Alle inzendingen over tuintje

Tuintje gemaakt Voor mijn 1-hoog voordeur Prachtsering en Stinkende Gouwe Vergezeld in voorjaar Door bolbloemend kleurgeweld Aarde rust, bewust mijn huis Graf voor knaagdier, kat en vogel Natuurgegoochel Mijn grond, hun thuis De roos klimt, Geelgoudgeurend, Steeds hoger…

We tutten ons tuintje op en kammen het gras, make-uppen de randjes langs het terras: overal plantjes met lippenstiftkleuren, overal bloemen met bloemetjesgeuren.…

Bladgeritsel in mijn oor bewogen door de wind ervoor trad mijn tuintje binnen en waaide nieuwe zinnen Tuintje is zo kinderlijk echt heb mezelf daarin gelegd de wind neemt met zich mee zaadjes naar de diepe zee Tuintje in het kinderhoofd is door winden uitgedoofd tuintje anders aangelegd kromme takken lijken recht Door wind en tijd…

de man bekijkt sip zijn omgeploegde tuintje de mol ziet het niet…

Was het maar weer zoals toen Geen problemen Geen zorgen Geen gebroken hart Op dit moment ben ik het allemaal zat Kon ik de tijd maar terug draaien Of had ik maar een tuintje Een tuintje waar ik wat geluk kon zaaien Ik ben gebroken Het is tijd voor de verdoving Kon ik maar terug Terug naar het begin Waarin het allemaal zo goed ging…

Een niet te versmaden kleur van stilte rijp dekt mijn tuintje tot in de puntjes toe…

In mijn zomermiddag-tuintje als het schittert in de zon, haalt een legertje van bijen stuifmeel uit de akeleien en een koninginnenpage fladdert bij de regenton.…

die elk jaar opnieuw, de weg naar mijn tuintje vindt om mijn glimlach te vangen in ruil voor zijn prachtig lied!…

Klijnsma die wijze vrouw wijst op het nut dat een moestuin hun biedt Dus in het kader van mantelzorgvuldigheid heb ik vanmiddag moe’s tuintje gewied…

zelfs geurverliezend beroeren zij weten een plukkende herfst met schoonheid te misleiden zich met gratie de winter in te vlijen…

Vroeger was het tuintje onverzorgd toonde fust en lege flessen en men wees met uitgestoken vinger Heden zijn de tuintjes goedverzorgd zonder fust of lege flessen de A.A. wijst met opgeheven vinger…

Met plassen in de douche kan ik besparen Het scheelt een literrijke doortrekbeurt Wat geeft het dat het tegelwerk verkleurt En ach, het zijn daarbij mijn eigen haren Toch wordt er vaak ook bozig boe geroepen Als ik eens in mijn tuintje zit te poepen…

Mijn tuintje staat toch niet in lichterlaaie? Ik zeg: de wereld lacht mij toe vandaag! Als tegenwicht voor het militarisme, Bekeer ik me voor nu tot het Gijpisme.…

Ik heb een tuintje met een vijver. Die verzorg ik met veel ijver. Op een dag was ik vroeg opgestaan En zag een reiger bij mijn vijver staan, Die, voordat ik het merkte, Een grote goudvis naar binnen werkte. Ik schrok maar dacht terstond: “Morgenstond heeft goud in de mond”.…

Omdat de mol, blind ijverig van aard, Mijn tuintje overhoop haalt met zijn hopen Is godzijdank het jachtseizoen weer open En is hij vogelvrij vanaf 1 maart. En sinds de klopjacht op de mol begon Is Linda reeds gestrikt door haar broer John.…

. --------------------------------------------- Mijn tuintje heeft een vijver en een sloot. Ik breng dan wel de nachten door met waken, Vanwege al die kikkers die er kwaken, Maar mijn plezier in dat gekwaak is groot. Daarbij de haan en kippen van de buur, Subliem is het concert van de natuur.…

En ik plantte de tuin vol met zaadjes van wilde bloemen zag in gedachten oma’s huis met er voor haar tuintje met lathyrus zo teer en fijn de frêle bloemkopjes deinend in de lentewind even was ik weer het meisje zonder moeder even weer oma’s kind…

