Alle inzendingen over vogeltaal

Waar ben je nu? lijkt de merel te vragen van het dak of hoge tak wel tien keer per dag, alle zomerdagen soms roept hij dwingends, dominerends een haantje is hij dan maar plots weer teder 'k probeer zijn fluit te snappen wie hij in de verte hoort hem antwoordt, met liefde aan wil pappen hoe hij zijn riedel voltooit in stappen, verleidt…

Inmiddels ben ik ook een soort dr. Doolittle, want ik woon al jaren samen met mijn pruimekopparkiet Pikkertje en ik kan haar vogelgeluiden al aardig duiden. Soms klaagt zij, soms smeekt zij om beter voer en lekkernijen, soms wil ze gewoon even herkend worden, soms voert ze het hoogste woord en gaan de decibellen tot grote hoogte. Dat…

een man leerde zijn veren gebruiken in de echo weerklinkt zacht zijn huilen hij herinnert zich hoe het vroeger was toen hij vloog en vogeltaal sprak…

eenden meeuwen en ganzen alsof ze een luidruchtig gesprek voeren... tevergeefs probeer ik er achter te komen waar ze het over hebben maar mijn zweeds laat vooralsnog veel te wensen over Lejo van Kuijeren…

Zittend op een zwijgende rots Floot de Nachtegaal zijn mooiste lied En keek vervolgens apetrots Naar zijn vriendje, de Parkiet Zachtjes begon ook deze te zingen Tot grote spijt van de Nachtegaal De Parkiet wou blijkbaar meedingen Naar de prijs voor zang in vogeltaal En, tot ieders verbazing zong hij geniaal, Maar hij kwam plots in ademnood…

in vogeltaal vind jij Gods scheppingsverhaal je hebt enkel het gevoel zelf dan te moeten zwijgen tussen de laurierstruiken vind je de natuur op z’n best gebroken schalen van eitjes in een oud vertrouwd nest bollebozenveertjes zien op een krasse berkentak een pak van je hart immers het leven zelf… - luister, luister in je…

De bomen druppen in de mist Een ekster spreekt in vogeltaal Waarop ik in mezelf afdaal Niet langer met mijn schaduw twist Lag zij door mij nu in haar kist?…

De koning van de nachtegaal zong voort zijn lied in vogeltaal en riep de hemelkoren op de wolken dicht te sluiten. Kom kind, vlieg veilig met ons weg en laat het aardse achter naar waar slechts lied en luister is en leed nog slechts gefluister.…

Welke taal dan als het hart zijn maatslag mist men met laarzen aan slapen moet vogeltaal niet langer hoorbaar is? Wat nu als we de wereld groter maken de taal van het hart leren verstaan we zeggen: kom maar kom maar bij ons!…

haar mooie blauwe ogen, haar engelenhaar Zo mooi, zij ontroert mij diep Zoals zij loopt, speelt, haar lokken veegt uit haar ogen waarmee zij verwonderd ziet Haar stem praat in geheimen die zij alleen begrijpt en weet Zij beleeft wonderlijke avonturen in een wereld van haar hoe die ook heet Ze spreekt en zingt in vogeltaal…

met een hart vol woorden op de fiets van ergens naar hier vragen in golvende regels dwarrelen pen en schrift uit elkaar vogeltaal stap voor stap in korrelig zand geschreven opgetild uit de leigrijze zee schillen krijsende meeuwen appels met elkaar niemand kan aan zijn lot ontkomen de zee golft sist valt aan gaat terug taal bouwt op breekt…

luid, hardop, en niet bedeesd - soms blind is, maar ook af en toe très sage dat is te zeggen, tot de Moyen-Age Een dichter heeft respect voor oude talen van Sanskriet tot Assyrisch Babylonisch van Lineair B tot Attisch en Ionisch Latijn van Caesar limes Caledonisch In requiems harmonisch en symfonisch Als zang, die hij uit vogeltaal…

Als hij, stank voor dank, een ‘cadeautje’ achterlaat, zeg ik boos dat ik hem verlaat, palmt hij me in met een prachtig lied; hij verstaat alleen de vogeltaal.…

Rustig ligt en slaapt het altemaal, dat leute en leven was, dat locht- en vogeltaal. Geen windeken en waakt: november houdt de staf, en stelpt dat wekken mocht het eindloos duister graf des aardrijks.…

» , riep ik Maar ik sprak een vogeltaal en bracht voedsel naar mijn jong verpakt als zoet kruimelverhaal bekte ik het op z’n tong De mensen riepen: « Kijk daar stroomt zijn bloed !»…

En waar bij ons de stilte ons gebiedt Te luisteren in het stiltegebied Van ons oud primitief reptielenbrein Naar blauwborst, merel en de nachtegaal Spreken zij hun vroege vogeltaal In India begint bij 't eerste licht De vogelzang die eindigt waar de klif De woeste golven van de oceaan, Een blues in eindeloos herhaalde rif, Uiteenspat…