inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.563):

boterzachte wind

zie je het pluisje
zij komt los van de oever

het is alsof daar
de wereld voor haar begint

pluisje, hoor je de karekiet
ritselen in het oude riet

hoor je het schrijvertje
dat kriskas beweegt op het watervlak

ach pluisje, luister naar de lente
en hoe ze neuriet in de kraag
van de trage lelie

ontwaak pluisje en voel
geef wat diep verborgen in je woont

ik weet, lang blijf je niet alleen

... voor ingesproken versie, zie link ...


Zie ook: https://www.youtube.com/w...v=9phxAyX3OHY&feature=youtu.be

Schrijver: kerima ellouise, 17 december 2016


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.8 met 12 stemmen aantal keer bekeken 401

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Guy Aarts, 8 jaar geleden
Een pluisje dat verlangt naar de lente, naar de wereld. Hopelijk drijft het op de wind naar de mooiste bestemming.
Inte Feelders, 8 jaar geleden
Hoe zacht, hoe mooi, Kerima!
metske, 8 jaar geleden
bloedmooi!
Hilly Nicolay, 8 jaar geleden
Meegedragen door de wind, de weg vinden. De lente die ergens wacht. Mooi gevoelvol gedicht Kerima.
Ralameimaar, 8 jaar geleden
lief!
jonhy donovan, 8 jaar geleden
mooie beschrijving met diepe boodschap!
Dianah, 8 jaar geleden
Mooi! Om even dat pluisje te zijn..
Marije Hendrikx, 8 jaar geleden
mooi zo 'n pluisje zonder verleden met alleen de toekomst voor zich dat het leven tegemoet dartelt.
geeraardt , 8 jaar geleden
Mooi lied van verlangen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)