Alle inzendingen over tekenaar

Spelenderwijze vermengen zich kunstwerken van tekenaar Anton Pieck met de adem van Charles Dickens' boeken.…

Schrijver en tekenaar treffen elkaar in een zaal vol schone werken: hun levens en kunst waaien samen over de wereld.…

terwijl de dromende tekenaar sliep danste zijn potloodpunt op het papier naar een vergeten land, heel ver van hier.…

Een voorbijganger, die toevallig tekenaar is, schetst dit alles vluchtig met zijn verbazing en noemt het: "Vervuilend stilleven."…

Ik draag nu al sinds vrijdag een giletje En een rode halsdoek op een felgeel hemd Een pluizig sjekkie in de mond geklemd En ik schiet sneller dan m'n silhouetje Nu nog een sprekend rijdier confisqueren Dan kan ik schurken stevig Morris leren…

De kunst heeft twee gezichten, medaille Waarvan de ene alles doet om de natuur te Begrijpen in gelijkenis met Rembrandt en de andere: De naïeveling net als de tekenaar Callot, deze medaille Vormt de kunst, die met de kindertijd en beoefende Kunst te maken heeft, de ene is kortstondig, bedrieglijk de andere…

Snel kneedde je dat portret, kop die wel hersens hebben moet. Het zwevend tekenen van de libel beweegt onder die bronzen baskenpet. De wenkbrauwen de zonneschermen, een snor markies over de mond om tegen inkijk te beschermen wat een door drank verlamde tong van de al sidderende wereld vond. Geen lijf heeft dit gezicht dan windgevoelig…

Het is misschien in werkelijkheid vijftig dwaze dromen verderop een volle fles whiskey aangespoeld op het strand hij weet het waarschijnlijk al het is een gevoel diep in zichzelf de oude tekenaar wordt langzaam dronken terwijl de wereld aan zijn voeten ligt hij struikelt over zijn eigen benen totdat hij de laatste droom vergeten is…

Iedere schemering in jouw gedachten brengt lichte verkleuring tot stand op het landschapspapier van blauwe nachten ben ik als tekenaar jouw oude klant ik beschrijf dromen waar niemand kan komen beleef nieuwe kansen door met jou te sjansen ik dans tot een nieuwe dageraad mijn trouwe potlood verstilt niet de tekening of ik zelf maar jij…

Alle kleuren op ’t palet Zijn geworden een vuil grijs Grauw de winter en gekrijs Meeuwen in ontferm gebed Tevergeefs in gang gezet Want je bent al koud als ijs En het laatste eerbewijs Samen met een klein boeket Werd gebracht door een poëet Van wie ik de naam niet weet Schilder, dichter, kunstenaar Van de waanzin tekenaar Kerfde met…

Tekenaars tekenen. Drukkers drukken. Dichters dichten. Uitgevers geven ons leven uit. Boekhandelaren delen dat. Ego's van mensen sterven. Boeken sterven niet. Boeken bieden mensen troost. Vrouwen zijn goddelijk. Kinderen zijn kinderlijk. Boeken zijn heilig. Mannen nooit.…

Zijn tekenverhalen in zachte kleur ademden lichtjes naar rozengeur. Het bracht de meisjes in droompaleisjes achter hun Tiny-slaapkamerdeur...…

Hoe die kleine spitse lijven Tuimelend stijgen, pijlsnel drijven, En in tomeloze drift, Tevens tekenaar en stift, Hun volkomen lijnen schrijven. Neen, ik ken geen groter weelde, Dan hun schijnbaar half gespeelde, Half in ernst bedreven vlucht Stil te volgen met de zucht, Dat mijn droom dit dartlen deelde.…

Ik voel me goed; het kan gewoon niet beter: ik zit hier in de Bijenkorf met Peter, de tekenaar met achternaam van Straaten. Het is na jarenlang vergeefs proberen door toedoen van een vriend dan tóch gelukt: m'n versjes zijn geïllustreerd gedrukt! Vermoeid zijn onze handen van 't signeren. Er staat een mooie vrouw, die met me flirt.…

