Alle inzendingen over verspilde

Weer een dag verspild Hier zittend op het balkon Naast jou in de zon…

Een man die op zijn vijftigste de wereld nog op de zelfde manier bekijkt als toen hij twintig was, heeft dertig jaar van zijn leven verspild.…

God is mijn getuige Ik huilde zeeën Ik huilde oceanen vol Maar de regen nam mijn tranen mee Droogte bleef over God is mijn getuige Ik fluisterde Ik gilde je naam Maar de wind nam mijn stem mee Stilte bleef over God is mijn getuige Ik verspilde maanden Ik verspilde jaren van mijn leven Maar de dood nam mijn ziel mee Een lichaam bleef…

als in woestijnen roepend zien zij op betere tijden de hoop noch verijlen wanneer toch zal het ons lukken ter eindiging van strijd met nu verspilde woorden elkaar toch te verstaan opdat voor iedereen de goede tijden komen…

De meest verspilde dag van alle dagen, is de dag waarop we geen enkele keer hebben gelachen,... HOOR ik... daar iemand Lachen ?…

Uit geen inspiratie worden woorden woorden probeersels een indicatie in de zin van wat het moest worden welnu hier staat het…

De energieprijs gaat weer eens omhoog Dus hoed je voor bedrijven met adviezen Om, met hún hulp, die prijs te gaan bevriezen En luister geen minuut naar hun betoog In gladde types die daarover spreken Moet je toch echt geen energie meer steken…

Wat eens was is er niet meer Een acute explosie Een geconcludeerde breuk Verzachtende omstandigheden Een herkansing volgt Verspilde tijd Doorboord van een ijskoude wind Vallen parten uiteen…

Je brein gaat het begeven Gedachtes worden je teveel Daarom denk je Ben ik de enige die nu mijn tijd verspild?…

Bij mij wekt dit alleen antipathie: ‘Mevrouw, dit is verspilde energie.’…

dit is toch niet goed, al dat verspilde kinderbloed. we moeten er wat aan doen voor het erger wordt. een oorlog is toch geen kindersport?…

Het glas was omgestoten En de wijn verspild gemorst Rode druppels op je rondingen Laafde ik mij aan jouw ontblote borst Willoos liet jij je leiden Zonder duidelijk besef Vermorste ik jouw kuisheid…

De tijd heelt alle wonden (zoveel pogingen verspild) maar het kan zijn dat je wonden hebt die je niet genezen wilt ik herinner me jouw ogen, je stem en ook je lach jouw beeld dat blijf ik koesteren omdat ik zoiets nooit meer zag…

Door mezelf niks te verplichten heb ik al mijn tijd verspild. Vanaf nu gaat dit mij dwingen om echt zeven keer per week te gaan schrijven over dingen waar ik eerder slechts naar keek.…

Het is een raar gegeven Maar toen hij zo plotseling stierf Stopte zij spontaan met leven Een soort van coma beperkte haar Uit angst voor wat komen zou Zo verspilde zij jaar na jaar Het was een fikse strijd en het werd haar niet zomaar gegeven Maar eindelijk na jaren kwam zij weer tot leven..…

maar gezien Dat jij mij gaf wat ik wilde Maar ik niet jou Ik had zoveel meer te geven Wat jij ook graag wou Maar ik verspilde zoveel uren, verspilde zoveel kostbare tijd En nu moet ik toezien Hoe jij je hebt bevrijd) Het doet zo pijn Maar eerlijk zijn, is zeggen dat het mij zo erg spijt Ja ik weet dat het nu niet meer gaat Want…

Toen hij 'Ik meende "poenenkakken" ' zei, besefte hij, dat hij z'n tijd verspilde. Hij zei: ' 't Is mond, dat ik m'n beter houd, daar spreken zwijgen is en zilver goud.'…

Kapitalen, schaamteloos verspild Door hebzuchtig adellijk wild …Ministerie van Wonen, Wijken en Integratie betaalt het jagen op zwijnen door de Nederlandse adel……

Het water van de zee is bitter en zilt, door alle leed en alle tranen verspild. Tussen angst en hoop ligt een wereld van verschil.…

Waar ik mijn hart aan heb verpand in mijn verspild verleden, het ging voorbij, het hield geen stand, het is als zand vergleden. Ik heb mij steeds het meest gehecht aan sterfelijke zaken, aan dingen die ik nimmer echt tot mijn bezit kon maken.…

het is de pijn het mes het bloed die haar steeds doen vluchten in dromen weg van hem het is de wijn de fles de gloed die haar hart doen luchten te komen zonder rem het is de geest het glas het rood die haar steeds doen huilen in schokken verspilde kracht het is het beest de as de dood die haar laten schuilen voor brokken…

het is niet door de regen dat ik een huis bouw rondom een rusteloze gedachte noch door het vilten mos - een trage stroom die stenen streelt- het is niet omwille van het gesuis dat sluimert als een sombere wolk tussen kale muren en verspilde tijd het is om het geluk te vinden -een gevleugelde liefdesdrift geborgen in een onvergankelijk…

Leer te leven naar DAT wat je hebt, NIET wat je wilt, want dan mijn kind: wordt je levensloop verspild, TEveel, TE TE TE steeds maar TE Kijk naar TEvredenheid en je komt er wel, mijn lieve meid.…

Treuren is zinloos verspilde tijd en ik hoop dat je me snel hieruit bevrijd. Want ik word zo gek van dit gevoel. Het is een dooie en kapotte boel. Want door die paar woorden is mijn leven een puinhoop , een zooi. ik voel me opgesloten met jou woorden als een kooi.…

Ik weet dat jij het wist en daarom bent gegaan die tijd had ik even nodig om met mezelf om te leren gaan geen woorden aan mij verspild maar ruimte werd mij gegeven heel soms heb ik dat nodig een dag alleen te leven nadenken over alles en nog wat doen wat ik wil, of juist niet niet praten of moeten luisteren maar even alleen zijn met al…

De storm in mijn glas groeit tot orkaan. Ik ben moe van het vastklampen aan waarden, ze bieden geen houvast. M'n krachteloze vingers klauwen, glijden af op onverschilligheid. Het duizelende tollen van gedachten, maakt, dat ik geschreven woorden braak...…

Diens zaad wordt voor de tweede keer verspild. ------------------------------ ...de spermabank van het Leids Universitair Medisch Centrum gaat sluiten. Het is onduidelijk wat er met de voorraad zaad gaat gebeuren...…

In de middeleeuwse stad Van een eeuw geleden Die zo echt is als Manhattan in het plaatjesboek Lopen wij doelbewust en Kristalzuiver in onze bedoelingen Naar de versnippering, De ontluistering door het verlies Van onze namaak In de kunstmatige stad Om in onze ziel De zucht naar onze vergetelheid Onsterfelijk te maken: Een verspilde nacht…

langs paden van een verlaten stadsplantsoen doorprikt zij kil het zwervend gillen van resten consumentenleven in gedrukte schetterwoorden met halfgeschoeide vuile handen vouwt zij scherpe kerven als sporen van berouw voor kassabanden vol bederf in zwaar gevulde plasticzakken draagt zij ons nog vragend na de lasten en de stank van verspilde…

ik deel je zon een simpele matras gewoon op het terras hoog wit schrijft verre reizen in het blauw ook in je ogen lijnen iets verbogen omdat de warmte trilt en jij mijn handen wilt om ons leven te bekijken de jaren vergelijken en te tellen wat er is verspild ik draai je om en kus met jou de toekomst vandaag is er alleen…