Alle inzendingen over teveel gevraagd

Toen men nog met hart en ziel voor het vaderland viel, Niets was teveel gevraagd. Laatst heb ik me misdragen Door een plank te verzagen.…

liet is dat teveel gevraagd…

Of is dat toch teveel gevraagd?-…

wie tilt nog zijn arm op in warme groet als zielen langs gaan naar het onbekende het gebaar is vaak teveel gevraagd omdat mededogen hen niet meer persoonlijk raakt een medemens verliezen snijdt in eigen vlees ook zonder het ontmoeten van hun geest…

Is dat nou teveel gevraagd?…

Maar afscheid van je nemen nee, dat is echt teveel gevraagd. Je blijft in mijn hart nu en voor altijd. Je bent altijd bij me waar niemand je raken kan.…

Of is dat nou echt teveel gevraagd?…

Het snerpt door mijn hoofd die weg, die kronkels, het zwaailicht blauw, dat krassende geluid, die scherven, overal is er misschien nog slipgevaar, gewoon een stranden, vlak voor het einde, een klein beetje tijdloos, geen vangrail, maar de invoegstrook zomaar een vraag, dat is toch niet teveel gevraagd, schenk dan verdomme dat laatste glas…

Geniet toch van wat ik je nu wil geven Ik denk dat je nooit zult weten hoeveel dat is En misschien laat je me nooit binnen Maar dat is aan jou Ik zou wel willen roepen: Liefste, kijk me aan en open je hart Laat me je overstromen met mijn liefde Maar dat is misschien teveel gevraagd…

gevraagd?…

De geestelijke pijn is te veel, de lichamelijke pijn ondraaglijk, zeg me wanneer het minder wordt, meer draaglijk, of is dat teveel gevraagd?…

Ik wil ze zien, dat is toch niet teveel gevraagd of legt het meer gewicht in de schaal wanneer ik ze zelf uit hun beschutting haal en mijn handen zacht laat landen op schoonheid die alleen de nacht mocht zien. Wees niet bevreesd, oh lieve Jozefien voor liefdestaal in braille.…

gevraagd Het was mij het dagje wel mijn leven in een oogwenk van deze kosmische tijd…

Ja, wat dacht ik Het maakt allemaal niet meer uit Want ook jij gooit me eruit Ik heb teveel gevraagd van je En dat spijt me Jouw leven en mijn leven verschillen en ook al zou ik dat heel graag anders willen maar het moet van twee kanten komen en daar kan ik nu alleen maar van dromen...…

Een cel waarin ze leefde, de ogen dicht, en ontsnappen was haar teveel gevraagd. Op hoop had ze feitelijk weinig zicht, door vele koortsige visioenen belaagd. Zo ging ze van dag tot dag, zo alleen. De tijd, zo zei men, heelt alle wonden, in een wereld veel harder nog dan steen. Voor reuwig slapend werd zij gevonden.…

Want slapen wil ik, is niets teveel gevraagd, Vandaar dat ik hem nu heb uitgedaagd Je doet rustig en zachtjes zodat ik slapen kan En zo niet, is daar altijd nog de reserve divan Dan breng JIJ daar de nacht maar door Zodat ik al die herrie voor de verandering niet hoor!…

Verslik je maar niet mijn lieve lief is dat niet wat teveel gevraagd, ging het ons enkel om het gerief of heeft de verveling ons belaagd? Ik ben je kwijt, je bent vertrokken niets is er meer van wat er was, heb de gordijnen dichtgetrokken de werkelijkheid die zal ik pas.…

Maar blijkbaar is dat teveel gevraagd, want gebeuren doet het niet. Van contact is geen sprake, ik blijf dus verstoken, er maalt in mijn hoofd dus maar één woord: VERBINDING VERBROKEN!…

leven voor dat van hun medemens hoe ver kun je gaan wat is in deze ieders wens Die moedige strijders zij hadden geen keus meer zij moesten hun leven geven en dat deed onbeschrijflijk zeer is het teveel gevraagd, tegen je principes twee minuten per jaar samen stil te zijn om hen te bedanken en te gedenken dat wij in vrijheid kunnen leven zonder die…

Zo'n zelfde pa, die zegt; ik hou van je, en ben trots op je, maar dát is teveel gevraagd. Stel ik te hoge eisen, 't enige wat ik wil is een váder, zo'n echte, die een arm om je heen slaat en zegt, je bent mijn dochter en ik hou van je echt!?…

ís het tevéel gevraagd, Spríngbalsemíen? Tóver me rítmische díchters-sjablónen! Vallen en stijgen, verdunnen verdichten een twee drie, een twee drie, wat een genot! ronddraaien, ronddraaien, ronddraaien tot... straks alle sterren de danszaal verlichten…

Maar ook voor hem was dat teveel gevraagd.…

Ik wil Ik wil lachen, ik wil huilen Ik wil voelen Ik wil leven voordat ik doodga Ik wil gewoon een beetje gelukkig zijn Is dat teveel gevraagd? Waarschijnlijk wel Vraag ik het de verkeerde, God? Moet ik het aan mezelf vragen? Dat doe ik ook Maar waarom geef ik dan geen antwoord Ben ik niet thuis?…

gevraagd Pak dan maar weer de trein...…

Even een dag zomer in mijn hoofd is dat teveel gevraagd..? Heel je leven herfst in je hoofd is heel moeilijk te weerstaan. Maar keuze is er niet. Geen zomer, maar iedere dag een bliksemachtig bestaan. En eigenlijk heb ik dan ook maar één wens. Zomer in mijn hoofd, want ik ben toch echt een zomermens.…

Is dat zoveel gevraagd?…

Lieve sint, dit speelt al vele jaren. Pas nu trek ik de stoute schoenen aan. Ik heb het altijd al laten varen, maar wil dolgraag mee naar Spanje gaan. Ben niet stokoud, heb toch een heel verleden. daarom schelen wij ook niet zoveel, want een paar honderd jaar geleden, had u zelfs de baard nog in de keel. Ben geen heilige, het verlangen is…

WANT IK HEB ER NIET OM GEVRAAGD.…

Eén schaduw teveel In gebroken verlangen Eén droom teveel In een leven lang Vier woorden Goed bewaard In beslag genomen Jou gevraagd Verradend beminnen Zwervend in gevoel In woorden gebladerd Onzegbaar verkoeld Donker verdriet Steeds weer herhaald Een hart van morgen Begraven vandaag Hand zonder hand Eén schaduw te weinig…

Tranen vloeien Mijn gevoelens stoeien Schudden heen en weer Lichaam wat ga je toch te keer De pijn bereikt zijn grens Dit is toch echt niet wat ik wens Maar daar wordt niet om gevraagd Je word hier dagelijks mee geplaagd En nu is het gewoon teveel Ik zit in een dip en ben emotioneel.…