Alle inzendingen over stokje

de tekst ligt met een stokje verdiept in het natte gedeelte van het strand, onleesbaar maar de piloot van het reclamevliegtuig begrijpt de boodschap en vraagt zich af waar is dat kind gebleven de vloedlijn schuift op spoelt een stokje terug naar de zee…

Wie als Chinees een stokje wil gaan steken Is binnenkort een heel stuk duurder uit Want hout kost geld, dus kwam er een besluit Belasting op 't stokje in twee weken Een vork, een mes, een lepel... een idee? En de 1 april grap pakt u ook nog mee…

Beter had men indertijd Een stokje voor Van Oldebarnevelt Gestoken, had men Nooit meer over Zijn stokske gesproken.…

zwavel geel kopje zij wilt licht ik strijk het stokje lucifer!…

De winter heeft het stokje doorgegeven aan het lenteseizoen dat haar kleed in schoonheid zal dragen met bloemenweelde en lentegroen…

en genoten hapje voor tongstrelend hapje als dan de draaimolen niet meer draait het dak van de rups haar ogen open tilt is al wat er gebleven is het stokje van de suikerspin verzadigd en verstild…

het staat gebundeld in de weide nu: stokje arm, stokje been, klompje hoofd en draadjes filterhaar. het is nacht, wat had je gedacht. de hemel zit potdicht, perslucht onder plakken afslagwolk. wroet, verdoemde.…

Lieve Mam, Ik leg mijn hand in de jouwe Geef een kus op je wang Even voel ik me heel klein Van binnen onzeker en bang Nog even mooi als altijd Je blik geeft me rust Het is goed mam zeg ik zachtjes Ik geef het stokje door Ik voel een klein handje in de mijne Een klein kusje op mijn wang Het is goed mam zo moet het zijn Ik geef het stokje…

het verschijnsel dat mijn huid steeds meer gaat lijken op die van een geplukte kip je moet dan ook niet vreemd gaan kijken als ik zo op een stokje wip…

Slokje water teugje wijn vleugje liefde scheutje pijn Motje regen zuchtje wind snufje peper korreltje zout Steekje blind stokje doof hoofdje stoot luisje dood Zwarte tunnel puntje licht haartje betoeterd mondje dicht Stokje lekker schepje ijs vlokje sneeuw bedje gespreid Plukje stilte spatje geluk golfje heimwee spoelt…

een haring met een grote bek had heel even niet opgelet hij belandde in een pot azijn tezamen met ajuin en zure wijn kreeg tot slot een stokje door zijn nek!…

O, wat lijkt me dat fijn, met zo'n stokje de wereld rond.…

Ik houd niet van kanaries op een stokje en ook niet van een hamster in een hokje. En vlinders ren ik ook niet achterna. Ook schiet ik nooit een haas met een geweer. Maar ‘s avonds knuffel ik mijn teddybeer.…

De hoeren op de Wallen werken door Ze weten van geen stoppen of pauzeren Daarom wil de gemeente reguleren En steekt er binnenkort een stokje voor Als klant vind ik de Wallen juist zo fijn Omdat de dames altijd open zijn…

Ik kan geen melk zó uit het pak meer drinken, Omdat de losse dop voorgoed verdwijnt Maar daar steek ik nu thuis een stokje voor: Ik knip hier al die navelstrengen door.…

een man met een stokje niet groter dan de helft van Japans etensgerei hij houdt al die mensen en de muziek in zijn greep metronoom op een verhoog orkestraal, oorverdovend de macht van de instrumenten teniet gedaan met een houtje het publiek stinkt er in…

“Bedankt, dit was het mensen, ik moet gaan, Ik moet alweer het stokje overgeven, Een stuwraket als ik, heeft geen lang leven, Onzichtbaar plons ik in de oceaan.” Het is de Queen die weer historie schrijft, En vraagt waar toch die nieuwe Churchill blijft.…

Vandaag wordt het Olympisch vuur ontstoken Wat dan op reis gaat door nogal wat landen En daarbij heel de tijd moet blijven branden Of wordt er nog een stokje voor gestoken? Want als de storm in Tibet zo blijft razen Zou dat de vlam wel eens kunnen uitblazen…

De hysterie was dan ook groot, toen de petfles het stokje overnam. Ongelovig stuiterden wij de fles door de keuken naar elkaar, maar krassen op de keukenvloer bewezen, hij was werkelijk onbreekbaar.…

wanneer de nacht valt schitteren ontelbare sterren aan een immens blauwe hemel is het wachten op de lichtshow van oogstrelende kleuren die uren dansen zonder akkoorden toch bollen hun rokken op en gaan deze feilloos over in elkaar tot de Dagvorstin het stokje overneemt…

Vanochtend heb ik de zon op een stokje gestoken mijn arm steekt omhoog uit de zee ik houd het molentje stevig vast golfjes omspoelen mijn slapend gezicht de maan ligt op het strand te baden in de zon die op zijn houten been aan de horizon staat…

Het zit daar maar in zijn kooitje Zielig en alleen Het vliegt wat heen en weer tussen de voederbak en het bovenste stokje Het snakt naar vrijheid, Het wil iets nieuws beleven, Iets nieuws ervaren Je maakt het kooitje open Het is vrij en ervaart iets nieuws Ware liefde.…

ergens moet je beginnen met verdwijnen in geschriften ik probeer mijn tuin waar de hondsdraf aardbeien vergaloppeert er is echter altijd dat stokje omringd door narcissen dit jaar en uitgerekend nu loopt het zaad van mijn koffieboontje voorbij met zijn vriendin ik ben nog niet beneden of ik wil alweer naar boven naar binnen…

mijn eerste gedicht verdwaalt op de achterkrant van de krant voor een manif opgesloten uit voorzorg voor een nacht een morgenster die door het labyrint gaat met kreatorius vroondienst der muzen bacchus steekt er een stokje voor dans met sint vitus de nachtwaker waakt over jolige nachtbrakers en hun drijfveren…

De koningin komt uit de voeg gevlogen, burgers steken hier een stokje voor. Zij, stekelig, voelt zich bedrogen, zoekt vasthoudend alle voegen door. Voegt zich ten einde raad naar ‘t burgerlijk fatsoen, vlucht ontheemd naar ‘t “Burger King - plantsoen.”…

de dood is een gokje wanneer ga je van je stokje loop je net gezellig in de koopgoot slaat je hart hard over en ga je gewoon, zomaar dood lig je terusten in je bed en vind je jezelf de volgende morgen ingeslapen sterven is leuk ik lig in een deuk…

Als ik kon toveren, met zo'n grappig stokje dan deed ik zo mijn best ik bleef toch maar zwaaien met dat ding en mijn wensen deden de rest...…

Nu de zomer Voorbij is, De koperkleurige Herfst het stokje Overneemt, Zie ik pas Hoe de groene Plantenkleur In goud verandert, Een paar blaadjes Hier even verderop Lopen alvast voorop En tonen het Nieuwe goud Op zijn allermooist - Opmaat naar het Nieuwe leven, Leven dat uit de Neergang geboren wordt…

dein ik solo mee op ijle tegentonen volg de lage echo’s terug naar het koor grijp het trage stokje van de oude dirigent loop ik over water in een soepel ritme van kabbelende stemmen murmelende fluistermonden tot ik eindelijk meezing met de muziek in stemmen nog net op tijd voor het slotakkoord…

Mijn mond je zachtjes omvatten totdat het stokje overblijft.…