Alle inzendingen over verre oosten

In Nederland, schreef hij, kon hij niet leven Men moet er, te benauwd, zijn lusten reven Hij zwierf als scheepsarts, lust- en rusteloos Naar China, Portugal, de Verre Oost Dat hij een eerlijk zeemansgraf bewaarde In schuim en asch verstrooid over de aarde…

Mooi niet, ik heb juist goed geboerd Me parlevinkend in het zweet gewerkt In 't Verre Oosten, maar zoals u merkt Wordt mij als crimineel de mond gesnoerd Als iemand vraagt hoe zit het met die kappen Ga ik alvast een voorraad flappen tappen…

Het leven na Corona neemt zijn gang Al blijft de gas- en olieprijs flink stijgen Al blijft die man uit ´t verre oosten dreigen Wij zijn hier voor de duvel nog niet bang We vliegen dapper naar een zonnig oord Ver weg van bommen en van massamoord…

aan het hof van koning Nobel verzamelen zich de dieren uit alle windstreken de vos, die is afwezig welnee, dat is de beer uit het verre oosten hij verheft zich grimmig op zijn achterpoten de zon komt op bij de K(r)im de beer, die geen vos is wil afwezig zijn rol spelen in hedendaagse fabel…

Hoe zit het trouwens met de Portugezen En Spanjaarden in verre Oost en West De Engelsen en hun Gemenebest Is zo'n royaal gebaar ook daar te lezen? Hun schepen heersten op de wereldzeeën Zoals ze hier in d'eeuwen na hen deeën...…

Bij het fluisteren van de nacht zag ik een glimlach zo onverwacht van een engel die vertelde over een wonder in het oosten. Ik stond als genageld aan de grond, omdat ik ongewis was van het wonder dat zich onder de mensheid bevond. Bij het fluisteren van de nacht hoorde ik die konde zo onverwacht van die Davidster in het verre oosten.…

Een houterige prins ging naar het Verre Oosten en was eerlijk van zins op zijn chinees te toasten. Een Story-journalist wist ’s Konings Zoon te strikken en hem in sakhé-mist het edel gat te likken. Aldus ontblootte Hij weer het achterste van zijn tong en trok er ferm van leer tegen wie Vlaanderen bezong ...…

jou Bestaat niet Ik ben hier Zoals jij ziet Ik waai naar jou toe Wel al wat moe toe toe toen Naar het verre oosten Kon mij ook niet Troosten Waai ik naar jou toe Naar jou?…

Daar ergens in de bergen van het verre midden oosten, in het midden der ballonvaart over de himalaya naar 't midden van het verre oosten sprak konstantinos kavafis zijn ode aan hafez, in bewondering staande op zijn schouders erudiet doch van nature evenwel beschroomd en bescheiden sprak hij zich zelden direct uit en ontwapenend…

Heisa trakteert een hoop vers bloed Neen, serieus Ik lach niet groot genoeg Serie met bubbels Geen nood, opgelost met je ogen Waar we naar uitkijken Ik kan slechts liegen tegen mezelf Al gaat het sindsdien merkbaar beter Deze keer hangen de groepen Wel zeer goed aan elkaar en verder Een mooie bloemlezing van over de plas Dicht bij het verre…

Je bent het hoge noorden de laagstaande eeuwige zon het land van zangerige woorden waar de liefdestaal begon Je bent het diepe zuiden de oase voorbij het eindeloze zand waar broeierige muziek voor ons luidde we in koortsdromen waren gestrand Je bent het verre oosten de beken met de wilde stromen fonkelende glazen waar we mee proostten…

oosten rees haar bintang ster Van tegenpool miss Turner bleef zij ver…

een goed gedicht is meestal niet zo open biedt niet dat klare rechtstreekse inzicht drijft je soms tot wanhopen de zon komt trouw op in het verre oosten brengt elke ochtend weer vers licht toch blijft dat wat voor jou was gesloten nog steeds een beetje onderbelicht zoals je in een oude schelp haar verlaten zee meent te horen zoals…

Vervolgens vanuit het verre oosten gingen de drie koningen op reis. De ster zou hen de weg naar het kindje Jezus wijzen. Een wereldmuze op engelenwijs. En ook nu op een heldere winteravond onder de schittering van het kerstlicht; laten zich weer velen onderwijzen om te vernemen waarom het wonder weer wordt verricht.…

in de muren van mijn tuin zijn zichtbare penanten als waren zij de lijsten van stenen beelden uitpuilend aan weerskanten tussen deze staande pilaren uit bakstenen opgetrokken zie ik strakke ogen staren uit groen verweerde betonnen koppen elk hun eigen wereld verklaren het verre oosten en mijn westen zijn er te vinden bezinning…

fashioned voor de connaisseur wel degelijk te herkennen vermits ondervindelijk lage depidruk uit veengebieden rook beneveld in den rose ochtendgloed wel riekend naar Pacha Mama met snufjes radicchio of misschien toch biobeschikbare quinoa met ondergronds in netwer ken fluisterpraat oren super wijd je hoort poriefocaal hop dur op uit het verre…

