Alle inzendingen over scherp

Zwarte krassen luid kermend getekend door genagelde klauwen welke de huid in het duister machteloos de volle laag geeft smeken sereen glimlachend doch inwendig woedend om waanzinnig tedere handen die gebroken lijnen verbinden eer zij haar waarheid vermoordt…

Nog al te vaak ontploft de taal. Op slag klinkt in ons spreken een goddeloze tong banaal en barsten er gebreken... Dan liever een heilsoldaat die schreeuwt dat Hij onze Heelmeester is. Terwijl het bolwerk van de heilige vader dogma's koestert, dilemma's wekt, celebreert men Christus' komst op aarde... Welke pope zou een jood de voeten…

Na de ondermijnende blikken der diverse dames en heren, het consumptievertoon, de zakelijk-swingende band (refreinen sleetse liederen in vrije vertaling) plotseling exploderende voeten op uitnodigend ritme: hartveroverend werd de vloer van liefde voorzien! Het samenzijn herademde. Vrolijk-verlegen vulden anekdoten de tafel... Soms…

Doorwandel bibliotheken, sleur u door kaft en papier. Pillen geleerde literatuur staan u weldra tegen. Filosofieën en prachtpreken houden dagboekbrieven bijeen: persoonlijke hypothesen die de schrijver naam en waan verlenen! Scharrel tussen de voetnoten, vijl uw mening tot leem: leerstellige stroop versuikert een visie... U kunt het niet…

Mals leed smelt als stalmest. Met wat leesmeel talmt de adem, welt het alsem, weten tanden 'Maden strelen de eetlust' mee te delen... Destijds H. van der Meyden, eeuwig jong-zakelijk, koestert z'n maag: 'Smekkende vrouwtjes zijn een sensatie. Voorgekauwd succes of een ex-relatie - het plempt relaxed in mijn Privaat.'…

bezwaard versnij ik tot op 't bot verkluifd slijp ik mijn verhaal geslepen als een rat…

zij verzamelt het aantal, in rug gestoken, messen in de leegte die zij moedwillig achter lieten nog nooit waren woorden zo besmeurd geweest met dat waar de honden geen brood van lusten…

De koelte sloeg toe, zonder scherp te zijn geweest ze werd het ineens moe liep weg van het feest. 't verhaal dat 't mes bot was speelde heel geen rol zelfs de wijn in 't glas zorgde niet voor extra lol. Ze vertrok, net op tijd verloor zich niet, raakte niks kwijt waar ze later spijt van zou krijgen, op 't scherpst van de snede.…

Ik zie de schoonheid en weerspiegeling van het akkerland door jouw ogen de scherpe instelling van jouw pupil jij, mijn camera…

materiaal uit in beeldende kunst verwees je, je nodigt uit tot verhitte processen het zal verkeren dat wij gaan verbuigen tot organische karakters geslepen messen nu zijn we erop gescherpt…

Uit de Hortus Mijnheer die enten wij daar kleine stokjes met druipend vocht we kerven ze keer op keer een harslaagje is niet meer genoeg we vermengen het met kindertranen vers en vochtig van jonge wangen Weet u Mijnheer zo´n mes zo scherp als snijden kan dwars door een ziel zal´k maar zeggen zo vind je ze nog hier dat de onderstam…

vier koppen steenuil donzen bolletjes in holletjes van pluimenbuik en bruine vlerk zo puik moederuil in de kuikenkerk liefdewerk wie zette dit ontwerp op scherp…

in de scherpe bocht oog in oog met de mythe van de Loreley © Digitale Painting van René Pauwels Painter…

die scherpe observerende stil zwijgende blik in jouw ogen verwoordt alles wat jouw mond niet zeggen kan…

Een toevalstreffer heeft u samengesteld. De goede god deed niet meer moeite: u kan denken zonder plectrum! Een dikke handicap ligt dichtbesloten onder uw firment. Rusteloos komt hij. Volumineus droomt hij... Die avond verzekert hij met getrokken gitaar de menigte heesschreeuwend: 'Onder dit voltage een héél zacht ijlend lichaam…

Hij die op de rand der bourgeoisie dreigt op te vallen, dekt zich in. UPTODATE verlangt een stijlvol uiterlijk. Een modieus gevoel omarmt een kleurloos type: kijk hem daar eens innig in z'n flatteuze jasje zitten! Maar na de paskamer staat daar Monsieur Comme il faut. Wellicht schemert er tóch nog een wereldkerel in hem. Uiteraard…

