Alle inzendingen over snee

Een spree van witheid, ongemeten, ‘t zij waar ge uwe ogen vlucht, ligt overal gespreid; ‘t is snee tot in uw huis, ‘t komt snee door al de spleten; ‘t is snee, ‘t is immer snee, en al sneeuwwittigheid.…

Een spree van witheid, ongemeten, ‘t zij waar ge uwe ogen vlucht, ligt overal gespreid; ‘t is snee' tot in uw huis, ‘t komt snee' door al de spleten; ‘t is snee', ‘t is immer snee', en al sneeuwwittigheid.…

ik heb je in marmer uitgehouwen in hout deed ik het snee na snee op een doek uitgestreken dat allemaal levensecht vele woorden heb ik aan jou weten te besteden daarbij ieder cliché vermeden je kwam volledig tot je recht maar voorlopig zeg ik toch even weg ermee want niets voelt meer echt dan dat ik jou stevig in mijn armen hou…

De uitkomst is dan van de één, en zo getuigden zij in steen, de gulden snee. Le Corbusier, een architect die mensen in 't kwadraat ontdekt, deelde reeds mee: Vanuit het kruis der mensen is hun uiterste belemmernis de gulden snee. Die nul punt zes één acht nul drie die zie je in de regel niet maar voel je wel.…

Want meisjes, zo is Donner zijn idee, Die hebben van nature al een snee.…

Zij nemen geen ruimte in gelijk zij die verguld zijn op snee, en als de tram gevuld is is hun plaats op de tree. Gisteren nog leidde ik zo iemand naar ’t station. Het was een avond vol mist en vroege kou. Mijn vriend was moe en had een ticket 3de klas.…

Elke dag voel ik het Dat ene stukje hoop Wanneer ik naar jou kijk Het leven heeft geen stille tijd, Maar onze liefde wel, Want het is al tijden zo Tijden veranderen, Maar deze liefde niet, Want de snee zit al diep in het hout Elke dag weer een streep Die ik op de boom zet, Want zo lang is het al Vandaag stonden er al 3800, Maar…

In Haagse hofjes en wegen kom je haar tegen de concubine van de VVD onder de mondaine rok van Rutte snuift ze goud op snee van het heilig boek der grondrechten neemt ze slechts het schutblad mee.…

Een vliegtuig kerft een snee in de bast van de lucht de hemel opent zich druppels vallen als tranen van bittere pijn de wonde bloedt door Zo sterft het gewelf Langzaam maar zeer zeker uit Ongeneeslijk ziek…

De mode is toch wel een wereldwonder Al zijn de vrouwen in zachtheid afgelijnd De tepel verzwaard en de borst is verkleind De verwondering vind je eerder ‘vanonder’ Zo viel mijn oog ook gisteren weltevree Recht op de snee van een kontdecolleté…

Wil Sybrand straks met Diederik aan snee? Of gaat hij met Emile over de rooie? Kan Mark het liberaal met Alex plooien? En wie wil überhaupt met Geert in zee? Op al die vragen blijft het antwoord steken Het mantra blijft: eerst moet de kiezer spreken…

Bittere nasmaak wordt weggespoeld De snee van de keizer gemaakt en de bloem in bloei heeft geen recht van spreken…

Een schrammetje, blauw plekje of een snee, een wondje aan het knietje, zere billetjes… Voor onze broze basisschoolpupilletjes valt het verantwoord vallen echt niet mee! Dus komt er les. En om compleet te zijn komt rond de school een vangnet op het plein.…

Scribendo tegen klippen op doordesemd in het licht van oeverloze onderhuidse tinteling in manuscripten fijn bewerkt tot folianten ossenhamstring goud op snee leren monster tintelend van zonderlinge zadenkruiden onverkort en onvermengd uit diets Veculiaans idioom…

Hij praat en ik luister Maar hoor niet Wat hij zegt Dan pak ik zijn hand En streel de dichte snee De vele kleine wondjes Sommige ontstoken Of met een pleister beplakt Om het bloeden te stoppen Weer een gesprek met een einde Waarom gaan we niet wandelen…

het gehemelte is ruw in mijn tong zit een snee van het lange zuigen op de stilte als zuur suikergoed draai ik ermee rond in het heelal van de holte van mijn mond ik wacht zo lang ik kan en als ik ooit weer een woord tussen mijn lippen zal nemen, zal het niets zijn dan zal het niets zijn --------------------------------------- uit…

