Alle inzendingen over schrijvertje

Wij konden op water lopen mits licht genoeg, twee kinderen die elkaar schreven en voorlazen want het schrift was alleen ons bekend Wij keken naar de tekens groot en zwart in de krant Voor jouw handtekening koos jij een zonnebloem ik tekende een hand…

Schrijvertje ik kom schuilen bij gebrek aan een onderdak voor mijn versjes; een hele zak. Of moet ik met de wolven huilen? Wat is de regen zonder ruiten en een binnenste zonder buiten?…

uiteindelijk heb ik je aangeraakt jij hebt mij mogelijk gemaakt op de ranglijst ging ik je voorbij en jij weer mij een vrouwe ingelijst fraai rijmt het niet doch erudiet eer ik mijn schrijvertje ben ik jouw blijvertje…

het zomert tussen sloot en wallekant waar het schrijvertje zijn pagina’s op blanco water vangt wind vervloeit de inkt tot woorden die naast zonlicht schaduw vinden in mooie bodemzinnen voor eeuwig opgeslagen in silicium overhuifd door groen van waterplant begraven in het zand…

Een ambitieus jong schrijvertje Beklaagt zijn zwak geheugen "Niet één vondst blijkt een blijvertje Mijn brein wil maar niet deugen" "Gelijk een zeef, zo voel ik mij Helaas, maar 't feit dat ligt er Wel heb 'k er een ambitie bij De wens te worden: dichter." Warempel, na een hele poos Schreef hij zijn eerste liedje Over een lelie en…

rabarber aardperen en salie rustgevend voor de vrede en lekker in de soep melkdistel en het begin van een pruimenboom omzoomd door bermgras met bloeiend smalle weegbree paardenbloem zuring boter- en pinksterbloem de halmen van het kweekgras wuiven tussen aangewaaid helmgras scherp van snit En ergens achter deze wilde tuin daar zit Een schrijvertje…

- O eenzaam schrijvertje in het raam, je vrouw en kind zijn heengegaan, ik vraag mij af of dat jij schrijft het enige is wat je overblijft. — Stil! Hoor! De nachtegaal hervat zijn lied in 't hartje van de stad.…

zie je het pluisje zij komt los van de oever het is alsof daar de wereld voor haar begint pluisje, hoor je de karekiet ritselen in het oude riet hoor je het schrijvertje dat kriskas beweegt op het watervlak ach pluisje, luister naar de lente en hoe ze neuriet in de kraag van de trage lelie ontwaak pluisje en voel geef wat diep…

De stilte in de regenton na regen schijnt de zon alsof ze zomaar kon bewegen als het schrijvertje zo vlug dromerige kringen heen en terug. De dwaling in de druppels als duizenden onbekende gedachten vormend tot een waterval van ongekende melancholie.…

ik zie hier in de annalen dat je met schrijven een prijs kunt behalen en deswege mag blijven het thema is volwassen aanmelden via e-mail ik moet passen 13 euro 50 is mij te veel het schrijvertje in de sloot zwiert onnavolgbaar waterkrullen als Jezus liep over water dit diertje is klein zo groot dat het mij met ontzag doet vervullen…

compostbak wat slinkt en nieuwe grond 'bringt' ik ben een lekkertje neen, dat was ik maar toen niet gezien balk in m'n ogen ik heb een lachie maar lach niet alles weg maar met de slappe lach kan ik zelf hinniken ik ben een bijtertje niet aan m'n nagels wellicht wel in het amoureuze maar zeker weten in 't doorzetten ik ben een schrijvertje…

Eerder van een iel schrijvertje. Maar ik schrijf toch!, verzet ik mij toch nog. Over wat allang voorbij is!, knal je eruit. Een wereldreis? Of een dagje Urk, stokvis, maar kom in godsnaam tot leven!..…