel onbeschaamd haar borsten zochten maar toen haar knie zijn delen raakte en daarmee zijn bron van zaligheid ontsloot werd zij verrast door de ongerioleerde lozing uit zijn laatste ademstoot…

Als een hond de goten leren kennen en de stem van het riool verstaan. Schurftig in de scheemring om te gaan en zich aan geen huis en hof gewennen.…

met grijze vingers krabde de dag aan het duister van de nacht wat overbleef was koud en nat bedruppeld de ziel putte het riool met zicht op de hemel door schuimende stuwing van het uiterst smerige water het nirwana bleek een zilte droom die stokte tussen eb en vloed en juist op dat dood tij kwam ik volledig brak…

. ---------------------------------------- Het is toch eigenlijk een grof schandaal Dat alle ongebruikte medicijnen In het riool of in de klikobak verdwijnen, Het is vernietiging van kapitaal. Bespottelijk, die regel aan te scherpen, Het beste is, die regel weg te werpen.…

Door poeders, drankjes en gebruik van pillen Zit grondwater vol resten medicijn. Zo ‘n medicijnencocktail is best fijn, Die moet je dan ook zeker niet verspillen. Vandaar dat voor een nóg gezonder leven “Veel drinken” door uw arts wordt voorgeschreven.…

Nog even dit over afgelopen Koningsdag het kostte wat, maar ze leverden want met Koningsdag gaat het Koninklijk riool open het riool onder de OranjeBoomstraat van de Oranjes niet dat het gaat stinken neen de Hoogheden gaan shinen ogenschijnlijk elke vraag gesteld en naar waarheid beantwoord over de opleidingen van de Prinsessen…

Dat jij de bodem bent geweest van mijn lichtzinnige bestaan heeft mij vertraagd verrijkt van geest nadat je plotsklaps bent gegaan sinds jouw vertrek spuw ik mijn gal met sterke drank in het café ik leef vanuit een vrije val en sleur de liefste mensen mee uit jouw postume aureool span ik ternauwernood een boog mijn vogelvlucht uit het riool…

Groen met loofliederen beladen bomen oogverblindende oases woestijn vol ongemak rolprent van wat ik waakzaam droomde luchtig mijn grauwsluiers riool van blinde hemelwolken stilte vergalmd restanten aan dak van de wereld gehangen zo flitst het lyriek loofgeluid de bruiloftzang voorbij het was de tijd van slaap die mijn waarachtigheid beroerde…

Levende poezie zuurwrang vruchtloos ontoegankelijk hoog glanzende culturele poepdoos beschamend lijkenwaad rechtstreeks uit diepe zielencultuur vingerrijk verleden verzuchtend het nodeloos weten hoogmoedig steekspel der gedrochten de gouden spoelbak verblind oogwaarschijnlijk op dwarshout gericht stinkend het riool indrijft wetenschappelijk…

met mijn wenkbrauwen hang ik aan de stoeprand dit kikkerperspectief biedt nieuwe mogelijkheden de stroom van de goot gaat voorbij het riool in vervuiling van de straat verdwijnt als sneeuw ik vlieg hier in spiegelbeeld door lucht en wolken anaeroob als ik ben een bevrijdende vlucht thuis in het slijk der aarde proef ik de bitterheid…

Ook de riool van een verdoemd dichter kent zijn uitwegen !…

In 't riool, want ik ben beschaafd. (iemand legde er z'n oor aan te luister, en hoorde mij, gelukkig kon ik nog net op tijd doorspoelen). ging toen weer naar bed en lag er met verzet, had nare dromen (dat moest er van komen). De volgende dag was ik een wrak en liep ik tegen huis en auto op, maar op 't werk ging 't wel.…