Vanavond wordt er live geopereerd Vanaf de eerste snee, da's de incisie Zit ik te trillen voor de televisie Want er kan niks geknipt of gemonteerd Dat alles goed gaat in die ribbenkast Als kijker houd ik daar mijn hart voor vast. ----- Omroep Max presenteert vanavond de Open Hart operatie…

Een kras Een snee Zeg ja Zeg nee Automutilatie. Één woord Één betekenis Zoveel gevoel Zoveel pijn Doe het wel Doe het niet Één keuze Die je tekent voor leven Verberg je pijn niet Praat, schrijf of dicht Voor het te laat is En je door de bomen het bos niet meer ziet…

Weer ben ik alleen Weer voel ik pijn Weer baal ik Niet als anderen te kunnen zijn Weer eenzaam Weer afgewezen Weer niet goed Afgedaan Weer een snee in mijn arm Weer bloed overal Weer totaal in paniek Ik zit in de val Wanneer leer ik leven Wanneer houdt het op Waar zit de rem Wanneer ga ik kapot…

Wankelend komen stemmen in de oren, de messen zwellen scherp op snee. Plots helt je lichaam iets te ver. Ik ben dit niet gewend, dit snikken van je harde armen, dit warme klauwen in mijn hals De bloemen gillen roze. We slapen ons voorbij. ------------------------------------------------ uit: 'Muziek voor de overtocht', 2006.…

bij te veel gasvorming drijft de lebmaag naar boven diarree is vaak het gevolg humeurigheid en droevig geloei gebrek aan eetlust, geen melk zorgvuldig dus, na eerst ontsmet een snee gemaakt, de lebmaag beetgepakt en op haar plaats geduwd vastgemaakt met oplosbaar draad vier magen weer in evenwicht het gas zachtjes de darmen in gemasseerd…

emotieloos kijkt zij, bijna verveeld, hoe het staal haar blanke vel streelt tot het bloedt; elke snee precies zoals het moet. op haar armen kerft zij, teken na teken, een geheim waarvan alleen zij zelf de code breken kan automutilatie is een noodsignaal een schreeuw om hulp, bestemd voor ons allemaal…

Golven hard, geweld uiteen gespat in scherp, de snee snijdt dieper dan geween door laatste barenswee. Van schip op land gespoeld in hand van jutters schat geworpen, storm bekoeld in wiegen en in sussen, als meeuwen heel gevat de top van baren kussen.…

Omdat ze gauw gevuld is - het dons van een kwartel is genoeg, een herfstblad in de lente, een blauwe knikker in de palm - sprong plots iets donkerroods hem in de ogen, een vingertop, een snee van niets, een net te snel langs grote grassen strijken en wat zich opent is zijn ogenblik.…

geen papyrus meer of dikke rollen perkament handgeschreven boeken worden als museumstuk gekend het goud op snee de wulps gekrulde grote halen in tijdloze levensverhalen zijn voorbij het handgeschept papier waarop vezels streden met de letters van de kroontjespen verleden tijd woorden kaatsen in het naamloze zwart wit het onpersoonlijke…

Kreeg je schop na schop en klappen want de kroeg zat vol met jappen vloog je driehoog van de trappen met een slagaardlijke snee. Werd je wakker in de sappen die je had laten ontsnappen buiten westen naast de plee zet je leven op fb.…

Ik zag het beeld verdwazen Met vergruisde vuisten als in het beslagen beeld dat door open handen Zo diep gezworen was als deze snee. Verduistering was de steek van het verloren Hart waarin de ziel steeds verder afdwaalde Tot het licht weer begon te schijnen in emotionele Tranen waarin de tijden vol bevrijding waren beschilderd.…

ik zag haar zwaaien trager worden voelde kou in een steeds ijlere lucht nog konden wij elkaar niet laten hebben nooit berust in een levenslange vlucht als tegenpolen wisten wij de krachten van het spelen op het scherp van de snee in samen leven namen wij natuurlijk ook het risico van onszelf kennend mee maar juist waar haten…

We schrijven een datum, kijken het raam uit, smeren een snee brood en vrezen het ergste zonder dat het ons bedreigt. Een ochtend aan de rand van een gelaten stadje op de oever van stromend water. Een kerkklok, een scheepshoorn: het is tijd. Altijd.…

Een bloedrode streep Diep in mijn huid Er vormen zich druppels Druppels die via mijn hand naar beneden stromen Eerst langzaam, steeds sneller Rood, roder, roodst Bloedrood, mijn bloed De snee is gezet Ik voel de scherpe pijn Mijn huid is stuk Het bloed Het bloed is rood Bloedrood, mijn bloed Paniek, waarom heb ik het gedaan Waarom…