Alle inzendingen over tilt

voorlopig nog niet klaar bijna vergeet ´k jou mijn anker in een zee vol van tranen mijn veld in de ochtend mistig met dauw bijna dacht ik te kunnen dichten de wereld wat verlichten in een wereld van verschil bomen kleuren rood bruin okergeel o godin uit het zuiden vlaamse schoonheid wat jij wilt mijn hart slaat heus nog wel een keer op tilt…

’t Is nu aan Gerrit Zalm, de oud-minister, Om te gaan praten met het motorblok, Wat mij betreft is hij een jokkebrok, Maar goed, per saldo is hij niet van gister. En als het klaar is, schaterlacht hij vast: “Dit is geen kabinet, maar flipperkast!”…

Fluisterend roept de dood je Zijn zwarte sluiers omarmen je Hij tilt je zacht uit het licht "Ga mee"... Fluisterend roept de dood je Zijn zachte stem glijdt door je heen Hij tilt je in het schip van vrede "Ga mee"... Fluisterend roept de dood je Geduldig sluit hij je koude ogen Tilt je op in je doodsgewaad "Ga mee"...…

Pure schoonheid Ongekend, zo mooi Alsof ik zweef Over een helblauwe blauwe zee Met de roodste zonsondergang De zon die mijn huid prikkelt En het water zachtjes mijn vingers streelt Jij tilt mij Over mijn angsten en twijfels heen Jij tilt mij Naar onze oase van geluk…

kitesurfen best gevaarlijk wind in zeil tilt surfer in lucht snelheid…

Even komt je droom niet uit Even gaat het niet zo als je wilt Maar is dat dan een reden  Waarom je je zelf tilt…

naast mijn huis groeit kaarsrecht een scheepsmast ten hemel die lariks tilt al tegels op wie neemt ons in de boot?…

sterrenschijn de overlevering diende anders uitgepakt te worden Hoe moeilijk kan het zijn om in een stuip een stelsel te bevatten en te bespelen het is zwaarder om uitdrukking te geven waar ieder mens zo zijn misvattingen heeft Ik zet er een streep door schroei mijn lippen dichter dicht maak inkt van het duister en mijn streken lichter en tilt…

zwart krullen donkere wolken geen zilveren lijntjes boosaardigheid sluipt in als egoïsme opkruipt ademhalen benauwend is huiveringwekkend de stilte die valt als woorden genegeerd worden een deur knalt dicht keukenkastjes klapperen storm op tilt…

ik heb mijn vloot verbrand; wat leugen en geen waarheid was mijn verse wonden spoelen schoon in deze zoute plas het tij tilt mij zeewaardig…

jij neemt me mee tilt me op geeft me vleugels en als ik dan door de thermiek hoger zweef dan kijk ik naar jou til je op neem je mee voor altijd.…

wie tilt de dood op draagt haar over de velden van razernij stelt iemand vragen over het gewicht van de dingen kan iemand voorzichtig verscheuren de ramen van het huis geluidloos dichtspijkeren wie draagt de doden zweeft tussen heel en kapot tilt het nieuwe leven op wie danst door vale dagen droomt met broze botten staat de…

deinend op de wind tilt ze gedwee haar rokken op lange lokken weerspiegelen in rimpeloze schoonheid vers groen verraadt haar eeuwige jeugd…

Een getapte man uit Loosduinen Vertelt moppen, soms hele schuine Hij vertelt wat je wilt Hij slaat nooit op tilt Maar sommige moppen zijn echt niet te pruimen.…

in de winter begrijpt hij -het heeft lang geduurd- dat in hem een zomer huist het gras tillt de sneeuw omhoog -in trage kleine tijd- het licht raakt hem aan tilt hem uit de duisternis…

Slingerend langs kronkelwegen vaart onbekendheid mij iedere bocht tegemoet mist tilt gestaag haar rokken op lisdodden leunen tegen de wind tot de zon ons goedemorgen kust…

tilt je op neemt je mee terug naar toen toen de vooruitzichten niet rooskleurig waren maar juist onzeker overleven dat is wat men deed overleven toch raakt zij je keer op keer weer en gaat de dans met je aan die eindige in vrijheid…

ze staat tussen tafel en keukendeur hij komt de kamer binnen onverhoeds tilt hij zijn fragiele moeder op zwiert haar rond en rond haar parelende lach klinkt als het meisje dat ze ooit moet zijn geweest…

meer nog dan een vogel vrij en zeker van steun die me tilt tot boven jouw wolken toch is me niets liever dan de hemel in je ogen ´s morgens vroeg ik vlieg mijn droom aan flarden als ik wakker naast je word…

ze zet een stap terug in het schurende bijtende zand de zilte zeelucht hongert in de zwarte nacht de storm tilt haar op hoog boven de tijdelijkheid hoe onverschillig is de nacht voor de zachte krachten…

langzaam word ik door haar uit bed gelicht en ten dans gevraagd met ogen nog toegeslagen bewegen we ritmisch op de maat van de wind in een oogwenk tilt ze me op en zwiert me ongemerkt door de ochtend het schijnt zonnestralen…

tilt me op daagt me uit gooit omhoog vangt me draait me rond zet me neer keer op keer opnieuw hoger en verder bedanst ze mij met druppels die zoeter smaken dan het verlangen naar een zonnige vrede…

rond haar ogen groeit overwinning zij tilt haar zomertop op en vangt het licht dat valt op het volmaakte ze ontkent de weemoed in mijn woorden ik stotter stamel sterf als een duikend duiveltje heb ik te lang aan het hazenpad gewoond…

Je vraagt je af waarom een deel der natie Op tilt slaat bij het woord reanimatie.…

De avond tilt het licht omhoog naar ijle sferen. De nacht stilt het duister zwijgzaam in oude uren. De ochtend daalt het zicht zonder genade de zon. De middag staalt schaduwen in loden loomheid rust.…

wie tilt nog zijn arm op in warme groet als zielen langs gaan naar het onbekende het gebaar is vaak teveel gevraagd omdat mededogen hen niet meer persoonlijk raakt een medemens verliezen snijdt in eigen vlees ook zonder het ontmoeten van hun geest…

Wanneer aan zee de kuilen op gaan raken Dan graven we er simpel eentje bij ‘Dat kan ook vice versa volgens mij’ Dacht Zonneveld, ‘want alles kun je maken’ Een denktank tilt de heuvel naar de top In werkelijkheid zien zij er tegenop…

De USA heeft Trump en France een hond Die tilt zijn poot omhoog, en loost al gauw Zijn water langs de Élyséese schouw Men hoorde het gekletter op de grond Hoe kan nou die Macron het land regeren Als hij zich door een hond laat domineren…

jouw onsje weeg je soms in grammen want liefde raakt vaak weinig aan vooral als woorden drammen en wij ons laten gaan dan wordt er niets meer afgewogen gaat de naald op tilt alleen de etiketten zeggen wie en wat je wilt…

elitaire lul wat hang jij de koning uit je tilt jezelf boven de horizon je bent een wurm een parasiet je pretendeert wijsheid maar je ademt stront jongen van de gestampte pot doe toch gewoon alleen jezelf iets anders ben je niet…