Ook deze haring zal niet braden, weet ik waarna ik meer in schenk en moedeloos maar onvermoeibaar aan haar laatste woorden denk. Ik tel de dagen zonder haar die bloedeloos zijn en zonder gevaar en ook de nachten, die niet kunnen behagen, in lakens die ruiken naar droeve nederlagen. Verlangen is een vogel die mij vaak openrijt, Ik zie…

Ziedende reflectie! Schijnwerperlicht ontbloot hun denken: de ene moet z'n kennis kwijt, de ander zoekt naar eenvoud. Hetgeen op voorhand niet rijmt. Beiden beginnen hevig te vitten... Blaségevoel, arrogantiekramp, zelfdunk als een speer - krijtwitte zwaveldamp kromt hun gezichten! Kunstzinnige profielen die vernielen en vernieuwen…

Kijk ik zie hoe jij je botten scherpt staart naar wijdte zonder blik hoe breekt zij ons het vluchten splitsen fonteinen hoog aan het bed van verlaten ben ik die jij hebt vast geslagen zoek! roep ik, meer nog hetzelfde versplinter het tot stof of minder het moet…

Sneeuwstuivend witte lucht Scherpsnijdende wind over ijs Wegschietende vissen op de vlucht Koukleumende vingers tintelend Zwijghijgend, schaatskrassend door Vastgevroren vogels, de veren sneeuw Snotpegels bungelend aan de snor Sneeuwbril krakend van de tranen Hongerklop, lel-getintel aan linkeroor Scheurstruikelval en armzwaaischreeuw Sta…

jij bent vlijmscherp op de snede toch dartel je in de karteltjes van het uiteinde fileert flinterdun langs ongeschreven lijnen waar pijnen intens voelbaar zijn jouw lemmet schittert in het speels hanteren een stuk trancheren gaat je gemakkelijk af jij ligt als gegoten in mijn warme hand opent pas in snijden als lijden uitgesloten…

Ik zeg u, hoed u voor zijn tong scherper dan de schaar van een kleermaker die door loden stoffen glijdt snijden zijn woorden uw vers aan flarden en likt hij zijn lippen vast voor het volgend commentaar op het slipje van de meid of de dwerg in ’t boudoir.…

Weer u scherp, en eind als een soldaat!...…

Vlijmscherp weer, deze stunt van Albert Heijn De messenset om mee te kokkerellen Zorgt dat je al je vingers na moet tellen Dus blijkt er nu een grote vraag te zijn Naar pleisters en verband voor deze klanten Zo snijdt het mes bij Appie aan twee kanten.…

Als iets of wat voor mij zeker is dan is dat onzekerheid desalnietemin wens ik een ieder een zalig, zeker, zen-, zin- en zonvol 2019 toe!…

Scherpe herinneringen in groen en wit aan de vorige bezoekers van de kustlijn. Badgasten met hersens van een kersenpit die voetjes blootstellen aan transparante pijn.…

gisteren viel er doodse stilte met in zijn ogen onmetelijkheid en spijt hij hoorde nog zijn lippen spraken met ijle zinnen die geen stem verdragen misschien richt ik morgen voor hem een steen op om over na te denken een arduinen zerk met scherpe letters en een datum voor de blinden die nooit zien…

Verdwaald in eigen cryptogram gewond door de scherpe randen van de chaotische puzzelstukken die het leven ons soms voorzet kun je slechts blijven zoeken naar de zin die cryptisch lijkt of praktische oplossingen van kleine eeltige stappen naar een zinvoller geheel maar soms gehuld in harnas vechtend tegen windmolens die raadselachtig…

hij was hoekig maar zij wist zijn scherpe kantjes zacht af te vlakken met tijd politoerde zij de mooiste vlammen die zijn innerlijk verwarmden in zijn vrijwel ontoegankelijk doolhof kende zij de wegen uit zijn turbulente leven de buitenkant bolstert nog altijd ruw maar zijn ogen zijn rustig warm en zacht in samen bloeit genegenheid…

ik zag jouw handen motieven wegen fronzen in je voorhoofd waren info aan het lezen je oogde scherp voor een goede balans nooit zijn zorg en economie zo tegen elkaar afgewogen ethici hebben ons in begeleiding behoorlijk bedrogen mensenlevens zijn niet af te lezen in een euro bestand de structurele ongelijkheid…