Schuitjes uit het noorden, zuiden, westen en het verre oosten, dienen hun koers aan een vaarschema te houden. Als een schuitje recht door zee vaart, dan moeten andere schuitjes hun koers daarop afstemmen. Sommige schuitjes gaan linksom en andere gaan rechtsom hun koers varen.…

light verse:holland-belgië er was eens een haantje de voorste dat noemde zichzelf graag:spring-in-het-veld, hij had de wijsheid uit 't verre oosten daarom ook was zijn harem op hem erg gesteld! plots kwam ,zomaar,een man uit de kempen en meteen werd de jarenlange rust wreed verstoord.…

noch een avatar device geland in den vreemde van aardrijks atmosfeer humanoïde argonaut uit de comedia purgatoria mysterieuze lotsvaandeldrager vrouwe fortuna in zonnegloren van 't universum naaktgeboren uit ziedende zuchten der mare tranquillitatis in 't verre oosten des heelals…

speelgoed door een mankement Niet meer zo leuk is als tevoren Je kwartje ergens is verloren Kortom, als je verdrietig bent Dan komt de vogel met een lied Je hoort het, maar je ziet hem niet En als hij voor je heeft gezongen Dan vliegt hij weg met jouw verdriet Zolang er kinderen bestaan Is hij ze altijd komen troosten In Doesburg of in 't Verre…

geen plaats hier voor Wijzen uit het verre Oosten: Nijntje en Bob de Bouwer in speelgoeddozen geen zingeving, geen duiding: de kerstboodschap? "Is dat dat lijstje met wat ik nu liefst had?" Dra slapen ze, dek ik ze toe met wat weemoed zoals een mijmerende vader dat kerstnacht doet Moge hun huppelende hartjes in vrede gedijen...…

oosten En dat ik denk en daarom ben Kan mij niet langer troosten…

speelgoed door een mankement Niet meer zo leuk is als tevoren Je kwartje ergens is verloren Kortom, als je verdrietig bent Dan komt de vogel met een lied Je hoort hem maar je ziet hem niet En als hij voor je heeft gezongen Dan vliegt hij weg met jouw verdriet Zolang er kinderen bestaan Is hij ze altijd komen troosten In Doesburg of in 't Verre…

Maar een man uit verre oosten sprak zeer vriendelijk tot hem “Beide wijsheden kunnen troosten luister éérst naar je innerlijke stem” 3 Mannen kwamen van ver alle 3 wezen ze uiteindelijk samen naar die Éne stralende Ster.…

wereldwijd ontzag inboezemend dictaat de wind die ons koel kikkerlandje door de eeuwen heen beïnvloed heeft en groot gemaakt onze geschiedenis bepaald nooit eerder van gehoord die specifieke namen van passaten blizzards in het wilde westen van curaçao tot buenos aires in pernambuco suriname de valwind en de djambirs in de verre…

open Door Krasnapolsky en Kirgizië Tiblisi Ulan Baator Krasnodar Met tussenstops in Kasjmir en Punjab Novosibirsk Singkiang Peshawar Neem anders de Millennium expres Van Moermansk door de Oeral naar Japan Vermijd wel de woestijn Takla Makan En laat je glijen naar de Himalaya Ook met de nieuwe Oriënt expres Komt een kosmopoliet in 't verre…

Sweetlife, de snoepdoosgigant Voor de zwarte zoetwatermix van allerhande scheepsgerelateerde vormen met staarten en baarden met kop zocht hij een passende naam, ontleend aan de held die post-boomers van X (generatie Nix) kunnen kennen van horen en zeggen: 'De avonturen van Kapitein Rob' die tijdens de oorlog in de verre…

Slechts bepakt met een saxofoon en wat gedichtenbundels vertrok ik naar het oosten voor onbepaalde tijd. Vierduizend zonsopgangen later, herinner ik mij die dag als de gelukigste van mijn leven. Het gevoel van absolute vrijheid dat ik ervoer op het moment dat de Boeing 747 opsteeg heeft mij nooit meer verlaten.…

Het schaduwspel van mijn schrijvende vingers bij avondlicht laat mijn gedachten wéér oostwaarts drijven. Het ijle goud van de tempelbel dwarrelt op uit wierookstokjes en de eenzame bidsprinkhaan in mijn tuin murmelt het gebed van vele schedelblanke monniken. Hoe kan mijn hart zoveel schoonheid en verdriet bevatten en niet breken…

De frêle markiezin van courlannooy Had zich van kruin tot tenen gesoigneerd Monsieur valice had haar geïnviteerd Voor zijn verjaardagsfeestje in 't gooi Destijds had hij haar in het park ontmoet Bij teppanyaki sushi hosokawa Met witte rijst als op de fuji yama De smaak van 't verre oosten deed hen goed Monsieur valice was dichter…