Alle inzendingen over tot méér dan stilte

terwijl alles waait en een stem de woorden laat verdwijnen nooit aanbeden zoals uit eigen bloed met blauw bewijs op twee gezichten sijpelt moedermelk zonder blindheid of juist met op tongen vol van glorie en op iedere dag om minder te praten en eens te meer en opnieuw verhuis ik naar de stilte ingewijd net boven de dood…

0,01395402% van alle Nederlanders ligt met Covid 19 in het ziekenhuis. Het percentage dat op de IC ligt, telt dramatisch lager. Het percentage dat lijdt tot angst, ligt dramatisch hoger. Maken die getallen ons gelukkig? Of helemaal niet!? Hoe dan ook, vergeet niet te leven. Blijf verstandig en voorzichtig. Zie alle onvermoede kansen, die…

ik wil je liefhebben méér dan de duizend sterren die de nacht verlichten méér dan alle nevels die de ochtend dichten ik wil je liefhebben méér dan al het water dat haar einden kust méér dan elke storm die in stilte rust ik wil je liefhebben méér dan mijn hart in eeuwigheid kan geven meer en steeds meer voor altijd in mijn leven…

Als het kon wil ik je zien. Als het kon wil ik met je samen zijn. Als het kon wil ik je vasthouden. Als het kon wil ik je zoenen. Als het kon wil ik met je wakker worden. Als het kon wil ik met je verder gaan. Als het kon........…

Wanneer haar hart gesloten is, is een vrouw een dier. Wanneer zijn hart is gesloten, is een man een stier. Diep in elke vrouw verborgen, klopt haar warme moederhart. Daarnaar verlangen bange jongens, en bijna iedere oude man. Bij ziekte en bij smart, troost, alleen een moederhart.…

Drie rode letters branden 's nachts aan de fabriek: stilte, méér aandacht.…

Naar voorbijgaan verlang ik. Nu nog niet. Niet vandaag. Nog niet voorgoed. Voorbij donkere wolken gaan. Gedachten zien verdampen, tot zuivere levensenergie. Tot ware liefde. Voorbij zorgen, haat en pijn. Naar waar aards bewustzijn, ons aardse lichaam overleeft.…

Gelukkig zijn is een soort verslaving van het dal naar heel hoog altijd méér en méér in onze beschaving stilte is van belang, niet een gespannen boog talenten waarmaken op ieder gebied onze graaicultuur of soms niet uit de zakken van anderen ach, de moderne mens moet meanderen hechting wordt nu een probleem hun buitenkant toont dat extreem…

Van Ankara tot Brussel is het raak, Een continent staat trillend op z'n benen, Het oude zelfvertrouwen is verdwenen, De één roept: 'Peace!', een ander zint op wraak. Mark Rutte trachtte ons gerust te stellen Door alle bange wezens op te tellen.…

niets méér zijn in verlangen, het vermoeden van een wens onvatbaar in het bestaan als diep een hand in de jouwe en dromen die blijven wie zal je horen in de witte stilte van ontroering van een mens, een engel of een bloem en iets van oneindigheid; het leven tegemoet…

Moeder de Vrouw is een begrip. Vader de man bestaat nog niet. Vader die Vriend is wèl. Vrouwen die ook moeders zijn, zijn trouw aan hun kinderen, die ze verzorgen willen. Vaders die mannen zijn, maken veel te veel zaad, een lang leven lang, dat ze lief verdelen. Soms winnen wij mannen de kost. Graag willen we verwekkers zijn. Dat is…

Het vollopen van mijn bad is een weldaad voor mijn geest. De warmte werkt als balsem voor mijn lijf en stramme leden. Het leeglopen van mijn bad is voor mij een dagelijks feest. Al mijn ingebeelde zorgen verdwijnen kolkend in riolen. Al mijn zinloze problemen geef ik met de stroming mee. Al mijn nodeloos gepieker stroomt als water naar…

dat stilte was wat hij niet las in haar ogen brak hem op bezweet in angst vele jaren lang hoorde hij haar schreeuwen vocht’ge ogen roerloos gelaten diepe meren stilte in haar was nooit in hem gestemd vergeefs ook het temmen van stromen dromen z’n onbegrepen van in haar hoofd zo werd de kwelling van zijn dagen gekweten…

droom de witte duif in je landschap beweeg langs vijvers die stilte bewaren raak me herken de liefde in de schittering tussen takken reflecteer mij duizend lelies zullen drijven in de meren van tijd beleef me in jouw diepten ik ben er voor jou…

