Netgedichten

netgedicht (nr. 6.223):

Modern Times

Dra kijken de kindren weer met die grote
ogen van hun moeders die hen in hun blote
schoot bewaarden en ingetogen wiegden
in sluipend ontluikende moederliefde

een trein Hoop stuwt hun hebberige wil
naar nakende verrukking: het Verlangen
gevangen in een kinderoogpupil
"wie heeft er wat in de kerstboom gehangen?"

in blijde verwachting... niet van Nieuw Leven,
maar van pakjes gekregen pakjes gegeven
gezelligheid als koopwaar, keurig verpakt,
de kerstboodschap onhoorbaar, ineengezakt

onder zoveel materieel geweld, uitgeteld
in stilte gesmoord in de prille kiem, geveld.
geen plaats hier voor Wijzen uit het verre Oosten:
Nijntje en Bob de Bouwer in speelgoeddozen

geen zingeving, geen duiding: de kerstboodschap?
"Is dat dat lijstje met wat ik nu liefst had?"
Dra slapen ze, dek ik ze toe met wat weemoed
zoals een mijmerende vader dat kerstnacht doet

Moge hun huppelende hartjes in vrede gedijen...
tot een volgende Kerst.