Alle inzendingen over slaven

hen door de dorpen gaan anachronisme in het heden, contradictio met short en shirt in binnensteden het is zo spijtig en zo tegenstrijdig om te zien dat geen dier draagsters schijnt te willen weten dat die Mien, Dol en vrijgevochten, ja, bazin in eigen buik, zich aan die nieuwe vrijheid wilde laven en de kans kreeg niet langer te 'slaven…

Zwarte Pieten, zijn allang geen slaven meer, als werknemers van Sinterklaas. Blanke slaven, die lang geleden sloofden, en nu machtige consumenten zijn. Maar opgefokte honden, in bezit van laffe meesters, lopen nog steeds geketend aan hun lijn. Beseffen wij mensen eigenlijk wel, waarom vrije wolven huilen?…

Op één dag van het jaar mochten knechten meesters zijn verkrachtten slaven slaven sloot de elite zich af in roes van lust en genot, mits voorzien van een masker voor het gelaat want stel je eens voor dat een schaap de mens herkende, zoals een hoer een klant, de echte groenteboer alvast wat bio-bospeen bestelde morgen was vast te laat…

vrij We zijn slaven van de maatschappij We leven gewoon nog steeds in slavernij…

Momenten die wachten moeten, op seconden, moeten wachten. Het moment van NU is heilig. Heel. Heel heeft niets te maken met tijd. Niets met uren maanden jaren. Met verleden en met toekomst. Alles verandert helemaal NU. In NU en in alle eeuwigheid. Mensen wachten op voldoening. Wachten op geluk dat nu niet is. Geluk moet wachten, groeien…

Een graaf met wel zeven kastelen Had zeer mooie slaven, ja vele Maar toen zijn vrouw zei: Ze zijn ook van mij Toen wou deze edele delen…

En geen slaven. .…

de prinses vaart voorbij herfst en lente versmelten tot zacht buigzaam wittebrood slaven van adem ontzeggen zich geen enkele ademtocht deze symmetrie is verkwikkend…

Ouders, menen lief te hebben geven alles aan hun kind kunnen nooit geen néé zeggen anders gaat het door het lint Ouders worden zo de slaven van hun eigen vlees en bloed 't kind, gewend alles te krijgen wordt verkeerd dus opgevoed Ouders zijn niet consequent meer kinderen gewoon verpest worden dan ondankbare wezens, door de opvoeding…

Rond de klok van zeven Brood en koffie als ontbijt Het is weer bijna tijd De arbeid roept je naam Om twaalf uur precies Even tijd om te vergeten Even rusten, even eten Rustig kijken uit het raam Aan het einde van de dag Het is al over vijven Nog even werken, even blijven Het werk is bijna klaar Elf maanden lang Werken voor het loon…

Geen meesters en geen slaven.…

Nu gaan slechts voetbalspelers uit dat land Voor veel meer geld als slaven van de hand.…

Blijven alle slaven slaaf.…

Voor onze handeldrijverij in slaven Betuigde de regering diepe spijt En dus vind ik als katholiek het tijd Om nog meer ouwe koeien op te graven. Ik doel op de bekende Beeldenstorm. Dat spijt, hoop ik, de natie ook enorm.…

De zak op de gekromde rug, de kleren ontnaaid, gescheurd, en haar nog baard gekamd, staat, naast een steenhoop, vlak in 't zonnegloên, een stokoud man. Met stramme handen zwaait hij zijn ijzeren hamer, die met doffe slag bonst op een rotsklomp, dat de splinters knetrend in 't rond vliegen. Met zijn hemdsmouw wist de grijsaard 't zweet, dat…

