Alle inzendingen over waardoor

Waarom gaan de dingen bij mij niet oprecht? degene van wie ik dacht dat ze van me hielden hebben me vaarwel gezegd Mijn familie is een en al ellende Het steekt mij enorm, waarom heb ik zo’n oneerlijke bende? Familie hoort leuk te zijn, liefdevol en oprecht Maar bij ons was het ieder voor zich en kon je nergens terecht Hatelijkheid en jaloezie…

tussen de stijlen de genen het leven en alles op zich onze grens van mijlen het menen van ideeën op de wereld meegevoerd met stromingen het beslissen van een gedachtegang de onderlingen het dissen van buitenaf het raam waardoor men kijkt indoctrinatie van de geest de faam en alles wat het lijkt het verschil tussen ieder…

Het moeten Van mezelf Zit me In de weg Waardoor Ik verdwaal Waardoor Ik er Vaak niet Kan zijn Toch nu Ik me dat Bewust ben Verdwaal Ik minder En Kan ik Er meer zijn…

die ene jongen, hij waardoor ik niet kan slapen hij waardoor ik me onzeker voel waarom zou hij niet perfect kunnen zijn? waarom blijf ik dingen bedenken.. die helemaal niet waar zijn.. om hem minder perfect te maken?…

Het is heerlijk om begrip voor elkaar te hebben om de stilte te bewaren en zo de klus te klaren van het luisteren naar het verhaal waardoor we alleen nog maar fluisteren, en al gevoel en rede op de plaats vallen waardoor er uiteindelijk vrede heerst voor ons allemaal.…

Ik ben naar de stad gekomen om een meisje te verleiden geen één punt zeventig meter lang kort blond haar een brutaal kopje waardoor ze op een scholier lijkt met een bepaald volwassen lichaam waardoor ik tegelijkertijd vertederd en opgewonden raak…

Mijn zwarte roos, waardoor ik altijd bloos, waardoor ik altijd glimlach, al vanaf de eerste keer dat ik je zag. je gaf me zo'n fijn gevoel, misschien was dat ook wel je doel, ik zal het nooit weten, je moest weggaan, het is nou eenmaal zo dat rozen verwelken en vergaan.…

Ik ga op in de stilte waardoor ik even verdwijn uit de chaos van het moment…

De poel is de poort waardoor je kunt ontsnappen -- als je niet bang bent.…

Negativiteit is iets dat zich in de ziel bijt Iets wat onze innerlijke tempel ontwijdt Waar je met zoveel moeite tegen strijdt En dat zich tergend langzaam uitspreidt Waardoor het hart zich pijnlijk openrijt Positiviteit is iets dat de geest verblijdt Iets dat je vredig en blijmoedig belijdt Waardoor het gezichtveld zich verwijdt Al gun je…

Rond zou hij moeten zijn met het perspectief van een circulerende horizon waardoor het daglicht regelmatig het donker vervangt Maar het lijkt of de nachten de dagen meer en meer verzwelgen waardoor het licht nog wel schemert maar de zon niet meer verwarmt Plat, de wereld is plat en als je de rand nadert staat er geen bordje pas op…

de plattegrond van deze stad met haar cirkels doodlopend op spoorlijnen waardoor men kan ontkomen aan doordraaien…

duidelijk zijn de sporen die ze naliet in de ongerepte natuur waardoor ze toch niet onopgemerkt bleef…

waardoor ik me momenteel zo verloren voel.…

Niet oordelen wil ik over een ander Maar mij spiegelen aan die mens Waardoor ik zelf positief verander. Dat is mijn allerdiepste wens.…

waardoor ik me momenteel zo thuis voel in de wereld.…

Waardoor ons vuur niet voor wrijving zwicht. Noodweer kan als een rivier van de berg stromen. Maar het beekje in het dal evenaart onze krachten Net zoals wij ons gevoel uitspreken van ideale dromen. Waardoor opklaringen ons natuurlijke wij kan verzachten.…

Mensen die dichten zijn mensen, die hun ogen open hebben, waardoor ze zien wat er om hen heen gebeurt...…

tegen die woorden had ze niet opgekund als vlijmscherpe messen hadden ze haar hart doorboord waardoor ze nietsvermoedend leegbloedde…

Waardoor de trap zo fors? Te weinig hersenschors.…

de trommelmaaier tot de tanden gewapend vlijmscherpe zaaier van de jonge dood cyclomonster met messen het gras schreeuwt het uit de hoogbejaarde eiken kijken zwijgend toe kleine leeuwerik in gekortwiekt gras je vleugellamme lijfje jouw zang zal ik nooit horen levenslang gemis…

verleg je grenzen als je ze overschrijdt of loop jezelf voorbij waardoor ze vervagen verlies jezelf in onnodig gepeins waardoor je vergeet gewoon te leven liefde te geven waarvan je weet als je nu terugdeinst eindig je als gewelf waar heimwee blijft knagen bij elke volgende mijmerij want je bent haar kwijt kunt haar alleen nog…

de vele keren dat ik je zocht in de dikte van de wolken vervormden ze tot verre verhalen waardoor ik nog meer vervreemdde van de waarheid…

Als het donker zou verdwijnen Dan zou jij daar voor mij staan Omdat jij het licht laat verschijnen Waardoor ik duister kan doorstaan…

gewaarworden van jouw woorden waardoor de waarheid niet minder waar is blijft deze toch gestoeld op gebakken lucht…

hopelijk zie je haar opnieuw waardoor het beeld nimmer aan je voorbijgaat prepareer het de ogen reiken verder dan de incarnatie…

glimlachend werd ze met open armen ontvangen waardoor het ijs smolt voordat het ooit kans had gezien zich te ontwikkelen…

onverhoeds neemt eenzaamheid bezit, veegt alle woorden uit van binnen, waardoor niets rest dan... kille leemte…

Seks is lekker plagen pleasen plezieren en penetreren maar vooral respecteren waardoor je voorkomt dat de lust een last wordt.…

Ruisend hart In bruisend verdriet Woede en angst Om voorrang vechtend Ruis op mijn eigen Lijn waardoor ik Er niet meer wil zijn…