inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.432):

Groot verlangen,

Worden de zintuigen dood geboren,
licht verzonken in lege ogen, ontstaat
geen beeld om het leven aan te leren,
zijn de sterren uit de nacht gekropen.

Geen benen om te dragen, het lichaam schiet geen
wortel uit de klei om de wereld op te beuren, hoop
volgt kleine stapjes haar eigen levenspad in de
zwartste gaten om hun doodsstrijd te betreuren.

Een vuurvliegje die haar stem niet kan laten horen,
schelpen en het aambeeld van de oren blijven onbewoond,
geluid en stilte blijven gelijk, hun vleugels
opgevouwen, mondjesmaat zonder klank of dank.

Geen handjes tastend uit te steken, geen glimlach
doet de harten troosten en waar de lichtste adem
breekt, rouw-baar rouwen in een ademnood, groot
verlangen naar de oerzee van de moederschoot.

... Illustratie: Illustratie: Queste ...

Schrijver: Pama, 1 september 2019


Geplaatst in de categorie: filosofie

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 33

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)