zachtmoedig in de deuropening ze weet het zelf niet hoe het licht over haar heen valt en uiteenspat in duizend kleine, witte vogels die allen over een zon dromen, over thuis en licht getinte wolken ze weet het zelf niet hoe ze poëzie tekent rond ogen als vanzelf en voorgoed en op weg naar een woord alles groter maakt achter mijn blijvende stilte…

als meren van verdriet maar in het slanke maanlicht herschept de treurnis niet...…

in de stilte van de nacht hoor je wolven huilen...…

Ik wou dat ik ‘t wist wat er in je speelde dat jij je hele verhaal naar mij mailde Ik nodig je uit te praten over pijnlijke gaten het lege gevoel het beoogde doel laten we naar elkaar luisteren in stilte eren de veelvoud ervaren van rustiger meren in dat zelfde schuitje…

onder de Brandenburger Toren die kleine stilteruimte van een ongekende eenvoud en doeltreffendheid doen mij doen zitten, schrijven, blijven en denken aan Bach's cantate: “Sei stille plaudert nicht" als we in het drukke Berlijn ons bezoek vervolgen echoot de stilte nog lang na!…

De stilte, is hier het meest gehoorde geluid.…

Als ik boos of verdrietig was en ik mocht en kon mij niet uiten, dan trok ik me terug in mijn kleine kamer. Als ik niet serieus of begrepen werd keerde ik terug tot mij. Telkens terug tot in die kleine kamer met schemer: niemandsland tussen leven en dood. Ongrijpbaar voor wie dan ook of wat dan ook, hoog contact met eigen ziel: nog altijd…

Gelukkig! Het seizoen is weer begonnen, We liggen ‘s avonds languit op de bank, Te kijken naar een talkshow, met wat drank, Vol bruut geweld en schietende kanonnen. Maar kennelijk is wat met name leeft, Wie van de twee de meeste kijkers heeft.…

Jouw huis kan mijn huis ons huis, een fijn huis zijn ik houd van jou als jij niet méér wilt zijn dan ik en méér wilt zijn dan je bent, geen jongen maar een man die durft mij te zien zoals ík mij zie dan zie je méér van de werkelijkheid dan je denkt te zien met je eigendunk Kijk goed, kijk beter, ik ben geen mindere man, ik ben méér…

het Franse platteland de vaak geroemde campagne bergen, heuvels, weilanden, bossen en meren de drang om hier ooit terug te keren de rust en stilte haar intense natuur die je snel deelgenoot maakt van een ander levensritme en na verloop van tijd positief invloed heeft op je gemoed alsmede het gebruik van 't gezonde verstand…

op een lichte kalme dag lig ik in een woud van blauwe bloemen los van de aarde golft de stilte als een blaadje met alle winden mee deze dag is een mer à boire waarop woorden dromend over water glijden een gewichtloze kabbelende dag is het zout der aarde ik neem alles met een poëtisch korreltje zout vandaag…

Geloven, dat er méér is, dan je weten kunt, is weten. Hopen, dat het leven méér is, dan je kunt verwachten, is logisch. Liefhebben heeft met verstand niets te maken. Is weten. Met hart en ziel.…

Momenten die wachten moeten, op seconden, moeten wachten. Het moment van NU is heilig. Heel. Heel heeft niets te maken met tijd. Niets met uren maanden jaren. Met verleden en met toekomst. Alles verandert helemaal NU. In NU en in alle eeuwigheid. Mensen wachten op voldoening. Wachten op geluk dat nu niet is. Geluk moet wachten, groeien…

Stilte wil ik, in mijn vermoeide kop. Helaas, mijn molens blijven malen. Wakkere dichters die in mij leven, in het holst van verstilde nachten, ontwaken, en leven dankbaar op.…

Spilzuchtig koopgedrag luxe verspilling de crisis ten spijt Méér, immer méér en dat bordvoordekopgedrag raakt onze Sinterklaas blijkbaar nooit kwijt…

Méér moeten genieten van te véél. Omkomen in bergen spullen. Nog méér willen besteden. Racen met de ratten. Welvaart minderen. Méér kunnen genieten van minder. Huizen weer bewoonbaar maken. Tevreden met wat we nog hebben. Surfen op de golven van de tijd. Welke richting gaan we op? Welke wegen slaan we in?…