Alle inzendingen over uitgeperst

na het avondeten en een beker koffie, of twee, spreidde ik je voor mij uit ik genoot van wat je mij te zeggen had en over mijn leesbril vernam ik het journaal mijn benen naar rechts verlegd, ploegde ik door het nieuws in crypto of kruiswoord puzzelde ik mijn courant naar de laatste pagina sinds een week beleef ik heel navrant een natte…

Heb wel Een teentje extra Uitgeperst.…

En wanneer de energie en levenssappen er allemaal zijn uitgeperst en al het bruikbare er uit is gehaald het dan bij de vodden in een plunjezak bij de kliko achterlaat Nee toch zeker ?…

op het slagveld van poëzie waar inspiratie word gemangeld woorden blijven hangen in opperste onbenulligheid waar zinnen aan flarden worden geschoten in grenzenloze onmacht gedichten sterven in echo van adem uitgeperst in huivering van gezichtsveld maar gapend met mijn mond open en in mijn simpel verlangen en met mijn muze op schoot…

Neem me niet kwalijk sprak hij maanden heb ik gezwegen de laatste zoete druppels uitgeperst mijn bloed smaakt bedroeft Op de geschilferde schaal ligt vers fruit geplukt van bomen waar vogels nestelen waar ik met gekruiste armen kan rusten tegen het schors en dorst zich laat lessen Laat me spreken te lang heb ik mezelf verzwegen.…

honderd en vier één meer dan voorheen en hij voelt het aan zijn stroeve knoken het wordt niet meer beter zijn verschrompeld verhaal behoeft een menselijk einde hij weet het zeker na elke natte nacht op zoek naar zijn waardigheid geen tranen meer dit lijf is uitgeperst de lucht die hij verbruikt is gestolen omdat hij moet wetenschap…

doorzichtig blad valt van de mond wanneer we drinken van de wijn die brandt en de glazen heffen alsof de steen die op de lever ligt de zwaarte niet weegt van bliksemsnelle scheuten en zijdelingse blikken gevuld met gistende woorden naast het tikken van tafelbestek het barsten van de stenen kruik waarin we het depot bewaren van uitgeperste…

De wesp is slechts de drager van de angel De wesp gaat dood maar ‘t gif beklijft in alle hoeken alle gaten De hele natie door de mangel Wat rest dat is een beker spijt Uitgeperst en godverlaten.…

in een woestijn gedreven vernedert de hitte mijn beroofde zinnen onder de voeten miljoenen tranen uitgeperst, opgedroogd oneindig in een witte vlakte de wind giert cirkels rond de stank knaagt levenloos de vingers van m'n geraamte mijn dorst wankelt ik begraaf het speeksel van ijskoude woorden het zand wordt zwaar snikt in…

de zwarte tanden ratelden, de bus slikte de boodschap als gedane zaken bestempeld en bestemd, het zou haar smaken de brief was klaar, bezegeld met een kus de woorden had ik uitgeperst als pus ik wist niet dat het kant noch wal zou raken want niemand hielp over mijzelf te waken ik liep maar rond, gevangen in een lus van binnen huisden vuurspuwende…

Hoe zal ik uitgeperst worden in het beeld van het huwelijk, de sleur van werk? Ik zou een God zijn die gemaakt is immers alles ligt vast als ik God was! Als ik God was zou ik me onvrij voelen omdat niemand meer een geheim in mij wil ontdekken.…

Onder mijn voeten liggen miljoenen tranen, tot een oneindige, witte vlakte uitgeperst en opgedroogd. Een gierende wind cirkelt boven de verterende stank van mijn weerspiegelende gedaante. Met afgeknaagde, levenloze vingers bestast ik mijn stervende geraamte.…

ja, god mag weten naar wat zijn ogen zijn leeg er is geen interesse niet meer ze ziet het niet gevangen in eigen verdriet koffie wordt koud de asbak vol een traan rolt over haar wang overblijfsel van een voorbije passie die als een eens sappige sinaasappel is uitgedroogd uitgeperst midden in een zin onderbreekt hij…

Rijpe, tot volle wasdom gerezen, himmelhochjauchzend uit de toppen van hun tenen schreeuwende rozerood aangelopen van verlangen naar verlossing in loodzwaar neerbungelende omhulsels van mysterieuze mature, onder zachte schil bijkans uit hun voegen barstende, granaten sterren, elstarren en ander nog niet tot fastfooddrink uitgeperst vruchtvlees, hunkerend…

Tv knipt zichzelf aan vlokjes; je handen omarmen je uitgeperste schemerogen alsof je vergeten bent te zien wat er werkelijk scheelt.…

Bladeren schrapen radeloos aan de wind- stilte, hangen opgehangen in hetzelfde schuitje uitgeperste vuurcocktail. Barbestelling valt verenzwevig in een diepe zwijm, als het ware menu de zware kost tentoonspreidt.…

tussen lakens van satijn aardbeitjes en champagne uitgeperste appeltjes van oranje sterren van de hemel smakend (by the way,ze heette Sanna) òh Sanna hé Sanna Sanna Sanna hé Sanna hé Sanna hó Sanna het was een wilde meid Sjonnie wilde een wilde als hoofdgerecht voor voor het ontbijt de nacht bood; ho Sanna ho Sanna Sanna…