Alle inzendingen over verspringend rijm

Op willekeurige plekken midden in een zin ineens van regel doen verspringen Vullen van de kale leegte met een vage metafoor Rijmen doet het nergens Noem het een gedicht…

De kerkklokken zongen helder het lied van onschuld, heiligheid pastoor een niet-zo-stille kracht doem en donder naar de kelder vergeving slechts een kleinigheid snel naar de kroeg, waar 't pintje wacht.…

vijf reeën snellen in sierlijke rij door Duunse Landen hun silhouetten verspringen vluchtig naar nevelige verte kleine bosschages om in te schuilen een veilig toevluchtsoord…

Het staren is begonnen naar de veranderingen in het levendige gezelschap van de cijfers van de klok Hoe laat is het nu op koud Antarctica wat is de exacte tijd bij de Kaaimannen op hun eilanden Hoeveel hartenkloppen per verspringende minuut hoe ver nog de ochtend hoe lang nog de nacht…

Rijm klaar.…

Ik las bij vormen van rijm Over het vrouwelijk rijm. De artistieke kneep Is een extra lettergreep Ten opzichte van het mannelijke rijm. Vrouwelijk rijm tweecomponentenlijm.…

De nieuwe Europese president Die zich in ’t parlement verdedigde En iemand daarbij zwaar beledigde Deed nogal luchtig na dit incident. Commentaar van Signor Berlusconi: “Die Duitser snapte niets van mijn ironie!”…

Zonder rijm zou dit geen poezie zijn. ------------------------------------- Uit 'Ogentroost'(1992) van Herman Leenders (Brugge, 1960)…

Ik zou zo graag Met het woordenboek erbij Gedichten willen schrijven Die ikzelf niet eens snap Maar de vraag "Wat bedoelde hij?" Zal nooit lang beklijven Want de 'kenners' zijn zo knap...…

dichten is verward een opening zoeken de wijsheid in pacht altijd al gedacht dragend, zeer geducht de lezer bevrucht en, als het zo uitkomt, op tijd rijmen…

leven laat zich niet berijmen vangen in ritme woorden gedachten versluierd intenties onderhuids eervol uitvoering mankeert daden moeten spreken zonder verantwoording…

's nachts verwekt en 's anderendaags geboren wordt verteld aan ieder die 't wil horen zie wat hier thans voor u ligt 't lijkt op rijm en 't is gedicht…

Alles ziet wat witjes om de neus, als verrast door de plotse kou. Even stilgezet in de vroege uurtjes en verstijfd in dit ogenblik. Het leven door glas omsloten, wasemt kleurloos. Bevangen door de vorst, rinkelen sprieten bij een zuchtje wind, en kleurt de winter bleek van schrik.…

want pijn valt niet te rijmen. Misschien met wat zonneschijn, want een beetje warmte is altijd fijn. Of misschien maneschijn, als ik in het donker van de nacht, de slaap niet vat. Dan is mijn venster, niet zo'n donker en zwart gat. Wellicht een glaasje wijn, dat kan ook heel lekker zijn. Geeft ook wat vreugd en warmte.…

Het rijm De pijn Het slijm Geheim Venijn Daarbij De tijd De spijt De strijd De roem De zoen Het doen Nog geen miljoen Zou dit kunnen vervangen Nooit gevangen Zitten Staren in het niets Komt er toch weer iets De wind in je rug op de fiets De zon in je gezicht Je plicht Om Mani Padme Hum Oren dicht en klappen Met een hand…

God schiep als een voorbeeldig dier de nijvre mier. Zijn tweede schepping was nog beter: de miereneter.…

ik was nog niet vrij van de katoenen luier en mijn moeder zaliger, ons ma, wist te vertellen dat mijn eerste rijm werd uitgespuugd als ta ta en dat is niet verzonnen, en gepaard gegaan met een achterwaartse ontluchting als: blah blah dat blah blah blah, ja, is in zekere kringen zeer voornaam niemand hoeft zich te schamen als men…

het weer is vandaag in een dichterlijke bui er ligt rijm op de daken de zon zal aan die dichterlijke aspiraties wel snel een einde maken…

Omdat wij “plat” praten, zouden wij “riemen” zeggen. Een riem zit om de taille, een beetje moeilijk uit te leggen. Vooral als je slank bent, maakt zo’n riem van jou een plaatje. Zo’n brede zwarte elastieken, met een klem en zonder gaatje. Op een zwierige zomerrok, met daaronder witte schoenen. En van boven een fleurig bloesje, zag je…

Hij schetste het reisplan en zij keerde zich zwijgend naar de wand en werd gewaar hoe schaduwen verspringen kunnen. ----------------------------------------------------- Zonneleen 76 14 februari 2002…

Toen onze mop een mopje was, Was 't aardig om te zien; Nu bromt hij alle dagen En bijt nog buitendien. 'Je bent een recht bedorven dier! Eerst at je, wat ik bood; Nu wil je lekkre beetjes En lust niet eens meer brood.' De mop zei hierop tot de knaap: 'Hoe dwaas praat gij daar toch! Had gij mij niet bedorven, 'k Was een lief…

De oude man zat voor zijn avondraam in stille mijmering zijn laatste pijp te roken ’t was bijna Kerstmis, dik gesneeuwd En zijn huisje lag van de dorpskern afgesloten… Zijn verpleegster bracht hem dagelijks ‘n bezoek anders leek hij door mens en tijd vergeten. Voor kerst brachten buurtkinderen hem iets zoets en zij zouden een toneeltje voor…

Rijm jij of rijm ik? Jij houdt niet van geslijm en ik niet van kritiek. (Dus doen we het maar .....)…

Ik luister stil naar het getik, Langzaam gaat de tijd vooruit, En ik zie de wijzer verspringen.…

zucht-zicht verspringende zinnen ongerepte poppen van vlinders Maagdelijk schoon zuiverend van schuld snelheid van het licht kleurschake-ringen Eland in vernieuwende geweien grazen in zondagse paden hinde die het water las Jeruzalem in een maagdelijk blad licht dat vlees geworden was bestuivende bijen was…

het rijm in dit gedicht is voornamelijk ontleend aan een man die speelde op zijn eigen maat er werd hem zeer veel eerbetoon verleend hij kende de psychologie van de straat to be or not to be karakters zoals wij konden ontmoeten onder het Engelse volk, eeuwen geleden hij volgde daarin zijn onvolprezen route geen mensenziel werd ten tonele…

ze is in woorden niet te vangen laat staan in rijm ik laat r maar zo zijn…

wij keren terug in stilte naar het niets ontwaken is het lot dat ons bind de reis is prachtig mooi ik fiets verder weg tot je de waarheid vindt zolang alles draait om alles heen blijven de koren spreken in `t veld alles verdwijnt zelfs in `t veen houdt daar geen rekening met de tijd die blijft wel doorgaan tot ieders spijt in de ruimte…

een, twee hupsakee, wie doet er mee met het maken van een rijm nodig is: wat lijm aardig wat woorden een pet die je dan opzet en je voelt of je een blij of droef vers bedoelt een pen, potlood of p.c.…

't Is waar, 't is waar, de zin van 't leven rijmt nergens op, want is geen rijm, maar wie een fout begaat in 't rijm is waardig niet meer voort te leven. februari 1925…