Netgedichten

2012

netgedicht (nr. 39.034):

help - riep ze nog- we vallen

neem me mee - smeekte ze - neem me mee
terwijl vanuit de verre lucht
eerst van opzij dan weer omhoog
hij opzettelijk in haar blikveld vloog
zo dicht bij haar en bij de zee
ving zij de vogel in zijn vlucht

ik wil met jou - sprak ze toen weer
de vissen en de bomen
de mensen en hun kerken
niets zal ons meer beperken
zelfs niet een spookbeeld van weleer
want jij bezit mijn dromen

en jij de mijne - floot hij zacht
terwijl hij in haar spiegel keek
hij zocht de warmte van haar schoot
en vond in haar een lotgenoot
zij was gevallen voor de kracht
waarmee hij hoog te vliegen leek

in diep en onvervuld verlangen
voor het leven veel te groot
beloofden zij in zielentonen
de weidse hemel te bewonen
onmachtig in elkaar gevangen
zij op zijn rug hij in haar schoot

help - riep zij bang - en nog een keer
help - minder vaart - we vallen

hij hoorde haar niet meer....