Alle inzendingen over spookbeeld

Kom -geef me je hand en zeg mij dat het goed komt want meer heb ik niet nodig na een naamloze nacht die ik sleet met een spookbeeld dat ik schreeuwend verduurde en waarin je iets zei wat ik nooit had verwacht En de nacht schokte eenzaam in sterren van pracht Kom -geef me een kus en laat mij opnieuw horen jouw ontboezemend hart dat in…

In Elemangora is schaduw het meeslependste deel van het bestaan treiterend volgt dit spookbeeld overal vastgeklit smaller wordend tot ook in stilte de dood deze volgzame opslokt.…

nu, avond na avond die vreselijke koppijn door haar in zijn hoofd hij droomt van paracetamol en snorkelt een spookbeeld voorbij, Aruba`s lagunes een dekselse hals draaide Ariëlle toe in een gouden regenton…

o, diep mysterie knaag niet langer aan mijn diep verborgen hart laat donkere woorden schemeren in het leven van het onbewuste spookbeelden in mijn lusten drijven onrust in mijn verlangen arme woorden neergeschreven in de gevels van de tijd verbrast in het verlopen licht van vroegere eeuwen…

Op een traject met miljoenen doden die een wantrouwen in de goede mensheid als een spookbeeld naar de wereld bracht. Bevrijd zijn al die zielen in het overleven na de strijd. Al die harten die na het grieven de zinloosheid zien van de verduistering van een beetje menselijkheid.…

Hoe graag wil ik geloven, in wat ik weet ,in het heden, niet in wat ik denk te zien, spookbeeld... uit het verleden. Wetend dat geen enkele, geschiedenis zich ooit herhaalt, voor de pijn in het verleden, is immers al dik betaald.…

Het is een naam voor wat zich voordoet in de zestien meter van de ziel: een spookbeeld snelt de doelmond in en doet alle verlies teniet, maakt alles goed. ---------------------------------- uit: 'Nieuws van Nergens', 2010.…

Het zand was er zwarter dan elders Klaprozen waaiden als gensters uit ijskoude asse omhoog Verdwaald in die granieten stad voelde ik onder mijn snelle stap zielen knappen als scherven Doorheen glasgordijnen zerken staarden korstmospupillen mij na ------------------------------- uit: 'Pritt.stift.lippe', 2004. -----------------…

Ik had die winterdag, twee jaar tevoren, het bos bezocht. Tegen het strakke blauw, scherp zichtbaar, was van waterdam en dauw een groots, stram woud van beelden ingevroren. Verstijfde arenden, met kop en klauw, gedrochten, vlerken, hertshoorn, duivelsoren. Toen, bij een berk, als uit zijn stam geboren en daaraan vastgegroeid, iets zwarts. Een…

Het rare beest met sprinkhaanpoten en geelzwarte ogen lengte ca. 2 x mijzelf heeft me vandaag weer een par keer beloerd. Ik liep over straat en ging de hoek om ik keek(ik voelde wat) achterom de straat in waar ik net doorgelopen was. Om de verre hoek keek het rare beest met zijn sprinkhaanpoten gebogen de voelsprieten tastten de muur…

Noem me Anna en ik ben gewoon de buurvrouw die gelukkig zwaait als ze een taart bakt of de hond uitlaat Je mag haar wel maar kent mij niet Ik ben het spook dat in je huiskamer de spulletjes verplaatst - het oog dat door een bolle lens je buurt bewaakt Je kent me niet Je noemt mij Igor Ik woon drie stralen verderop en rij altijd om zeven…

Er hangt een dreiging in de lucht die zwanger is van onbehagen en spookbeelden die ons belagen te talrijk voor een bange vlucht; men waarschuwt en er klinkt geklaag over de naderende plaag.…

ten einde gegaan Nachten waarin dromen niet bestaan gedachten vol en soms verdrietig zijn weer een nacht die is heen gegaan waarin geen rust mocht zijn Nachten lang wakend lijden waarin vreemde hersenspinsels ontstaan die een eigen leven gaan lijden tasten de bron van het leven aan Nachten waarin mijn hoofd overuren maakt waarin soms spookbeelden…

witte toetsen van de oude liedjespiano in het hotel aan de kust terwijl je rookte, dronk je jenever en vertelde je over het kamperen in een tent op een berg aan het land onder bewolkte schaduwen in gevaarlijke beweging vloog je weg over de zee en ongeschonden drong zich een vergelijking op toen ik jouw spiegelbeeld vergeleek met het spookbeeld…

Maar telkens was ook daar dat spookbeeld: jouw gelaat, of je rondwaarde in dromen. Toen: schoten, vliegtuigen, licht- bundels die 't duister van de nacht doorsneden. Het dreunde, diep beneden in de aarde. Jij - als versteend.…

neem me mee - smeekte ze - neem me mee terwijl vanuit de verre lucht eerst van opzij dan weer omhoog hij opzettelijk in haar blikveld vloog zo dicht bij haar en bij de zee ving zij de vogel in zijn vlucht ik wil met jou - sprak ze toen weer de vissen en de bomen de mensen en hun kerken niets zal ons meer beperken zelfs niet een spookbeeld…

Overvallen door sombere gedachten in een onzekere tijd waarin wij elkaar aanstaren met angst voor de onwezenlijke spookbeelden van holle dodenmaskers wereldwijd Om in stilte met de geest en het gevoel van een kunstenaar uitdrukking te geven aan de ziekmakende tijd Pijnigende gedachten en overal het zwijgen om ons heen goedwillende…