Alle inzendingen over schizofreen

Schizofreen na grensoverschrijdend gedrag: # Me two.…

Donkere vlek Voor mijn ogen Ik was het niet Echt niet ik wilde niet Zij was het Pijn alles doet pijn Je maakt mijn leven kapot Verdwijn toch een keer Je hebt het beloofd Donkere vlek Voor mijn ogen Als ik even niet oplet Ben je er weer Waar moet ik heen Zonder jou tegen te komen Altijd ben je daar Je beheerst mijn leven Meer kwaad…

Een zich spiegelende schizofreen, liep laatst door zijn zelfbeeld heen. "Had ik dit eerder maar geweten, dan had ik mij niet zo gespleten". (De schrijver dezes dacht meteen: "twee weten meestal meer dan één").…

Ze maken er grappen over zoals "Een schizofreen is nooit alleen" Dat vind ik soms heel gemeen Het is wel waar wat ze zeggen maar niemand weet hoe het is. Er wordt te makkelijk over gepraat alsof het niets is. Het is een zwaar leven en ik kan er soms niet mee leven. Het altijd ziek zijn gevoel.…

Ze pleegt legale bigamie met Tjeerd, een schizofreen.…

De kamer is leeg De slingers hangen De stemming steeg Drie kussen op mijn wangen De kamer blijft leeg Het feest begonnen De stemming steeg Als schizofreen alles verzonnen We nemen een biertje we nemen er twee Een voor Eef, en Liedewij Voor Irene, Saskia en voor mij We doen nog een borrel We doen er nog twee Als een schizofreen zich…

ik heb schizofreen gedroomd dat ik als koning van Monaco werd gekroond dat ik tot koning van Casa Nostra werd gemaakt toen heb ik het dromen maar gauw gestaakt.…

Hij kruipt weg op de zolder Zit daar heel alleen met zijn shag en met zijn stemmen Ja, mijn broer is schizofreen... Hij was altijd hoogbegaafd En de beste van zijn klas Nu kijkt hij in kinderboekjes En weet niet meer hoe hij vroeger was...…

je schijnt weer minder schaduw contouren donkeren vaag ben jij jezelf wel of zijn er anderen in je geest vandaag ogen zijn niet peilbaar je huid doorzichtig fijn je stem een zacht gefluister met een ondertoon van pijn je hoekt wat in bewegen het soepele loopt niet echt in je houding schuilt de twijfel alsof je grenzen zijn verlegd…

Schizofreen kon de man maar niet aarden. Hij was dubbelhartig en heeft in z'n wanhoop met twee van z'n zwaarden een dubbele zelfmoord gepleegd.…

Ik ben een doventolk en schizofreen Vertolken doe ik met mijn handgebaren Maar als miljoenen mensen naar me staren Dan voel ik mij onthand en zeer alleen Hoe erg ik mij daar ook stond uit te sloven Het was alsof ik praatte tegen doven…

Wil je geest maximale ruimte Of draag je het stempel schizofreen. Ga dan op zoek zou ik haast zeggen Om eigen grenzen te verleggen In de ruimte om je heen. Het bovennatuurlijk Vind je boven, natuurlijk.…

Maar hij is schizofreen, dus heel misschien Wil men dat bij hem door de vingers zien.…

Toch vreemd, dat men zo'n imbeciel bevoordeelt, maar wel een schizofreen ter dood veroordeelt.…

GEDICHT VAN FOPPE VOOR SINTERKLAAS Er was eens een kunstenaar uit drachten die had eens avondgedachten ik voel me wel eens schizofreen en soms heel alleen en wat was er eerder de kip of het ei ja daar kon hij lang over denken en toen dacht hij eindelijk hoe kon hij het bedenken maar waar komt eigenlijk die haan vandaan wie ben…

Mijn psychiater spreekt van schizofreen, maar ik verklaar, wát hij ook van mij vindt: geen mens ter wereld drijft ons ooit uiteen want wij zijn ondanks alles eensgezind.…