En ik plantte de tuin vol met zaadjes van wilde bloemen zag in gedachten oma’s huis met er voor haar tuintje met lathyrus zo teer en fijn de frêle bloemkopjes deinend in de lentewind even was ik weer het meisje zonder moeder even weer oma’s kind…

iemand kan leuk zijn op een foto in zijn tuintje bij een bruine van westmal maar reeds bij een eerste date verknalt hij het al met uit te pakken wat hij allemaal bezit en vooral wat hij kan en nog veel meer verlangt. aan mijn lijf met hem geen polonaise en nog minder een wurgslang noch een serpent van een vent!…

De winterjasmijn kroop beloftevol omhoog het wordt een bloeier de rododendron al vol knoppen lacht in zijn vuistje het wordt niet saai dit jaar er roert wat in mijn tuintje ik speur het er komt een taaie winter het is middagtijd nu spieden naar een stekje om te toeven en te proeven wat dacht je van een coq au vin…

bommen en granaten kogels die ketsen kogels die raken tussen de puinhoop een laatste gekraakte eenzame geweerloop en waar ooit een tuintje was geeft een klein fleurig bloemknopje vol hoop en levenslust overtuigend gehoor aan het aloude motto het leven gaat door…

De koelkastdeur staat open het water druppelt er drup voor drup uit ik kijk naar dit schouwspel het doet mij niets eerder op de dag zag ik een man op zijn fiets hij reed in een gat in de weg en viel het deed mij niets de viooltjes in mijn tuintje staan er mooi bij één voor één lachen ze naar mij ik lach niet terug want ze doen me niets…

Honderd en een, vergeet- mij- nietjes kleurden haar tuintje blauw een tinteling van bloempjes met een hartje. Ik vroeg haar of de wens al was vervuld, maar kon de hint niet vatten. Je bloemen spreken over; niet vergeten. Dat alles zou nog blijken het lag nog in 't verschiet.…

De schoonste dag in 't leven is eenendertig mei ik word mijn tuintje doorge- dreven de bloemen volgen mij ach, meiesschones vogellied je breekt me in de zinnen deez'lieve lust; ik kan het niet het keert mij terug naar binnen naar wat verdichter leven biedt, de klok, de meubels en tv: materie tegen zingen…

De perfecte wereld, het perfecte gezin, huisje, tuintje, boompje moeder, vader, kroost. Maar zonder vader? Wie deelt er dan de lakens uit en wat moet er met de broek gebeuren? Wel, dan draagt moeder de broek, moeder de vrouw met de broek. 't Is geen zicht zou je denken, welja, dat hangt ervan af welke kleur de broek heeft.…

Mijn mooi grasveld is een woestenij, een mol huist in mijn tuin, heuvel na heuvel komt erbij, het tuintje is niet al te ruim, de tuinman maaide net ons gras het leek of dat voor meneer Mol de aanzet was, om nog meer heuvels te gaan maken!…

Als vroeger is verdwaald bijten de herinneringen als zuur gemis laat sporen zien waar herkenning zich verschuilt tussen de flarden van de tijd zelfs het geliefde tuintje verdwijnt in de kille asem het verlies de gele trossen van de treurwilg hangen zwaar en de laatste bloesems tooien zich tegen beter weten in terwijl de herinnering…

Wat mijn buurvrouw Adelheid, Van haar poedel onderscheidt, Is, dat haar hondje blaft en bijt En dikwijls in mijn tuintje schijt. Toen haar poedel was verdwenen, Is zij aan mijn deur verschenen, Want wellicht was ik degene, Die haar bijstand kon verlenen. Ik heb haar aan mijn dis genood.…

zijn stemgeluid is ongeëvenaard naast zijn poëzie natuurlijk zijn stem was voor het volk z'n gedichten goud waard, ik zou ook graag in een volks- tuintje willen wonen met een leuke vrouw naast me, en vro- lijk als een directeur die het circus opent, de mensen op laat zitten van spanning, Simon, de mensen aten uit je hand,…

het liep hier de spuygaethen uit een en al drassige troep dichting kwam ongekluisterde vrijsters met breekbare geloften legden geulen aan ter droging ook voor 't weids uitzicht maakten er een tuintje van verse groentjes voor de zieken nee geen dansmariekes geen dollemina's ze heetten begijnen naar hun hofje plus kapel later bezet…