Ik heb geen leuk bericht vandaag dus luister lieve Nijn ik zit er wat mee in mijn maag Oh dat is niet zo fijn Nou draai er dan maar niet omheen sprak Nijn ik ben al groot en zeg het me gewoon meteen Ach Nijntje, Dick is dood Jouw lieve oude tekenaar is naar de hemel toe na al die versjes zoveel jaar was hij een beetje moe Oh wat verdrietig…

ik heb geen leuk bericht vandaag zei Dick tot onze Nijn ik zit er wat mee in mijn maag Oh dat is niet zo fijn Nou draai er dan maar niet omheen sprak Nijntje, Dick kom op en zeg het me gewoon meteen Ach lieve Nijn, ik stop Ik ben al heel lang tekenaar en aan iets anders toe Na al die versjes zoveel jaar ben ik een beetje moe Dat…

de scheepsmasten dragen het verlangen naar een ver land, bodemloos licht ongehavend. dromend ga ik scheep in de kamer. het tuigage hoeft niet te worden aangeslagen. de strakke ra haakt aan de grijze hemel. de gespannen lijnen krijgen vat op hoog klapperende zeilen. een scherpe steven snijdt met weinig gerucht diepe zee aan. we raken buitengaats…

Als een tekenaar zonder pen En een idol zonder fan. Als een schilder zonder kwast En een ezel zonder last. Als een bloemetje zonder bij En een lammetje zonder wei, Als een arend zonder klauw, Zo voel ik mij zonder jou.…

Het bruiste in ons vaderland van leven, Maar ‘gansch het raderwerk’ staat drie week stil, Corona maakt een wereld van verschil. Van alles wordt nu dwingend voorgeschreven. Daarom haal ik die prent van Albert Hahn Na honderd jaren uit het stof vandaan.…

patiënt Onze zieke Onze behoudzuchtige zieke Onze kleine lieveling Onze kleine lieve zieke lieveling Onze liefste kleine lieve liefste lieveling Wees maar stil meisje Ik zet je het mes niet op de keel Ik open Ik ben geen vakman Ik ben maar een amateur Ik open je borst En ga op zoek naar je hart Van de gisteren overleden schrijver/tekenaar…

Op zijn leven had geen vloek gerust want na een moeilijk pijnlijke start ogenschijnlijk alleen nog maar zegeningen en 'blessings' Bijna een eeuw leven bloedend werkend als effectief hematoloog tekenaar en schrijver Naar aanleiding van de oorlog waar hij niet meer onder leed maar hem wel altijd bezighield schreef hij 'Vrede' met het…

In de straten van Antwerpen ontwaakt de levensdrift van een jongen en een meisje twee gezworen hartsvrienden hun guitenstreken en slimme handelingen verspreiden zich spoedig door het Belgenland drijven soms onverwacht mee met verre wereldreizen doen moedige daden die in vele boeken over de aardbol gaan in het fraaie landhuis van hun…

nijntje is verdrietig huilt een dikke traan want weet je wat de mensen zeggen dick is dood gegaan gewoon in bed lag hij de laatste keer 't was alsof hij lag te slapen alle mensen huilen zeggen hem ook gedag ieder met eigen groet vader, moeder, groot en klein toch zegt nijntje stop nu met die smart want uit het oog is niet uit het…

Als Uderzo de hulp had kunnen vragen Van helden die hij zelf ooit meebedacht Dan had een exposé van brute kracht De Franse fiscus bont en blauw geslagen De erfenis waarvoor hij heeft getekend Wordt achteraf wel heel zwart wit berekend…

Geen ster haalt Elvis bij, is weer gebleken Hij blijft postuum nog prima zaken doen En overtreft met 6 tot 10 miljoen Al die Madonna's en die Timberlaken Zo wordt de tol van een artiestenleven Met nutteloze rente teruggegeven…

In al zijn werk trok Bruna naar de bron en drong in eenvoud door tot de essentie. Dat deed hij zonder enige pretentie. Zelf vond hij dat hij het maar matig kon. De erfenis die hij ons heeft gegeven: het understatement tot een kunst verheven.…

Kruip maar weg, verberg je maar, Tovenaar, Beest dat verlangt naar zijn Belle. Op een dag vind je haar wel. Ze is altijd al in jou geweest.…