Alle inzendingen over tot sterrenstof

De goudzoekers Vonden op de planeet Sterrenstof Het orakel was geschapen Want de duisternis Kwam Met het licht Sterrenstof danst overal tussenin De slang waakt…

Sterrenstof waait weg toch brengt de machtige zon het noorderlicht thuis…

Voor mij op de grond een schaduw Voor mij in mijn droom een zwaluw Dromen doorgronden mijn geloof gemaakt van sterrenstof.…

vind mij in het licht van het einde raak mij in het einde van dagen als sterrenstof valt aan je voeten…

en bevrijdend vloeiden de uren over onze lippen samen in innerlijk evenwicht maakten wij de stap vooruit in de kamer omsloten door warmrood alleen verlangend naar wat er was werden onze namen opgetekend in sterrenstof...…

Je bent gemaakt van sterrenstof en draagt de wereld in je wezen. Je tracht met moeite hier of daar iets van het al te lezen.…

Zijn teruggekeerd tot sterrenstof, nedergedaald in dat plekje waar je me ooit als een bliksem trof.…

In de zomer van de laatste rozen zonk jij weg in de tijd loste op in sterrenstof voorgoed als een onaf hoofdstuk in een nog onvoltooid boek.…

Ik breek elke avond het sterrenstof alsof het mogelijk is want wat je overhoudt is gewoon stof dat met een zuchtje wind op alle meubels springt alsof.…

de nacht sluipt over lichtresten er valt geen sterrenstof uit deze inktzwarte poel rauwe keelklanken voeren de speld richting pijn laat de poppen dansen…

Ik ben Sterrenstof. Ik ben Universum. Ik ben Godin. Ik ben Licht. Ik ben Liefde. Ik ben Bron. Ik ben Engel. Ik ben Bengel. Ik ben Allesomvattend. Ik ben Mij. Ik ben.…

Het Leven is moe De takken verdorren De bladeren sterven Onaangeraakt Tot aards stof vergaan Om weder te keren Uit 't hemels' sterrenstof Bij Lentemaan…

Waar sterrenstof mij omringt Gedreven door kosmische stralen Waar mijn geest de kracht ontvangt Doe ik omvattend op u nederdalen Open uw aura voor dit magisch moment Zowaar ik het beheer en geeft u door het helende Mijn handen signalerend uwe serene ziel strelende…

Mijn echos verstillen, tot sterrenstof vergaan.…

Sterrenstof! Een kamer vol van sterrenstof! Wij hebben geleerd ons op ons gemak te voelen, thuis te zijn, dat wil zeggen: nergens heen te kunnen. ---------------------------------------------------- uit: "Er moet sprake zijn van een misverstand".…

Wij zijn kinderen van eenvoud ooit uit sterrenstof geboren opgestaan in vroege morgen toen haar zonnewind verscheen en zo hingen wij er jaren in oneindig navelstaren onverzadigd aan haar rokken als haar schemerlicht verdween En toch - zij liet ons steeds geloven in haar zee van regenbogen die zij strooide over velden met verdwaalde hagelsteen…

als koud van woorden verdwaald in een hart langzaam met zachte handen de verborgen smalle lijnen van een lichaam streelt neervalt in rillingen van vergeten gevoel ontwaakt als goud van sterrenstof het verloren verlangen…

zand tussen letters als woordelijk veldwerk achtergebleven met sterrenstof of witregels en flarden geheugen in het asgrauwe brein een rotsklomp in een zee van ruimte luchtledig, oneindig, druppelsgewijs en het dorpsstandbeeld van versteende moleculen…

ik blaas de sterrenstof van je schouders als ik in je lege kamer sta doorschijnend in mijn verlatenheid word ik gedragen door het zachte ik haal je op je bent er als ik nieuwe woorden op de oude stapel ik blijf niet buiten staan ik durf naar binnen…

hoe licht moet men zijn om aan de aarde te ontsnappen hoe ver zal men gaan om de horizon te bereiken hoeveel honger heeft de zon als zij de planeten opeet hoeveel as is nodig voordat de zon een ster wordt hoeveel jaren duurt het voordat de oceanen verdampen hoe pijnlijk is de sterrenstof waaruit we gemaakt zijn…

Al wat leeft is sterrenstof. Beleven we leven als ruimte? Als bewustwording daarvan? Als beperking. Als angst? Als creatieve liefde? Wie durft kiezen? Voor wie we zijn. Voor elkaar.…

ik kus je met woorden die het kind in ons doen ontwaken sterrenstof uit de hemel ligt onder vier saamhorige voeten in het eerste onderkomen weefden we prille dromen uit het vroege licht we wisten alles toen alles wat we later zouden vergeten…

Verdwalen we in het bos met de maan als sterrenstof om ons heen dwarrelend verzengend neerstrijkend onze liefde laten blijken.. blijf ik je liefhebben tot het eeuwige…

Harten aas wacht in de handschoen op liefdesspel in vogelvlucht ik kuis mijn zwaar besmeurd blazoen met nectar van de passievrucht de lust naar lijfelijk vertier tekent zich af in open lucht de lokroep van de valkenier is nergens anders zo beducht als minstreel maak ik jou het hof buiten het vaste protocol de kaart gelegd in sterrenstof…

Sterrenstof zijn wij.…

Ik mis de nachten Waarin enkel de maan De hemel mocht verlichten Wij zijn kinderen Van de sterren Sterrenstof, dat zijn wij Nu zie ik duizend sterren Hoog aan de hemel staan De hemel huilt Tranen van de sterren Die hun kinderen zien komen en zien gaan…

Leven ontstaat uit sterrenstof. Stof waaruit mensen bestaan. Geest waaruit ik geboren ben.…

haar kleuren spelen altijd piano in de symfonie op het doek zelfs in zwart wit voelen akkoorden de woorden die zij spreekt op het linnen diep van binnen straalt het sterrenstof dat zij penseelt en zo spiritueel de aarde heelt nog is de schepping niet voorbij als bijna alle paradijzen zijn verdwenen zij woont er heel dichtbij…

Nu weerklinkt ons kabaal als sterrenstof met ruis dempen grachten hun achterstallig water terwijl de getelde dagen het verleden uitdijen…

In de vensterbank een schaaltje met uitgedrukte sigarettenpeuk de definitie van leuk een kerstboom opgetuigd uit jaren her, ballen gebroken, engelenhaar met een bruine gloed hij kijkt eens om zich heen hij schudt wat as van zijn mouw voor hem is het sterrenstof naar buiten op zoek naar het beste kerstsloof het is kersttijd dat is…