Alle inzendingen over vermoedt

geen mens die de wanhoop in je wezen vermoedt wie telt de tranen in de nacht van een wereld onder een wolk zwart van het verdriet van miljoenen, miljarden zolang je functioneert fabriceert taken vervult en verwachte antwoorden geeft kraait geen haan naar het gat in je hart blijft het verborgen achter het rookgordijn dat je optrekt…

de duif vermoedt de avond in zijn roep en rekent op de morgen hoor je hoe stil het is in mij de avond valt steeds minder klinkt mijn roep om jou…

Zodra het begint het gewoon worden van jou aan mij en ik aan jou zeg je dan dat jij van mij houdt om wat achter ons ligt of omdat je vermoedt dat er verderop niets niets meer is dan wij op zoek naar elkaar als helften van het geheel dat wij eens waren…

De vraag is, als je kijkt naar die planeet, Of vreemde organismen haar bevolken, En nu vermoedt men: boven in de wolken Is hoogstwaarschijnlijk leven bij de vleet! Maar waarom moet ik dit als nieuws beschouwen? Op Venus wemelt ‘t toch van de vrouwen?…

droogstand in de kweek van illusies geeft verzuring ontstemming bij de organist men ziet vooral bij mondorgels groene doorslag in pijpjes men vermoedt het vale grijs van schuim op lippen met afgewend gelaat wordt ontluisterd…

Wie mijn vaders handen ziet biddend voor het avondmaal levensringen op kootjes vermoedt een verhaal dat zelfs de bijbel niet biedt Hij placht hem te vragen, na het amen. uw handen hebben geleden, niet waar? Vader bekijkt zijn vingers En zal het zwijgend beamen…

Het gif gespoten in zijn oog ontnam het licht maar geeft meer terug dan hij vermoedt hij kreeg juist licht dat waarde heeft doorgrond, doorschouwd doorvoeld met zijn gebrek was hij tevreden het was venijn maar het werd zijn "zijn" een winstpunt in dit paradijs zo zie zie je maar "hoe wordt men wijs"?…

Ik ben omringd door stenen ondergedompeld in stilte en kijk, hoog in het huis gezeten naar de verre, verlaten velden waarin de rivier zich als altijd tijdloos verder spoedt en waar in de naderende schemering slechts die ene, late vogel mijn eenzaamheid vermoedt.…

Of vermoedt het zich zo innig niet als ik het gun? Dan lag het niet zo onvertogen vol zinderende kuiltjes om dat glanzend lichaam, had het beduidend minder omzichtig gestoven. ----------------------------------- uit: 'De karpersimulator', 1997.…

Mijn buurman zegt dat Brexit er gaat komen; het Lagerhuis, vermoedt hij, draait wel bij. Zijn vrouw, verbouwereerd door de stampij, denkt dat de kansen juist zijn afgenomen. Ik denk, ze doen maar, met hun Britse flair. Alleen: please someone fix that fellow’s hair.…

dit strakke land met akkers stug en stevig en sloten als een streep tot aan de horizon vermoedt het kabbelende water waar schapen wollig grazen aan de dijk zachtmoedig en onwetend van deze volgepakte veerboot die 't wolkend eiland meer en meer in zicht brengt op de vaart van wind…

hij vermoedt dat ik het weet misschien is dat wel erger dan er zeker van te zijn of hij zin had in een biertje een bak troost, wat praten en niet mijn domme 'troost' maar práten dreef zijn ogen weg voor wat ik toch al wist: zijn zoon, de flat, het raam ook nu staat hij daar te staren naar de hemel die hem vallen liet zijn eigen vlees…

Met vlakke hand zoekt ze mijn hart waarvan ze het bestaan vermoedt maar achter mijn ribbenkast blijft het akelig stil "Een metafoor", zegt ze "IJskoningin", zegt ze Uitdagend, overmoedig vraag ik haar wat dat betekent Haar antwoord is een brandmerk op mijn geweten haar zelfgedolven graf "Je hart is ergens anders" Nog voor…

Tussen haar zusters, de verkoren rozen, Verbergt zij kuis en bang de zaligheid Die haar verwart en mijmerend doet blozen Nu zij vermoedt waartoe ze is voorbereid. De bloemen op haar haastige adem beven. Waarom die vrees?...want ze is mij teer verwant En heeft mij daarom argeloos gegeven Dit warme speelgoed, haar verliefde hand.…

Achter dichte deuren leven verborgen gevoelens, niemand weet en vermoedt het je moet er zelf mee in het reine komen, met pijn en inzicht om geestelijk rijker nieuwe dagen naar waarde in te vullen.....…

