Elke dag
worden duizenden mensen geboren
elke dag
gaan duizenden mensen dood
Elke dag vrijen duizenden
met andere duizenden
en moorden enkelingen
duizenden uit
Elke dag zoek ik naarstig
naar mensen
en ga
met mijn kop
door duizenden muren
------------------------------------------
Uit: 'Geen Hemel zo hoog', 1983.…
in elke druppel van de dag
rijgt geschiedenis aaneen
in herkauwing stippel ik ze uit
in de kruissteek van wind
in de serene mistigheid
bouwt het zich op in helderheid
in het gesternte van andere tijden
in tragedies en verrukkingen…
genoeg
om de tijd te tonen
het onbeschrijflijke wachten
op oneindigheid
zoals de schaduw
in woorden van een dichter
die in zijn stilste zinnen huid lostrekt
schrijft dat wijzers
op zonnebloemen wonden helen
van vroeg tot later
en dat cirkelrond, het voorbijgaan
de bestemming is
onbegrepen
op het moment van bedrog
en gebarsten tragedies…
ik heb over
hoofden gelopen
het bieden en loven gezien
de kleine tragedies
van hopen en kopen
het moeten laten misschien
inhaal en hebzucht
verstolen in lach stiekeme
vreugde als de koper toch hapt
het feest is geweest
het plein bijna verlaten
de rotzooi voor ieder te rapen
plots klinkt de kreet
van een kind dat in de troep
zijn…
l’Histoire kent vele gezichten zoals la nuit Barthélemy
schavotten Robespierre Jeanne d'Arc of l‘Inquisition
tragedies die somtijds herrijzen in kwade geest en demonie
hélas vers in de pers contre un danger danois dans le peloton
l’évocation nu lijkt uit de start bij la Sainte Cécile te verklaren
Albi's kathedraal gebouwd uit baksteen en haat…
Tragedies hoeft geen mens te vrezen.
Komedies komen met het leven mee,
net als de golven komen met de zee,
net als de boeken met het lezen.
Ons script wordt gaandeweg geschreven.
Geen heeft de pen in eigen hand.
En als we weer eens zijn gestrand
is huilen, lachen om het even.…
het was eerlijk spel
dat klein en kind
ik zo graag speelde
tot later ik ontdekte
dat meer dan droom
het mijn roeping was
als anderen al sliepen
tot in laatste uurtjes
studeerde ik het vak
in mijn hoofd en hart
omdat ik zorgen wilde
voor de mens die lijdt
de tragedies die ik zie
zijn van klein tot groot
als er iemand wegglipt
stemt…
Ik wil in steden blank op forumpleinen
De mensen móoi in vreugde en zelfs in leed,
Dat ik àl 't nietig kleine in grote en reine
Tragedies en verrukkingen vergeet.
Ik wil de zielen blijde om 't rijke leven;
'k Wil overvol van passie 't leve' en vrij,
Onder héel blauwe lucht in palmendreven.…
13.667
Bezig met laden