De stille plantage

Bij 't zien van de blik
in zijn zwarte pupillen
het helrode vocht
onder striemend geluid
voelt ze hoe diep
in haar huilende hart
haar tranen vermengen
met liefhebbend zwart.

Nooit meer die ogen,
dit lichaam beminnen
de lippen beroeren
van wie lief heeft gehad,
ontroostbaar als Rachel,
één met de slaven
voelt ze haar ziel
als levend begraven.


Geschreven bij het gelijknamige boek van Albert Helman

Zie ook: http://cobypoelman.gedichtensite.nl

Schrijver: Coby Poelman-Duisterwinkel, 21 oktober 2011

cobytjeertlive.nl

plantage lijden slaven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 169