"Geen Goudse kaas meer over vijftig jaar”, Vermoedt de New York Times. Wij weten beter. De bodem zakt per jaar vier millimeter, Dus Gouda loopt voorlopig geen gevaar. Eer niemand in die stad meer kazen weegt, Is vast New York al van de kaart geveegd.…

De wolken spelen hun kiekeboe Met de zon; een eind'loos spel De toeschouwer vermoedt het wel De zon die wint, maar hoe?…

Goud- of wellicht rooskleurig en niemand die nog onheil vermoedt.…

Wat je niet denkt of raadt Wat niet op je afrijdt Op weg of straat, slaapt nog In de Doods Droom Doos Wat je niet zegt of vermoedt Wat je niet overpeinst Schenkt je zoeter dan room Doods, Doods Droom Doos Genadige hoop, concreter Dan windroos en hondsroos Verlaat ons niet, blijf weg Van Doods, Doods Droom Doos. --------------------…

hij vermoedt een verhaal achter elk geluid digitaal versterkt zonder bron aan de bron van zijn gehoorkanaal of hij nog wel eens luistert drukt hij zijn oren dicht tegen het schriele hoofd tussen zijn benepen ogen een neus die speurt naar de angst die als altijd hem verteren wil of hij ook wel eens snuift en dan de deur luid…

De titel vermoedt een blauwe envelop. Nee dus! Een vrachtwagen, als bestuurder een debiel Vol gas. Feestdag in Nice, werd een catastrofe. Doden op straat. 14 July, wordt geen feestdag meer omdat: Een chauffeur dit veroorzaakte. Gewonden worden afgevoerd.…

de betrokken mist ontsnapt aan het grijs van mijn brein hangt nu in nevel boven de oude schuren van de buurt het vermoedt een grauw landschap in de country nabij Sussax en sleept mijn herinneringen door de asgrauwe wereld van amper dertig minuten opgewarmd met een eerste Senseo regulair hij wil niet mijn jochie snuffelt wel…

haar hart geschonken streeft zij ernaar hem, sterkte van haar wezen, oprecht te behagen in alle dagen goed of slecht of zelfs gewoon vermoedt zij de wereld achteloos in geven en nemen niet bij machte te zijn hen ooit uiteen te drijven ongeacht geweten grenzen aan elk mogelijk bestaan want zij zijn liefde als geluk en voedsel en waar…

Loom telt de boerin haar oogst kijkt uit over het dampend land het zweet in de aarde, constant de zorg om het groeiend gewas Dankbaar om wat is en was keert zij zich krakend om Nog steeds vermoedt zij vaag dezelfde boerderij, achtergelaten tussen de bomen na het avondeten de lezing en het gebed om regen geen antwoord op haar vraag Zij…

Met gespreide vleugels vliegt zij richting einder daar waar zij de dood vermoedt schieten beide ogen hartstochtelijk vuur maar raken kant noch wal verscholen achter aards leven lokt hij immer machteloosheid in zijn duistere val vertrapt hoop en schopt wanhoop langs grijsgrauwe zwerken waar taal voor altijd zwijgt graaft hij een kuil…

de schipper is een team. luister achter de nevelvoile zeilen - bevelen: vragen van wind, stroom aan het schip; richting: een antwoord dat de koers vermoedt. luister stilte verpulvert de branding maakt hoorbaar een reis naar de zon - zontijd: de benevolente zijnsfiguur die men eist, niet vraagt.…

Ik draag vandaag mijn schaduw langs het stromend water ik draag haar naar de zon het is lichter dan je vermoedt draag ik haar naar het licht de sterren liggen in de rivier te baden Orion het is dichterbij veranker daar gewichtloos zwaar thuis ontspannen kwam hij oog in oog met een stroom van vocht rimpelend in zijn…

Geef mij maar de brede, trage rivieren, de bewegingen die je niet ziet maar vermoedt, de drinkende wilgen, de zinloze dijken, een doodstille stad aan de oever. Geef mij maar de winter, het armoedige landschap, de akker zonder het teken van leven, de kracht van de krakende heide.…

zoek en gij zult vinden wordt er soms gezegd maar wat hoe en waar wordt er niet bij uitgelegd is het als een kind dat een spook onder z’n bed vermoedt?…

Want geloof me, Ik heb meer talent in flauwekul dan hij vermoedt. En dan zit het geheim ‘m natuurlijk in de frontale aanval. Z’n voordeur meteen uit de scharnieren lichten om er letterlijk mee in huis te vallen. Doe ik zeker!…