Zacht beschreven leven II

Zou ook jij je wil niet wensen op te leggen aan je gedachten,
hen met kracht beïnvloeden, jouw dakkamer is nu te vol,
niet te bevroeden oogt 't een slaapzaal voor ons allemaal.

Er zweeft voelbaar iets van chaotische duisternis,
ik denk ook ’ waar gaat dat vuurvliegje heen',
wat maakt dat alleen het licht hier gestaag doofde
uit dat open dakvenster taal ooit veel beloofde.

De dag 'maar' zei, voor eergisteren moed toch bijna verdween.
Hoe kan een zeilboot werkelijk bliksemsnel verder zeilen,
ons toch als omstanders steeds met open kranen laten dweilen.

depressie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31