Nooit meer die ogen, dit lichaam beminnen de lippen beroeren van wie lief heeft gehad, ontroostbaar als Rachel, één met de slaven voelt ze haar ziel als levend begraven. Geschreven bij het gelijknamige boek van Albert Helman…

eindelijk geen eigendom meer ze wisten niet wat te doen met deze nieuwe situatie er waren slaven die gewoonweg bleven ze hadden het goed gehad en nu hadden ze het zwart op wit ze waren hier op vrijwillige basis.…

gebroken ruggen star en stijf hun glimlach waaiend met alle winden mee hun ogen neergeslagen zingend als troost omdat ze zijn overgeleverd aan mensen die ze meester noemen ze zijn gebrandmerkt als waren zij vee slaafs zijn ze nog zijn de meesters niet tevree ze willen nederigheid zien zich de baas wetende niet goedschiks…

ken het zweet de lange riemen het bakkeleien in de galeien de striemen als je minder deed altijd onderdeks als slaven aan de ketting weggezet roeien op bevel zij sloegen mij hun ritme wel ben gegaan heb de oorlogsvlag gehesen in het want waar wij nooit mochten wezen de messen blikkerden alom gesprongen naar de vrijheid toe…

Slaven die we zelf niet willen zijn. Leer kijken naar de gedachten in onze hoofden. Zie ze komen als zwarte wolken. Zie ze vreedzaam verder gaan. Ontmasker de slavendrijvers die we zijn. Daarna hebben we geen zin meer. Geen zin om slaven te houden in onze kop. Geen zin om slavendrijvers te willen zijn.…

Mijn uiterst slimme zwager uit Delfshaven heeft soms een ongekende scheppingsdrang Het standbeeld-verven kwam door hem in zwang Hij dacht dat Hein zich bezighield met slaven ‘In Zuid’, zegt hij, ‘is ook nog wat te doen. Daar staat waarachtig nog een beeld van Coen!’…

wat zozzz van knuppel en dan slaven gij zeide mij toch ooit dat ik moest verbraven dat ik het hitzig had vergooid om te kreunen op jouw stenen in jouw hooi te ontvriezen stofjes te zuigen op jouw tenen je kneus te muizen voor het miezen…

Bij Zwarte Pieten denken zij aan slaven - En krijgen zelfs van hogerhand respons. 'Verbied een feest dat bol staat van folklore': Een gouden tip voor hen die willen scoren.…

Wat lastig toch om je aan kunst te laven in een gebouw gesticht met bloed van slaven!…

Geknechte, rijke honden, als slaven aan de lijn. Een alledaags tafereel. Gekooide, arme varkens, in de hitte, op transport, naar Duitsland en naar Polen. Aan de orde van de dag. Auschwitz bestaat voor dieren. Lang leve de welvaart! Nog steeds.…

zijn naam is Sigurd hij gaat op Viking met zijn drakarschip op Gotland, in het langhuis wachten vrouw en kinderen Odin zal hem leiden Thor zorgt voor een goede wind de zeilen zijn gehesen richting Brittanntia Jorvik wordt geplunderd: slaven en de kerkschat vormen een rijke buit…

opstandig zijn trekken als slaven uit het huis van bezit en vijandsdenken bevrijdende stappen rusteloos wereldwijd delen uit liefde doden de haat haten de dood kiezen voor leven grenzeloos geborgenheid voelen door vriendschap in stilte geschonken ervaren Zijn trouw leven van liefde eindeloos…

Meelopend met de tijd haasten de managers zich het leven door geen seconde blijft onbenut altijd onder tijdsdruk Managers van de eigen tijd opgezweept, voortgedreven slaven van de klok onbewust van hun wrok Targets moeten worden gehaald verpakt in tijdloze pakken branden ze in no time op eindigend als wrakken…

de kleine zonnetafel was immens waaraan ik als kind mijn dromen speelde de bergen hier de dalen daar en het gevaar daartussen met zijn woeste baard alles was toen geel onder gelukkige ogen geen schaduw werd er ingedeeld zelfs de despoot bleef onbewogen en in stilte aan de altijd zingende slaven uitgespeeld -------------------------------…

Gek soms hoe woorden falen in hun doel Hoe ze kronkelen in bochten veranderen in gedrochten en zorgen voor gewoel Hoe ze zijn misbruikt in valse oorlogen en dan levend begraven als gesproken slaven voor blinde ogen Terwijl ze precies gevormd en gekneed zijn om liefde te verklaren om storm te bedaren in menselijk brein…