Alle inzendingen over vuurvliegje

' Vuurvliegje,... vlieg Vuurvliegje,... licht Vuurvliegje,... dicht Dichter en dichter naar mij,... dichter ja dichter,... een " D I C H T E R " voel ik mij'…

tussen de varens ligt doodstil het vuurvliegje van mijn gsm…

Zwevend op de stille wind Een zwak lichtspoor achtervolgt Scherpe bochten naar link en rechts Hij wil het zelf aanschouwen Het is net alsof hij zijn eigen lichtspoor Wil zien vervagen Tijdens zijn vlucht…

Het is het Licht in de ziel van Elisa, wat mij zoveel aantrekt...…

In de schaduw van haar silhouet verdwaald in het blauwe uur tolt mijn gedachte in herinnering Mijn gevoel verlicht de straat als een dansend vuurvliegje gepakt door haar laatste streling. Dierbaar met een vurige obsessie deelt zij haar bezielde gemis gekend in verontschuldiging.…

Altijd dromend van een soortgelijk bestaan Oefende hij op Lutz en pirouette En had zijn beste pootje voor gezet Toch zou hij snel ten onder gaan Volkomen in gedachten bij zijn sprong Was hij zich niet van het web bewust En de spin die hem wel lust Helaas het vuurvliegje vroegtijdig naar een anticlimax dwong Deze kür kwam zo abrupt tot zijn…

Altijd dromend van een soortgelijk bestaan Oefende hij op Lutz en pirouette En had zijn beste pootje voor gezet Toch zou hij snel ten onder gaan Volkomen in gedachten bij zijn sprong Was hij zich niet van het web bewust En de spin die hem wel lust Helaas het vuurvliegje tot een vroegtijdige anticlimax dwong Deze kür kwam abrupt tot einde…

vele stukjes waarheid dansen al vuurvliegjes om me heen en dat ze allemaal ons een blik geven op het grote licht geloof ik meteen maar die ene echte grote waarheid dat alles verhelderende licht wordt nooit gezien dat blijft steeds uit zicht we kunnen beter gewoon zeggen wat we bedoelen en heel heel misschien het feit dat zicht…

Er zweeft voelbaar iets van chaotische duisternis, ik denk ook ’ waar gaat dat vuurvliegje heen', wat maakt dat alleen het licht hier gestaag doofde uit dat open dakvenster taal ooit veel beloofde. De dag 'maar' zei, voor eergisteren moed toch bijna verdween.…

Een vuurvliegje dat haar stem niet kan laten horen, de schelpen en de gangen van de oren blijven verschoond van stilte en geluid, de vleugeltjes dicht gevouwen, mondje zichtbaar zonder klank.…

op weg van het meer naar de duinen verdwaal ik in haar huis ze heeft haar lichaam gesluierd en ik kniel doe mijn ogen dicht en wacht op de blauwe maan in het donker van mijn ogen licht ze even op een vuurvliegje een vallende ster of dans je dan te hoog door daken door muren en ramen valt de blauwe maan over schelpen en stenen…

Een vuurvliegje die haar stem niet kan laten horen, schelpen en het aambeeld van de oren blijven onbewoond, geluid en stilte blijven gelijk, hun vleugels opgevouwen, mondjesmaat zonder klank of dank.…

lichtend voorbeeld dwaallicht en schijnoplossing…