(n.a.v. beroemd fresco van Giotto) De duivel danst, vliegt en trekt Op graven, voorbij en soms Vaker dan ooit vermoed lacht hij schizofreen En profil: morsdood vanuit alle posities donker Grijs zonder licht Gelaatstrek onaange- naam In wolk boven gepeu- pel Gebracht, de laatste groet Fresco vol van haat zijaanzicht niet…

de schizofrene dichter laat zijn gedichten meestal schrijven door zijn andere ik... hij kent mij zoveel beter dan ik mezelf dus laat ik hem zijn gang maar gaan en ik moet zeggen het valt niet tegen…

schizofreen als geen één schommel je gestaag tussen talloze humeuren: dicht en dicht de kleuren die je ontsloot vandaag doch één karakter domineert dat kriebelt en begeert, is in het charmeren rijk getalenteerd het pronkt en lonkt en weet vanouds hóe te zegevieren:…

schizofreen als geen een schommel je gestaag tussen talloze humeuren: dicht én dicht de kleuren die je ontsloot vandaag doch één karakter domineert dat kriebelt en begeert, is in het charmeren rijk getalenteerd het pronkt en lonkt en weet vanouds hóe te zegevieren:…

ga mijn gang in een huis zonder behang met thuis in dat niemandsland geef ik iedereen als vreemde mijn hand ontheemden van de overkant completeren dit traumatiserende decor ik kan slechts rusten in de wereld van hiernaast die mij dieper raakt waar warmte en compassie samenkomen uit mijn dagelijkse dromen lijk lichtelijk schizofreen…

////////////////////////////////// Wie ik dacht dat ik was heb ik losgelaten ik ben niet meer schizofreen maar foppe wat ik ben weet ik niet een bijzonder mens geloof ik een beetje de tijd zal leren hoe het verder gaat alles gaat voorbij en verandert maar ik ben blijft altijd…

Geheim gedicht van en voor foppe dit gedicht is aan mijzelf gericht ik had een geheim en dat moet zo blijven maar ik besprak het met beitske de hulpverleenster en nu neem ik het mee in mijn graf met dit gedicht dat ik haar niet gaf ik ben schizofreen in gedachten maar helemaal niet ziek alleen een betoverde kikker met een tabaksverlaving…

Soms ben ik complex, schizofreen Onzeker door de mensen om mij heen Want ik kom alleen en ga alleen Niemand die durft te zeggen ik ga met je mee Ik ben een egoïst in het vertellen van mijn problemen Altijd op mezelf geweest door het verleden Maar toch spreek ik mensen aan die ik mag En zoek de zonneschijn op een regendag Mijn pijn onderdrukken…

leven kan niet sterven achter steen van rollend gruis orthodox geween, klaaggezang en religies zijn het houvast van angst en verloren momenten, eigengereide machthebbers die het zwaard laten spreken zijn de wereldleiders in alle kleuren gebeden herinneren slechts fantasieën de antichrist herleeft in de handen van de messias, een schizofreen…

het was zo’n dag dat ik mezelf driftig bezig zag opererend tussen jouw lach en de speren in mijn hart balancerend met liefde en onmacht om aan beiden gestalte te geven in het schizofrene uren beleven ik dirigeer maar mis de basis om op terug te vallen mijn stok verkort steeds meer bereik zodat chaos over blijft weer bloedt…

hij is mijn vriend of toch niet onze dialoog put uit dezelfde bron welt op en verloopt verdroogt stroomafwaarts of bevriest in beweging ik wil zon zand zee en golven de onder bloemen bedolven ogen en lach van een vrouw hij zonden en berouw twijfels en lijden zekerheid in vaste tijden ik licht op hij weerkaatst spiegelt genadeloos…

Ze staan er De mannen Jasje dasje voor mijn deur De stemmen Beamen het Je bent een hond Alles klopt De zenders Spionnen Ik zie hen Ik tel af Mijn laatste peuk En neem de sprong…

Meisje aan haar haar getrokken uitgefloten en ondersteboven weggezet, blikt terug op de dagen die nog zorgeloos waren en zegt stem, na stem, na stem gedag.…

als ik wakker word is alles wit geen grijs en blauw alleen maar wit zover ik kijk ik maak het goud omdat het dan de wereld wordt waarvan ik houd die ik vertrouw in goud en later rood ben naakt omdat ik zwart wil dragen een jurkje met bandjes mijn schouders zijn nog mooi de rest is vies daar walg ik van dat is verrot en aangeraakt…